- Katılım
- 4 Aralık 2015
- Mesajlar
- 12
- Tepkime puanı
- 0
Oncelikle selamun aleykum Yirmi dort yasindayim size herseyi en bastan anlaticam insallah. Ilkokul dörduncu sinifta okulumuza biri gelmisti baska bir sehirden ama bizim kasabadan biri, ismi muhammet fatih.. Okul muduru daha tanistirirken gicik olmustum nedense ve o cocuk daha on yasinda sevmek ne sevilmek ne bilmeyecek bir yasta bana beni sevdigini soyledi..
Orda bitmedi ben sekizinci siniftan mezun olana kadar kostu pesimden, mezun oldum yine birakmadi pesimi lisede de ulasmaya calisti, araya baskalarini soktu ve sene 2009, 6 aralikta beni facebooktan ekledi, sildim. Sonra attigi mesaja cok uzuldugum icin belki beni unutmustur umuduyla kabul ettim.. ve konusmaya basladik, her gecen gün her yaptigi seyle biraz daha giriyordu kalbime, ilkokul da tanidigim simarik zengin cocuklari gibi davranan o insan gitmis olgun, dilinden Allahi dusurmeyen dinine bagli en onemlisi de edepli bir insan olmustu. Benim de bir erkekte aradigim tek sey haya ve kalbinde Allah sevgisi olmasiydi ona gun gectikce baglandim asik oldum ama bu en korktugum seydi cunku benim hicbirseyim ölçülü degildi, ölcülü sevemezdim onu, cok sevip cok uzulmekten korktum, ona soylemeden konusmayalim artik dedim, agladi kendimi oldurecem dedi dayanamadm sana bisey soyluyecem ama bunu hicbir zaman kotuye kullanma tamam mi dedim, tamam dedi.
Ben asik oldum dedim kime dedi, kör dedim ve kapattim msni.. Baslamisti sevgimiz, oyle guzel bir sevgiydiki bu birbirimizin elini tutmadik, gözlerinin içine bakamazdim utancimdan, hayatima ilk defa bir erkek girmisti ve onu cok seviyordum, gorusmek yerine mektuplasiyorduk, hersey cok guzel gidiyordu taki 30 mayisa kadar..
Unutamadigim o gune kadar, hayatimi, gecmisimi gelecegimi mahveden o gune kadar. Evde kardesimle film izliyorduk, babam calisiyordu, annem hasta oldugu icin babamdan ayri yatiyordu, icimde kotu bir his vardi ve o his aynen cikti.
Film izlerken birden balkona cikmak istedim, orda halamin kocasi vardi annem babami halamin kocasiyla aldatiyordu, yikildim ne yapacagimi bilemedim, hani hep derler ya oyle birsey basima gelse o an oldururum o adami, hicbirsey diyemedim sanki o ahlaksizligi yapan benmisim gibi kafami yere egdim ve gittim. Bacaklarim tutmuyordu, aglamaya basladim kardesimi uyandirdim ona anlattim her neyse ..
O gunden sonra muhammede cok kotu davranmaya basladim, hakaret ediyordum, kiziyordum cunku o benm hayatimda luks gibi geliyordu, seni seviyorum dediginde bile ben ne derdindeyim o ne derdinde diyordum. O da bu duruma cok uzuluyordu cok aglattm, benim yuzmden cok acilar cekti ama benimde cok psikolojim bozulmustu.
Birgun annemi yine o adamla telefonda konusurken yakaladim, bilegimi kestim anne yazdim koluma anne.. Anneme gösterdim birdaha o adamla konusursan daha beterini yaparim dedim, annem sinir krizi gecirdi, saclarini yoldu beni bu kadar seviyorsa neden o adami secti anlamiyorum ah annem. Yaktin kizini ..
Bir gun muhammdde kotu birsey yasadigimi bu yuzden oyle davrandigimi soyledim israr etti ne oldu diye anlatmadim, gunlugumu yazdim ve dedim ki ona bu olay benim cok sevdigim insanla ilgili ondan sogumandan korkuyorum, sogumam yuzüne vurmam dedi, bende verdim gunlugumu herseyi ogrendi, zaten dogum gununde annemle de tanistirmistim, hicbirsey olmamis gibi davraniyordu gercekten.
