JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 55718" data-attributes="member: 3">Bakara Suresi, 214. ayette buyuruluyor ki: Yoksa siz, sizden öncekilerin başına gelenler, sizin de başınıza gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız? Peygamber ve onunla beraber mü'minler, "Allah'ın yardımı ne zaman?" diyecek kadar darlığa ve zorluğa uğramışlar ve sarsılmışlardı. İyi bilin ki Allah'ın yardımı pek yakındır. Şimdi bu ayeti tefsirine baktığımız zaman, bizden önceki yaşayan mü'minlerin başlarına gelenlere dikkat kesiliyoruz: Mesela; Sahabeyi Kiram'ın ve Peygamber (sav)'in başına neler geldi? Onlara, kimisine fakirlik, kimisine açlık, kimisine işkence, kimisine hastalık, kimisine mal ve can ile imtihan ve çeşitli ağır imtihanlar geldi. Bir çokları işkence altında perişan oldular. Kimileri açlıktan karınlarına taş bağladılar. Kimileri kendilerinden kat kat yüksek olan kafirlerle karşılaşarak, onlarla savaşmakla canlarıyla imtihan edildiler. Kimisi zenginliklerini, mal ve mülklerini Allah (cc)'ın yoluna vermekle veya bütün çocuklarını ve ailesini bırakıp hicret etmekle imtihan edildiler. Kimileri, hicret eden mü'minlere, mallarının yarısını vermekle imtihan edildiler. Şimdi kişisel olarak düşünelim... Bizlerin hayatta başımıza yukarıdaki olaylardan, ya da benzeri olaylardan hangileri geldi... Bu dünyaya geldiysek, başı boş bırakılmamız mümkün değil. Ve bu dünyaya gelmemizin hakikati ise, bu tür olaylarla imtihan edilmek ve imtihan müddetince isyan etmeden, o imtihanı en güzel şekilde kazanabilmek. Evliyaullahtan bir zatın yanında birkaç kişi konuşuyordu. Birisi dedi ki: "50 yaşına geldim, bu zamana kadar ne doktora gittim, ne de kötü bir olay, kaza ve bela başıma gelmedi. Çok rahatım". Bunun üzerine o mübarek zat dedi ki: "Öyleyse sen git imanını tazele..." Belkide Rabbimiz (cc) bizlere bu dünyada rahatlık verdiyse, vurdumduymaz bir şekilde yaşayıp, etliye sütlüye karışmıyorsak, İslamiyetten uzak bir hayat yaşıyorsak, Allah (cc)'ın dininin yayılması ve hakim olması için bir çabamızda yoksa, galiba cennete girmeyi beklemekte hakkımız olmasa gereker. Çünkü ayetin tefsirine baktığımız zaman, hakikaten işimiz çok zor. Bir çok kişinin nefsinden konuştuğu bir cümle var: "Ne yapalım canım. Allah affeder. Allah büyüktür." Cenabı Rabbül Alemin'in rahmet sıfatları ve affedici sıfatları muhakkak vardır. Ama Rabbimiz  (cc)'ın kahru gazap sıfatları, azap sıfatları da vardır. Öyleyse; sadece "Allah Affeder" deyipte, Allah (cc)'ın affedici sıfatlarını kabul edip, azap sıfatlarını kabul etmemekle bize yeni bir küfür kapısı açılmış olur. Çünkü herkes cennet olduğu gibi cehennemde var. Ve Rabbimiz (cc): "Ben cehennemi insanlarla ve cinlerle dolduracağım" diyerek vaadi de var. Allah Rasulü (sav) :"Yaratılan her 1000 kişiden 999'un cehenneme, 1 kişi cennete gidecek" buyuruyor. Bunun üzerine Hz. Ömer (ra), "Bazen acaba o 999 kişinin içinde bende varmıyım diye ağlarım, bazen de o 1 kişi ben miyim diye sevinirim" buyuruyor. Halbuki Hz. Ömer (ra), dünyadayken cennetle müjdelenen bir sahabi. Acaba sizce de kardeşlerim, bu dünyada şuurlu bir mü'min gibi yaşamadan, istisnalar hariç cennete gitmek kolay mıdır? Allahumme Salli Ala Seyyidina Muhammedin Ve Ala Ali Seyyidina Muhammed</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır