- Katılım
- 25 Kasım 2014
- Mesajlar
- 22
- Tepkime puanı
- 0
Yapamıyorum artık dayanamıyorum. Onun bir başkası ile mutlu olması beni mahvediyor. Kalbim kaldırmıyor artık ağlıyorum. Her sabah ruhumun bedenime sıkışmışlığı ve ağır bir kasvet ile uyanıyorum canım yanıyor. Beddua dilime geliyor yapma zamanı diyor bir ses. Ama neden ben bu kadar mutsuz iken o bu kadar mutlu evlilik hayaline kaldığı yerden devam ediyor ben hayatında hiç olmamışım gibi. Onca yaptığı şeye karşılık. Müslümanlık bu mu insanlık. Ben sevdim evlenmek istedim tamam o da istedi şeytana uyup beraber olduk. Tövbemi ediyorum namazlarımı aksatmıyorum bir gün iyiysem diğer gün kötüyüm. Kalbimin ağırlığı artık bedenime vuruyor. Anlamıyorum duyduklarımı dışa mutlu görünmeye çalışıyorum ailem üzülmesin diye ama artık dayanamıyorum. Rabbim'e isyan etmekten korkuyorum. Kuran okuyorum namaz kılıyorum şeytan bir yerden vesvese veriyor. Canım acıyor. Bunalım geçiriyorum ne yapmalıyım ne olur dua edin. Onu unutmanın bir yolu yok mu?. Ben bu halde iken o nasıl mutlu nasıl keyifli,kalbimin ağrılarını kaldıramıyorum.
şaka bi yana da kalp ağrısı zordur bunu en ağır haliyle yaşanlardan biriyim herkese sözün geçerde bi ona sözün geçmez yükü ağırdır vesselam.Allah herkezin gönlünde olanı hakkında hayırlı hakkında hayırlı olanı da gönlüne razı eylesin.Allaha emanet...