Aradan yillar gecti, biz muhammedle nisanlandik.. sonra hersey kotuye gitti, dinimize uygun olmayan, hos olmayan seyer yaptik ben elini bile tutmak istemezken o istiyordu artik, karsi ciktigimda kavga ediyorduk.. Nisanlanmadan oncede bu sorunlar zaten baslamisti, niasnlandiktan sonra devam etti. Surekli kavgalar, tartismalar babasinin beni istememesi vs. mutlu bir nisanlilik donemi yasamadim.. Nisanlimin yillar once taniyip asik oldugum muhammd'le alakasi yoktu, bana kufur ediyor carsida yol ortasinda kiziyor, onlara gittigimde yalniz odaya gecmek istemedigimde tartakliyordu beni. Cevremdeki herkes evlenmememi soluyordu, benimde onla mutlu olacagima inancim yoktu ama beni ona baglayan seyler vardi, onunla beraber olmasam da yani kari koca gibi birlike olmasam da elini tutmus olmam, ondan sonra baskasinin yuzune bakamamam icin yeterliydi. Onu seviyordum, cok sevdim emek verdim ilkimdi sonum olsun istedim.
Son olarak cocuklugumda gecirdigim bisiklet kazasi sonucu bakireligimi kaybettigimi dusunmem, bunu kalkip ailemeye soyleyemedim, ayni gün kardesim de dusmustu, benden bir yas kucuk kardesim ikimizde nisanlilarimiza anlattik bize guvendiler ama ben muhammed'den ayrilirsam oyle birsey olmussa ben evlendigim insana ne diyecektim. Basimdan bi nisanlilik donemide gecmisti bana inanmazdi, bu yuzden sene 2015 29 temmuz dort ay once muhammedin dogum gununde evlendik.. Nikah masasinda evet derken hic dusunmedim cunku bir an dusumsen vazgecebilirdim, onla yasadigim sikintilar, babasiyla sorunlarim, annemin durumunu biliyor olmasi, ha bide soylemeyi unuttum benim intihara kalkistigimi babasinin ifademi alan komutandan duymus olmasi, yani kisacasi bu evlilik hic olmamaliydi ama oldu ve simdi cok ama cok mutsuzum, geçmişte yasadiklarim pesimi birakmiyor esim alti yil emek verdigim insan, annemi takmiyor ona saygisizlik yapiyor ve bu beni kahrediyor.
Belki sizde bana kiziyor olabilirsinz ama o benim annem belki allaha karsi bir gunah isledi, anneligini de cok guzel yapti, yapmasa bile o benim annem, ona sirtimi donemem..
Simdi tartistigimizda hep anneni herkese anlaticam diye tehdit ediyor, ilerde ortaya cikarsa kaynanan bosan derlerse ben ne yapicam diyor ve butun bunlar beni kahrediyor. Su an beni ondort yildir seven insan gitmis yerine beni hic sevmeyen insan gelmis gibi, ilgi yok, sevgi yok, aramak sormak yok, dogum gunumu bile mesajla kutluyor, tartistigimizda hep o hakli, kufur ediyor, hakaret ediyor ama hic ozur dilemiyor. Bir kere ozur dilese canim dese hersey degisecek ama demiyor ve bu yil benim icin cok onemli, kpss var ve ben hic calisamiyorum beynim durmus gibi, okudugum yeri kirk kere okuyorum, arkadaslarim cok uzuluyor bu durumuma, her gun agliyorum sinir krizi gecirdim defalarca, bu anlattiklarim hep yuzeysel burda anlattikca bile kahroluyorum. Tabi kolumdaki iz de hayatimda her zaman karsima cikiyor agzimdan kan geldi doktora gitmem gerekiyor ama gidemiyorum, insanlar bana psikopat muamelesi yapiyor ama ben bunu psikopatlik olsun diye yapmadim, annem yaptigindan vazgeecsin diye yaptim vazgecmedi..Ben anne oldugumda ki bu hayatta en cok isedigim sey, beni hayata baglarsa bi tek annelik baglar su an ha yasiyorum ha oluyum, yavrum bana anne kolun niye boyle oldu derse ben ne diyecem, butun bunlari dusunmeken oluyorum. Su an din kulturu ogretmenligi son sinif ogrencisiyim, esimin anne babasi ayri ve babannesi buyuttugu ici o gorsun diye okulum bitmeden evlendik.. Ben simdi abdest alirken bile cekiniyorm biri gorurse diye, hele de goren insanlarin yuzundeki ifade yokmu beni olduruyor, Bu yuzden esjmden para istedim estetik ameliyat olmak icin, vermem dedi internette seni kandiriyorlar