- Katılım
- 21 Haziran 2014
- Mesajlar
- 587
- Tepkime puanı
- 3
Selamün aleyküm kardeşlerim ve büyüklerim özellikle de Gönül Sızım ablacım. Biliyorum bu yazdıklarıma belki kızacaksınız belki kendine eziyet ediyorsun diyeceksiniz nitekim haksızda değilsiniz ama bende anlayamıyorum. Rahatsızım huzursuzum ama elimden hiç bir şey gelmiyor çünkü ne yapsamda olmuyor.
Konuyu az çok anlamışsınızdır, ben hanımefendinin hesabını takip ediyorum peki neden? Ben sadece kendi açımdan yalan söylememek için inkar ederse kızıma ispatlı bir şekilde gösterebilmek için bütün resimlerini topluyorum. İlk gidişinden bu yana bu açtığı 5.ci hesap ve ben kapatmadan bir başkasına geçtiği için ilk 2 hesabı ve 4. cü hesabını kapattırdım.
Yalnız bu resimleri toplarken koyduğu resimleri görürken dayımın kızının resimlerini koyduğunu gördüm sesimi çıkarmadım bu kez kendiliğinden kaldırdı veya gizledi. Babalarının arkadaşının oğlunun resmini koydu ve bu çocuk abi dediği biri olduğu gibi ve hiç bir şeyden haberi de yok. Bunlar beni artık ilgilendirmiyor veya ilgilendirmemesi lazım ama nedenini bilemediğim halde görünce çok öfkeleniyorum.
Hadi bunu bir kenara koydum bugün kapanan 4.cü hesapta ise benim 20 yıldır görmediğim bir amcam var haberim var ama gelme gitme gibi birşey yok eşiyle ayrıldılar. Onun eşinin hesabının takip listesine girmiş bunu görünce yine öfkelendim.
Ablacım belki çok takılıyorum belki kendime eziyet ediyorum belki de yok yere canımı sıkıyorum. Ama ablacım neden ya ne yapmak istiyor ne yapmaya çalışıyor bu nasıl bir psikolojidir nasıl karmaşık bir durumdur. Bugün açtığı 5.ci hesapta da artık direk kendi adını soyadını kullanmış hatta onun değil benim soyadımı kullanmış bu beni daha çok öfkelendiriyor.
Ben içinde olduğum durumdan zaten çok utanıyorum çok rahatsızım kızım bunları ben anlatana kadar görmesin duymasın benden duysun benden görsün diye çabaladıkça dualar ettikçe o herkes görsün der gibi sürekli başka hesap açıp türbanlı halinden çıkıp açık saçık resimlerini koyuyor. Başka adamın resimini koyuyor alakası bile olmayan.
Buda yetmezmiş gibi sürekli orda ofisi olduğu için Antalya'ya giden dayım durduk yere bize geldi sözüm ona yolda meyve almış kızıma o yüzden gelmiş ki bize geldiği çok azdır ondan hayır gelmez dedi. Sonra mahkeme bitmemişti dedi ki kızın resmini gönderin konuşturun ki mahkeme de ben çocuğu istiyorum demesin hemde onun bana dayıma gidip konuşacaktım dediği zamandan kısa bir süre sonra. Bende dayıma dedim ki gitte ağzının payını versin dedim başını öne eğdi bir şey diyemedi.
Sonra diğer dayıma gittim küçük kızları var kızıma değişiklik olsun diye hep duyup görüyoruz internette hesabı olmasın dedi. Öyle bir şey yok ben karşılaşmadım dedim. Sonra kalktı dedi ki sen kurtulduğuna bak kurban kesilecek haldesin dedi. Sonra anneannem demiş ki anneme internette bir şeyleri var mıydı bilgisayarı niye odalarına koydurttun demiş.
Bunların hepsini birleştirince kafamda bir çok soru işareti oldu, gözünüzü seviyim kızmayın bana çocukluğumdan beri değiştiremediğim ve en sinir olduğum huyum bu benim.
Ya dayımlar birşey bilip benim bilmediğimi düşünüp susuyorlar, yada bildiğimi ama rahatsız olduğum için kimseye anlatamadığımı düşünüyorlar bu sorun değil neyse ne.
Ama benim anlamadığım ben neden hala öfkelenebiliyorum, sanki gelse kabul mü edeceğim kesinlikle hayır seviyormuyum hayır ne sevgisi herşeyi öldürdü o insan.
