- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Küçük çocukların çok sevdiğim bir halleri vardır.
Kendilerinde olmayan, ama çok istedikleri bir şeyi anlatmak için, o minicik ellerini birleştirir, omuzlarını büzer ve boş avuç içlerini uzatıp göstererek “yok” derler. Onların tertemiz dünyalarında, “yok”u anlatmanın en sade, en etkili ve en samimi şekli, boş avuç içlerini kaldırıp göstermektir.
“Bak ellerim bomboş. Bak ellerimde hiçbir şey yok” demektir bu.
Ne vakit, dua etmek için Rabbime ellerimi kaldırsam ve isteklerimi dile getirmeye başlasam, aklıma çocuklar gelir. Boş avuç içlerini göstere göstere “yok” diyen çocuklar…
“Allah’ım” derim. “Rabbim! Bak ellerim bomboş. Ellerimde hiçbir şey yok. Ellerimde bir tek “yok” var. Ve ben, yoktan var ettiğin bu ellerle, Senin sonsuz keremine el açmaktayım. Çünkü ben de var yok; Sende yok yok.”
Elimde tek var olan “yok” ile, sonsuz kerem sahibi bir Rabbin dergahında dua ederken ve arzularımı O’na arz ederken, elimdeki “yok,” sahip olduğum en büyük hazine olur, anlarım.
Zaafımdan büyük bir kuvvet, aczimden, büyük bir kudret, fakirliğimden zenginlik çıkar, görürüm.
Ve ellerimdeki yegane var olan “yok” ile geldiğim Rabbimin huzurunda, O’nun sonsuz hazinelerinden dilerken, Descartes’in o meşhur sözünden çok daha esaslı bir hakikatı, bütün kâinata duyurmak isterim:
“Dua ediyorum, öyleyse varım!”<!-- google_ad_section_end -->
<!-- haber bitiş -->
Yok bildiklerim senin nazarındadır..Yitirdiklerim senin katındadır
Bitirdiklerim senin yanındadır..Unuttuklarım senin hatırındadır
Unutulmuşları sonunda sen anarsın..Gidene de kalana da Varis sensin
Ebedi kavuşmaklar ver bana ..Eyy Rabbim...
Dualarla ehemmiyetimiz var ise, dua ediyoruz; öyleyse Hak katında önemliyiz..
Dua etmeyi nasip eylediği için dahi..
hamd borçluyuz Rabbimize..
Dua ediyoruz, öyleyse kuluz... Dua insanin varligindaki ilahi gücün ortaya çikartilmasıdır,
insan, tam bir konsantrasyon ile dua edebildigi anda, pek çok imkânsizmis gibi görünen seyin gerçeklestigini farkedebiliyor.Rabbim tüm dualarımızı hayra çevirsin ve kabul etsin inşallah... fakir ve kalbi kırık bir yolcu olan bizler..
Allah ın sonsuz rahmet ve merhametinin dergâhında.. her zaman, her halimizde
ve her müşkilimizde dua edelim.
Çünkü var olduğumuzu bize dualarımız söyler.
Çünkü, kim olduğumuzu bize dualarımız hatırlatır.
Biz, Allahın kendilerine yazık eden kullarıyız. Ama O`nun rahmetinden de ümidimizi asla kesmeyiz. SELAM VE DUA İLE
Hiç kimsenin ameli, kendisini Cennete götürmez. Beni de. Rabbimin rahmeti olmasa ben de Cennete giremem. "
HZ. MUHAMMED MUSTAFA (S.A.V)
Kendilerinde olmayan, ama çok istedikleri bir şeyi anlatmak için, o minicik ellerini birleştirir, omuzlarını büzer ve boş avuç içlerini uzatıp göstererek “yok” derler. Onların tertemiz dünyalarında, “yok”u anlatmanın en sade, en etkili ve en samimi şekli, boş avuç içlerini kaldırıp göstermektir.
“Bak ellerim bomboş. Bak ellerimde hiçbir şey yok” demektir bu.
Ne vakit, dua etmek için Rabbime ellerimi kaldırsam ve isteklerimi dile getirmeye başlasam, aklıma çocuklar gelir. Boş avuç içlerini göstere göstere “yok” diyen çocuklar…
“Allah’ım” derim. “Rabbim! Bak ellerim bomboş. Ellerimde hiçbir şey yok. Ellerimde bir tek “yok” var. Ve ben, yoktan var ettiğin bu ellerle, Senin sonsuz keremine el açmaktayım. Çünkü ben de var yok; Sende yok yok.”
Elimde tek var olan “yok” ile, sonsuz kerem sahibi bir Rabbin dergahında dua ederken ve arzularımı O’na arz ederken, elimdeki “yok,” sahip olduğum en büyük hazine olur, anlarım.
Zaafımdan büyük bir kuvvet, aczimden, büyük bir kudret, fakirliğimden zenginlik çıkar, görürüm.
Ve ellerimdeki yegane var olan “yok” ile geldiğim Rabbimin huzurunda, O’nun sonsuz hazinelerinden dilerken, Descartes’in o meşhur sözünden çok daha esaslı bir hakikatı, bütün kâinata duyurmak isterim:
“Dua ediyorum, öyleyse varım!”<!-- google_ad_section_end -->
<!-- haber bitiş -->
Yok bildiklerim senin nazarındadır..Yitirdiklerim senin katındadır
Bitirdiklerim senin yanındadır..Unuttuklarım senin hatırındadır
Unutulmuşları sonunda sen anarsın..Gidene de kalana da Varis sensin
Ebedi kavuşmaklar ver bana ..Eyy Rabbim...
Dualarla ehemmiyetimiz var ise, dua ediyoruz; öyleyse Hak katında önemliyiz..
Dua etmeyi nasip eylediği için dahi..
hamd borçluyuz Rabbimize..
Dua ediyoruz, öyleyse kuluz... Dua insanin varligindaki ilahi gücün ortaya çikartilmasıdır,
insan, tam bir konsantrasyon ile dua edebildigi anda, pek çok imkânsizmis gibi görünen seyin gerçeklestigini farkedebiliyor.Rabbim tüm dualarımızı hayra çevirsin ve kabul etsin inşallah... fakir ve kalbi kırık bir yolcu olan bizler..
Allah ın sonsuz rahmet ve merhametinin dergâhında.. her zaman, her halimizde
ve her müşkilimizde dua edelim.
Çünkü var olduğumuzu bize dualarımız söyler.
Çünkü, kim olduğumuzu bize dualarımız hatırlatır.
Biz, Allahın kendilerine yazık eden kullarıyız. Ama O`nun rahmetinden de ümidimizi asla kesmeyiz. SELAM VE DUA İLE
Hiç kimsenin ameli, kendisini Cennete götürmez. Beni de. Rabbimin rahmeti olmasa ben de Cennete giremem. "
HZ. MUHAMMED MUSTAFA (S.A.V)