dedi, onu dedi bunu dedi tartistik. Simdi size bunlari niye yazdim, bir kac saat once kaldigim yurdun camasirhanesinde esimle konsuyordum niye boylesin dememe kalmadi basladi yine bagirmaya, kendini hakli cikartmak icin ugrasmaya, ben senin dusmanin degilim, bu kolum meselesi beni cok uzuyor diyorum ama nafile, ben aglamaya basladim o da ben ne zaman aglasam sinir krizi geciriyor, bagirdin aglama diyorum sana diye, sanki ben bilerek agliyorum aglatanda o aglama diyende ama nasil kendimden gecmissem butun yurt camasirhaneye toplandi, arkadaslarim beni odaya goturdu sakinlestirdiler allah razi olsun yattim uyuyamadim, bu yasadiklarimi birine anlatip rahatlamak istiyordum nefes alamiyordum en sonunda bu siteyi buldum. Zaman zaman seccademde allahimla dertlesiyorum, cok iyi geliyor ama bu zaman zaman oluyor cunku ucyuz kisinin oldugu bir yerde kaliyorum ve kimsenin agladimi gormesini istemiyorum icim sıkılıyor, bunaliyorum butun bunlari arkadaslarima da anlatamam cunku annemi kotulemek istemiyorum, beni tanimayan insanlara anlatmayi tercih ettim bu yuzden ve su an cok rahatladim, evliligimde yasadigim sorunlar, hersey dort duvar arasinda kalmali diye. Susuyordum hep ama artik dayanamiyorum daha bugun dini nikahimizin dusup dusmemesinden suphelenip arastirdim, esim her firsatta bosanmakla tehdit ediyor beni bende cok dedim bosanalim diye cunku mucadele etmeye gucum kalmadi, esimden sogudum cok sogudum ama her yuva kutsaldir, her musluman yuvasi kutsaldir bu yuzden sonuna kadar dayanicam, mucadele edicem yuvam icin. Dokuz yil hayir dedigim insan dorduncu siniftan beri on dort yil pesimde kosan bir insan, defalarca ayrilmak istedim ayrilamadim rEsmen kaderim oldu kacamadim, eger simdi Allahİm evliligi nasip ettiyse vardir bunda da bir hikmet diyorum sabrediyorum sizden ricam lutfen bir musluman kardesini kiziniz olarak bana dua edin, cok ihtiyacim var benim icin ne hayirliysa o olsun lutfen dua edin, annem pisman olsun oyle bir pisman olsun ki hz omer gibi, hz vahsi gibi. Lutfen dua edin, allah onu affetsin, lutfen dua edin bana... lutfen. Allah hepinizden razi olsun anlatmak bile yetti rahatlamama.
Orda bitmedi ben sekizinci siniftan mezun olana kadar kostu pesimden, mezun oldum yine birakmadi pesimi lisede de ulasmaya calisti, araya baskalarini soktu ve sene 2009, 6 aralikta beni facebooktan ekledi, sildim. Sonra attigi mesaja cok uzuldugum icin belki beni unutmustur umuduyla kabul ettim.. ve konusmaya basladik, her gecen gün her yaptigi seyle biraz daha giriyordu kalbime, ilkokul da tanidigim simarik zengin cocuklari gibi davranan o insan gitmis olgun, dilinden Allahi dusurmeyen dinine bagli en onemlisi de edepli bir insan olmustu. Benim de bir erkekte aradigim tek sey haya ve kalbinde Allah sevgisi olmasiydi ona gun gectikce baglandim asik oldum ama bu en korktugum seydi cunku benim hicbirseyim ölçülü degildi, ölcülü sevemezdim onu, cok sevip cok uzulmekten korktum, ona soylemeden konusmayalim artik dedim, agladi kendimi oldurecem dedi dayanamadm sana bisey soyluyecem ama bunu hicbir zaman kotuye kullanma tamam mi dedim, tamam dedi.
Ben asik oldum dedim kime dedi, kör dedim ve kapattim msni.. Baslamisti sevgimiz, oyle guzel bir sevgiydiki bu birbirimizin elini tutmadik, gözlerinin içine bakamazdim utancimdan, hayatima ilk defa bir erkek girmisti ve onu cok seviyordum, gorusmek yerine mektuplasiyorduk, hersey cok guzel gidiyordu taki 30 mayisa kadar..
Unutamadigim o gune kadar, hayatimi, gecmisimi gelecegimi mahveden o gune kadar. Evde kardesimle film izliyorduk, babam calisiyordu, annem hasta oldugu icin babamdan ayri yatiyordu, icimde kotu bir his vardi ve o his aynen cikti.