Şimdi anlamadığım neden dayımın kızı neden 20 yıldır görmediğim amcamın ayrıldığı eşi ve neden hala benim soyadım ve neden boşanma davasından sonra beni o kadar numara aradı hepte müsait olmadığım için cevap veremediğim için o mu bilmiyorum. Çünkü bende en az 15 numarası kayıtlı o numara yok eğer arayanlar o değilse neden boaşnma davası bittikten 2 gün sonra aradı ve sonra ses kesildi. Bunlar benim kafamı karıştırdığı gibi sinirimide bozuyor bu insan nasıl bir psikoloji yaşıyorda hala benim yakınlarıma bulaşıyor.
Mesela illa ki bir hayır vardır ama neden mahkeme de boşandığımız halde karar evrakı eline gitmedi diye adresi bilinmiyor diye hala resmi olarak evli kalabiliyoruz. Bunda nasıl bir hayır olabilir kızımdan uzak durması ve soğuyup uzaklaşması gibi mi yoksa dönmesi söz konusu olacak ve kabul etmek zorunda mı kalacağım.
Ki kabul etmek zorunda kalırsam bu insanla nasıl bir ömür geçirebilirim güvensiz tedirgin olmadan huzursuz olmadan kendime hayatı zulüm haline getirmeden büyük konuşmak istemiyorum. Çünkü Rabbim bunu isterse ben hiç bir şey yapamam. Bunda ki hayrı da şerri de Rabbim bilir ama bende huzursuzum demek ki bu insanlarla imtihanım ömrümün sonuna kadar böyle sürecek. Hakkımızda hayırlısı;
Çok uzun yazdığımı biliyorum, sürekli bu halde değilim ama anlık psikolojimin patlaması sanırım bunlar. Ama herşey geçti kurtuldum Rabbimin izniyle oda artık bizden uzaklaşsın oda hidayete erenlerden olsun diye dua ediyorum kötü yola düşmesin diye ama ondan nefret bile etmiyorum artık soğudum koptum ve herşey bitti. Ama neden içimde ki durum bu. Annem bile niye kızdığını anlamıyorum bitti bırak ne yaparsa yapsın sen böyle yapınca içinde hala ona karşı birşey mi var diyorum dedi.
Ne alakası var anne bitti zerre umrumda değil sevmiyorum siz bunu söyledikçe daha çok sinir oluyorum böyle bir insanı nasıl kabul ederim gibi düşünüyorsunuz dedim. Velhasıl ablacım nolur bana birşey söyle bu insanın içinde olduğu psikoloji ne benim bu öfkelerimin sebebi ne ablacım.
Her zaman ki gibi kafanızı şişirdim, ama içimde tuttukça içinden çıkamıyorum ve yoruluyorum artık. Nolur bana kızmayın hepinizden özür dilerim ve hakkınızı helal edin. Allah (c.c) hepinizden binlerce kez razı olsun.
Gönül sızım...
Konuyu az çok anlamışsınızdır, ben hanımefendinin hesabını takip ediyorum peki neden? Ben sadece kendi açımdan yalan söylememek için inkar ederse kızıma ispatlı bir şekilde gösterebilmek için bütün resimlerini topluyorum. İlk gidişinden bu yana bu açtığı 5.ci hesap ve ben kapatmadan bir başkasına geçtiği için ilk 2 hesabı ve 4. cü hesabını kapattırdım.
Yalnız bu resimleri toplarken koyduğu resimleri görürken dayımın kızının resimlerini koyduğunu gördüm sesimi çıkarmadım bu kez kendiliğinden kaldırdı veya gizledi. Babalarının arkadaşının oğlunun resmini koydu ve bu çocuk abi dediği biri olduğu gibi ve hiç bir şeyden haberi de yok. Bunlar beni artık ilgilendirmiyor veya ilgilendirmemesi lazım ama nedenini bilemediğim halde görünce çok öfkeleniyorum.
Hadi bunu bir kenara koydum bugün kapanan 4.cü hesapta ise benim 20 yıldır görmediğim bir amcam var haberim var ama gelme gitme gibi birşey yok eşiyle ayrıldılar. Onun eşinin hesabının takip listesine girmiş bunu görünce yine öfkelendim.
Ablacım belki çok takılıyorum belki kendime eziyet ediyorum belki de yok yere canımı sıkıyorum. Ama ablacım neden ya ne yapmak istiyor ne yapmaya çalışıyor bu nasıl bir psikolojidir nasıl karmaşık bir durumdur. Bugün açtığı 5.ci hesapta da artık direk kendi adını soyadını kullanmış hatta onun değil benim soyadımı kullanmış bu beni daha çok öfkelendiriyor.
Ben içinde olduğum durumdan zaten çok utanıyorum çok rahatsızım kızım bunları ben anlatana kadar görmesin duymasın benden duysun benden görsün diye çabaladıkça dualar ettikçe o herkes görsün der gibi sürekli başka hesap açıp türbanlı halinden çıkıp açık saçık resimlerini koyuyor. Başka adamın resimini koyuyor alakası bile olmayan.
