- Katılım
- 30 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 1,199
- Tepkime puanı
- 16
İnsan hakîkî manasıyla, mutlak manasıyla bütün meseleleri mü'min gözüyle, ahirete inanmış bir insan gözüyle şöyle bir değerlendirecek olursa, en güncel konu "ölüm" dür. Çünkü, herkesin başındadır.
Neylersin, ölüm herkesin başında...
Uyudun, uyanmadın olacak!..
Taht misâli o musallâ taşında,
Bir namazlık saltanatın olacak!..
dediği gibi bir şairin, en güncel konu odur ve hakîkaten bu günlerde de gerçekten ön planda... Gazetelerde de ön planda. Bir çığ düşüyor, yüzlerce insan ölüyor... Bir zelzele oluyor, yüzlerce belki binlerce insan ölüyor...Bir savaş... Yine yüzlerce, binlerce insan ölüyor... Allah, ölenlere rahmet eylesin... Kalanlara sabır, selâmet ihsân eylesin... Ecr-i ceziller, sevab-ı kesirler ihsân eylesin...
Ölüm zamansız olduğundan, ne zaman geleceği belli olmadığından, yaşa da bakmadığından; bazan gelinlik bir kıza, bazan levend bir yiğide gelebildiğinden; bazan kucaktaki bir bebeğe geldiğinden en güncel konu odur.
Onun için, "küçük kıyamet" diye adlandırılmış.
(İzâ mâtel insânü fekad kamet kıyâmetehû) "İnsan ölüverdi mi; tamam, onun kıyameti kopmuştur." Dünyada dağlar devrilmiş, devrilmemiş... vs. Bunun hiç önemi yok. Ben bunu bizim mehdici kardeşlerimize her zaman söylerdim. "Mehdi çıktı, Mehdi çıkacak... Suriye'deymiş, Irak'taymış, Mekke'deymiş... Şu yaştaymış, şu günde doğmuş... Görüşenler olmuş..." vs.
Yahu, Mehdi çıkacak, kıyamet olayları başlayacak diye heyecanlanıyorsun, biliyorum ama, senin küçük kıyametin başında dönüp duruyor... Yâni, sen öldün mü, Mehdi'yi bile bekleyemezsin... Onun için, ölüme hazırlanın diye onlara lâtîfe ediyordum.
Yine ölüm için, şairâne bir tasvirle Yahya Kemal diyor ki:
Her rind, bu bezmin nedir encâmı, bilir.
Dünyamızı nâgâh zalâm örtebilir.
Bir bitmeyecek zevk verirken beste;
Bir tel kopar, ahenk ebediyyen kesilir.
Tel kopuverdi mi, sazın kıymeti kalmaz. Ölünce de kıyameti kopmuş olur insanın. Tabii bu, aşık-ı sadıklar için --meselâ, Yunus Emre için--aranan,
istenen bir şeydir. Onun en güncel meselesi muhabbetullahtır, --Mevlânâ'nın tabiriyle-- "şeb-i arus" tur, düğün gecesidir, gerdek gecesidir, vuslattır...
Vazifeden terhistir bazı alimlere göre... Mihnetin, meşakkatin, sıkıntının bitmesi; huzurun başlamasıdır...
Merhum Prof. Dr. M. Es'ad Coşan
Neylersin, ölüm herkesin başında...
Uyudun, uyanmadın olacak!..
Taht misâli o musallâ taşında,
Bir namazlık saltanatın olacak!..
dediği gibi bir şairin, en güncel konu odur ve hakîkaten bu günlerde de gerçekten ön planda... Gazetelerde de ön planda. Bir çığ düşüyor, yüzlerce insan ölüyor... Bir zelzele oluyor, yüzlerce belki binlerce insan ölüyor...Bir savaş... Yine yüzlerce, binlerce insan ölüyor... Allah, ölenlere rahmet eylesin... Kalanlara sabır, selâmet ihsân eylesin... Ecr-i ceziller, sevab-ı kesirler ihsân eylesin...
Ölüm zamansız olduğundan, ne zaman geleceği belli olmadığından, yaşa da bakmadığından; bazan gelinlik bir kıza, bazan levend bir yiğide gelebildiğinden; bazan kucaktaki bir bebeğe geldiğinden en güncel konu odur.
Onun için, "küçük kıyamet" diye adlandırılmış.
(İzâ mâtel insânü fekad kamet kıyâmetehû) "İnsan ölüverdi mi; tamam, onun kıyameti kopmuştur." Dünyada dağlar devrilmiş, devrilmemiş... vs. Bunun hiç önemi yok. Ben bunu bizim mehdici kardeşlerimize her zaman söylerdim. "Mehdi çıktı, Mehdi çıkacak... Suriye'deymiş, Irak'taymış, Mekke'deymiş... Şu yaştaymış, şu günde doğmuş... Görüşenler olmuş..." vs.
Yahu, Mehdi çıkacak, kıyamet olayları başlayacak diye heyecanlanıyorsun, biliyorum ama, senin küçük kıyametin başında dönüp duruyor... Yâni, sen öldün mü, Mehdi'yi bile bekleyemezsin... Onun için, ölüme hazırlanın diye onlara lâtîfe ediyordum.
Yine ölüm için, şairâne bir tasvirle Yahya Kemal diyor ki:
Her rind, bu bezmin nedir encâmı, bilir.
Dünyamızı nâgâh zalâm örtebilir.
Bir bitmeyecek zevk verirken beste;
Bir tel kopar, ahenk ebediyyen kesilir.
Tel kopuverdi mi, sazın kıymeti kalmaz. Ölünce de kıyameti kopmuş olur insanın. Tabii bu, aşık-ı sadıklar için --meselâ, Yunus Emre için--aranan,
istenen bir şeydir. Onun en güncel meselesi muhabbetullahtır, --Mevlânâ'nın tabiriyle-- "şeb-i arus" tur, düğün gecesidir, gerdek gecesidir, vuslattır...
Vazifeden terhistir bazı alimlere göre... Mihnetin, meşakkatin, sıkıntının bitmesi; huzurun başlamasıdır...
Merhum Prof. Dr. M. Es'ad Coşan