Film izlerken birden balkona cikmak istedim, orda halamin kocasi vardi annem babami halamin kocasiyla aldatiyordu, yikildim ne yapacagimi bilemedim, hani hep derler ya oyle birsey basima gelse o an oldururum o adami, hicbirsey diyemedim sanki o ahlaksizligi yapan benmisim gibi kafami yere egdim ve gittim. Bacaklarim tutmuyordu, aglamaya basladim kardesimi uyandirdim ona anlattim her neyse ..
O gunden sonra muhammede cok kotu davranmaya basladim, hakaret ediyordum, kiziyordum cunku o benm hayatimda luks gibi geliyordu, seni seviyorum dediginde bile ben ne derdindeyim o ne derdinde diyordum. O da bu duruma cok uzuluyordu cok aglattm, benim yuzmden cok acilar cekti ama benimde cok psikolojim bozulmustu.
Birgun annemi yine o adamla telefonda konusurken yakaladim, bilegimi kestim anne yazdim koluma anne.. Anneme gösterdim birdaha o adamla konusursan daha beterini yaparim dedim, annem sinir krizi gecirdi, saclarini yoldu beni bu kadar seviyorsa neden o adami secti anlamiyorum ah annem. Yaktin kizini ..
Bir gun muhammdde kotu birsey yasadigimi bu yuzden oyle davrandigimi soyledim israr etti ne oldu diye anlatmadim, gunlugumu yazdim ve dedim ki ona bu olay benim cok sevdigim insanla ilgili ondan sogumandan korkuyorum, sogumam yuzüne vurmam dedi, bende verdim gunlugumu herseyi ogrendi, zaten dogum gununde annemle de tanistirmistim, hicbirsey olmamis gibi davraniyordu gercekten.
Aradan yillar gecti, biz muhammedle nisanlandik.. sonra hersey kotuye gitti, dinimize uygun olmayan, hos olmayan seyer yaptik ben elini bile tutmak istemezken o istiyordu artik, karsi ciktigimda kavga ediyorduk.. Nisanlanmadan oncede bu sorunlar zaten baslamisti, niasnlandiktan sonra devam etti. Surekli kavgalar, tartismalar babasinin beni istememesi vs. mutlu bir nisanlilik donemi yasamadim.. Nisanlimin yillar once taniyip asik oldugum muhammd'le alakasi yoktu, bana kufur ediyor carsida yol ortasinda kiziyor, onlara gittigimde yalniz odaya gecmek istemedigimde tartakliyordu beni. Cevremdeki herkes evlenmememi soluyordu, benimde onla mutlu olacagima inancim yoktu ama beni ona baglayan seyler vardi, onunla beraber olmasam da yani kari koca gibi birlike olmasam da elini tutmus olmam, ondan sonra baskasinin yuzune bakamamam icin yeterliydi. Onu seviyordum, cok sevdim emek verdim ilkimdi sonum olsun istedim.
Son olarak cocuklugumda gecirdigim bisiklet kazasi sonucu bakireligimi kaybettigimi dusunmem, bunu kalkip ailemeye soyleyemedim, ayni gün kardesim de dusmustu, benden bir yas kucuk kardesim ikimizde nisanlilarimiza anlattik bize guvendiler ama ben muhammed'den ayrilirsam oyle birsey olmussa ben evlendigim insana ne diyecektim. Basimdan bi nisanlilik donemide gecmisti bana inanmazdi, bu yuzden sene 2015 29 temmuz dort ay once muhammedin dogum gununde evlendik.. Nikah masasinda evet derken hic dusunmedim cunku bir an dusumsen vazgecebilirdim, onla yasadigim sikintilar, babasiyla sorunlarim, annemin durumunu biliyor olmasi, ha bide soylemeyi unuttum benim intihara kalkistigimi babasinin ifademi alan komutandan duymus olmasi, yani kisacasi bu evlilik hic olmamaliydi ama oldu ve simdi cok ama cok mutsuzum, geçmişte yasadiklarim pesimi birakmiyor esim alti yil emek verdigim insan, annemi takmiyor ona saygisizlik yapiyor ve bu beni kahrediyor.
Belki sizde bana kiziyor olabilirsinz ama o benim annem belki allaha karsi bir gunah isledi, anneligini de cok guzel yapti, yapmasa bile o benim annem, ona sirtimi donemem..