Buda yetmezmiş gibi sürekli orda ofisi olduğu için Antalya'ya giden dayım durduk yere bize geldi sözüm ona yolda meyve almış kızıma o yüzden gelmiş ki bize geldiği çok azdır ondan hayır gelmez dedi. Sonra mahkeme bitmemişti dedi ki kızın resmini gönderin konuşturun ki mahkeme de ben çocuğu istiyorum demesin hemde onun bana dayıma gidip konuşacaktım dediği zamandan kısa bir süre sonra. Bende dayıma dedim ki gitte ağzının payını versin dedim başını öne eğdi bir şey diyemedi.
Sonra diğer dayıma gittim küçük kızları var kızıma değişiklik olsun diye hep duyup görüyoruz internette hesabı olmasın dedi. Öyle bir şey yok ben karşılaşmadım dedim. Sonra kalktı dedi ki sen kurtulduğuna bak kurban kesilecek haldesin dedi. Sonra anneannem demiş ki anneme internette bir şeyleri var mıydı bilgisayarı niye odalarına koydurttun demiş.
Bunların hepsini birleştirince kafamda bir çok soru işareti oldu, gözünüzü seviyim kızmayın bana çocukluğumdan beri değiştiremediğim ve en sinir olduğum huyum bu benim.
Ya dayımlar birşey bilip benim bilmediğimi düşünüp susuyorlar, yada bildiğimi ama rahatsız olduğum için kimseye anlatamadığımı düşünüyorlar bu sorun değil neyse ne.
Ama benim anlamadığım ben neden hala öfkelenebiliyorum, sanki gelse kabul mü edeceğim kesinlikle hayır seviyormuyum hayır ne sevgisi herşeyi öldürdü o insan.
Şimdi anlamadığım neden dayımın kızı neden 20 yıldır görmediğim amcamın ayrıldığı eşi ve neden hala benim soyadım ve neden boşanma davasından sonra beni o kadar numara aradı hepte müsait olmadığım için cevap veremediğim için o mu bilmiyorum. Çünkü bende en az 15 numarası kayıtlı o numara yok eğer arayanlar o değilse neden boaşnma davası bittikten 2 gün sonra aradı ve sonra ses kesildi. Bunlar benim kafamı karıştırdığı gibi sinirimide bozuyor bu insan nasıl bir psikoloji yaşıyorda hala benim yakınlarıma bulaşıyor.
Mesela illa ki bir hayır vardır ama neden mahkeme de boşandığımız halde karar evrakı eline gitmedi diye adresi bilinmiyor diye hala resmi olarak evli kalabiliyoruz. Bunda nasıl bir hayır olabilir kızımdan uzak durması ve soğuyup uzaklaşması gibi mi yoksa dönmesi söz konusu olacak ve kabul etmek zorunda mı kalacağım.
Ki kabul etmek zorunda kalırsam bu insanla nasıl bir ömür geçirebilirim güvensiz tedirgin olmadan huzursuz olmadan kendime hayatı zulüm haline getirmeden büyük konuşmak istemiyorum. Çünkü Rabbim bunu isterse ben hiç bir şey yapamam. Bunda ki hayrı da şerri de Rabbim bilir ama bende huzursuzum demek ki bu insanlarla imtihanım ömrümün sonuna kadar böyle sürecek. Hakkımızda hayırlısı;
Çok uzun yazdığımı biliyorum, sürekli bu halde değilim ama anlık psikolojimin patlaması sanırım bunlar. Ama herşey geçti kurtuldum Rabbimin izniyle oda artık bizden uzaklaşsın oda hidayete erenlerden olsun diye dua ediyorum kötü yola düşmesin diye ama ondan nefret bile etmiyorum artık soğudum koptum ve herşey bitti. Ama neden içimde ki durum bu. Annem bile niye kızdığını anlamıyorum bitti bırak ne yaparsa yapsın sen böyle yapınca içinde hala ona karşı birşey mi var diyorum dedi.
Ne alakası var anne bitti zerre umrumda değil sevmiyorum siz bunu söyledikçe daha çok sinir oluyorum böyle bir insanı nasıl kabul ederim gibi düşünüyorsunuz dedim. Velhasıl ablacım nolur bana birşey söyle bu insanın içinde olduğu psikoloji ne benim bu öfkelerimin sebebi ne ablacım.
Her zaman ki gibi kafanızı şişirdim, ama içimde tuttukça içinden çıkamıyorum ve yoruluyorum artık. Nolur bana kızmayın hepinizden özür dilerim ve hakkınızı helal edin. Allah (c.c) hepinizden binlerce kez razı olsun.
Gönül sızım...