Ve Aleykümselam Hayırlı olsun..annenizin yaşadığın bu duygular normal ,annenizde evlendiğinde eminim onunda annesi çok üzülmüştür ama O da bende benim annem de çok üzülmüştü..ama yine evlendik..hayat bu..
Baba evindeyim.. Ama ''misafirim'' artık.. Annem gözyaşlarını saklıyor benden, usul usul ağlıyor.. Babamın yüzü gülsede içi kan ağlıyor..Misafirim artık...Eşyalar kutulara yerleşiyor..Odam hala gideceğimi kabullenmiyor..Sayılı gün kaldı taşınmama..Ne zaman ki taşıma aracı kapının önüne gelecek,bu oda tamamen boşalacak..İşte o an ıssız kalcak.. Gidiyorum ben.. Başka bir yuvanın kuşu olmaya. Düzenini kendimin belirlediği kocamanin evine değil kendi evime gidiyorum..
Orada ben yokum biz varız...Gelin oluyorum ben.. Hem ağlarım Hem giderim cinsinden...Gitmeme az kaldı! Annemi, babamı, kız kardeşlerimi, her şeyi çok özleyecegim.. Hoşçakal odam.. Hoşçakal çocukluğum.. Hoşçakal baba evim..
Hoşçakal bekarettim ...diyorsunuz misali...
Rabbim eşinizle utandırmadan musmutluu bi hayat geçirmenizi ailenizi utandırmıcak,hayirli evladlar yetiştirmenizi ,iyi bir ev hanimi, iyi bir Anne olmanizi,mutlu bir hayat geçirmenizi nasip eder inşallah.amin..
duaa..