Simdi tartistigimizda hep anneni herkese anlaticam diye tehdit ediyor, ilerde ortaya cikarsa kaynanan bosan derlerse ben ne yapicam diyor ve butun bunlar beni kahrediyor. Su an beni ondort yildir seven insan gitmis yerine beni hic sevmeyen insan gelmis gibi, ilgi yok, sevgi yok, aramak sormak yok, dogum gunumu bile mesajla kutluyor, tartistigimizda hep o hakli, kufur ediyor, hakaret ediyor ama hic ozur dilemiyor. Bir kere ozur dilese canim dese hersey degisecek ama demiyor ve bu yil benim icin cok onemli, kpss var ve ben hic calisamiyorum beynim durmus gibi, okudugum yeri kirk kere okuyorum, arkadaslarim cok uzuluyor bu durumuma, her gun agliyorum sinir krizi gecirdim defalarca, bu anlattiklarim hep yuzeysel burda anlattikca bile kahroluyorum. Tabi kolumdaki iz de hayatimda her zaman karsima cikiyor agzimdan kan geldi doktora gitmem gerekiyor ama gidemiyorum, insanlar bana psikopat muamelesi yapiyor ama ben bunu psikopatlik olsun diye yapmadim, annem yaptigindan vazgeecsin diye yaptim vazgecmedi..Ben anne oldugumda ki bu hayatta en cok isedigim sey, beni hayata baglarsa bi tek annelik baglar su an ha yasiyorum ha oluyum, yavrum bana anne kolun niye boyle oldu derse ben ne diyecem, butun bunlari dusunmeken oluyorum. Su an din kulturu ogretmenligi son sinif ogrencisiyim, esimin anne babasi ayri ve babannesi buyuttugu ici o gorsun diye okulum bitmeden evlendik.. Ben simdi abdest alirken bile cekiniyorm biri gorurse diye, hele de goren insanlarin yuzundeki ifade yokmu beni olduruyor, Bu yuzden esjmden para istedim estetik ameliyat olmak icin, vermem dedi internette seni kandiriyorlar dedi, onu dedi bunu dedi tartistik. Simdi size bunlari niye yazdim, bir kac saat once kaldigim yurdun camasirhanesinde esimle konsuyordum niye boylesin dememe kalmadi basladi yine bagirmaya, kendini hakli cikartmak icin ugrasmaya, ben senin dusmanin degilim, bu kolum meselesi beni cok uzuyor diyorum ama nafile, ben aglamaya basladim o da ben ne zaman aglasam sinir krizi geciriyor, bagirdin aglama diyorum sana diye, sanki ben bilerek agliyorum aglatanda o aglama diyende ama nasil kendimden gecmissem butun yurt camasirhaneye toplandi, arkadaslarim beni odaya goturdu sakinlestirdiler allah razi olsun yattim uyuyamadim, bu yasadiklarimi birine anlatip rahatlamak istiyordum nefes alamiyordum en sonunda bu siteyi buldum. Zaman zaman seccademde allahimla dertlesiyorum, cok iyi geliyor ama bu zaman zaman oluyor cunku ucyuz kisinin oldugu bir yerde kaliyorum ve kimsenin agladimi gormesini istemiyorum icim sıkılıyor, bunaliyorum butun bunlari arkadaslarima da anlatamam cunku annemi kotulemek istemiyorum, beni tanimayan insanlara anlatmayi tercih ettim bu yuzden ve su an cok rahatladim, evliligimde yasadigim sorunlar, hersey dort duvar arasinda kalmali diye. Susuyordum hep ama artik dayanamiyorum daha bugun dini nikahimizin dusup dusmemesinden suphelenip arastirdim, esim her firsatta bosanmakla tehdit ediyor beni bende cok dedim bosanalim diye cunku mucadele etmeye gucum kalmadi, esimden sogudum cok sogudum ama her yuva kutsaldir, her musluman yuvasi kutsaldir bu yuzden sonuna kadar dayanicam, mucadele edicem yuvam icin. Dokuz yil hayir dedigim insan dorduncu siniftan beri on dort yil pesimde kosan bir insan, defalarca ayrilmak istedim ayrilamadim rEsmen kaderim oldu kacamadim, eger simdi Allahİm evliligi nasip ettiyse vardir bunda da bir hikmet diyorum sabrediyorum sizden ricam lutfen bir musluman kardesini kiziniz olarak bana dua edin, cok ihtiyacim var benim icin ne hayirliysa o olsun lutfen dua edin, annem pisman olsun oyle bir pisman olsun ki hz omer gibi, hz vahsi gibi. Lutfen dua edin, allah onu affetsin, lutfen dua edin bana... lutfen. Allah hepinizden razi olsun anlatmak bile yetti rahatlamama.