Senin anlattıklarından benim anladığım; karşındaki kız, eğer seni GERÇEKTEN istese idi ; babasına kendi söyleyemiyorsa bile,annesini veya kardeşini aracı eder, bir şekilde söylemek istediklerini iletirdi...
Annesinin haberi var zaten biz akrabanın evinde görüştük annesiyle bizi ziyarete felan geldiler dünür gibi olmuştuk sadece babası bilmiyordu. Babasına annesi bodoslama kızını istemeye gelecekler dedi, babasıda fıttırdı. kıza istiyorsan gelsinler sözünü yapsınlar yazada düğününü yapsınlar demiş. Ama ben özel üniversiteden kaydınını sildirirm demiş. Yani kızın yorumlamasına göre ben evleneceğim desem babam kabul edecek ama okul hayatım tehlikeye girecek ve en önemlisi benle konuşmayacak kırgın olacak falan filan. Kız hala babasının omzunda uyuyor siz hesap edin. 20 yaşında daha. Ama ne hikmetse arkadaşlar ben kızı çok tatlı buluyorum böyle çocuk gibi sevesim geliyor. Yani bu sizinde tahmin ettiğiniz gerçekler benim sevmeme mazeret olmuyor.
ikinci bir husus da; bence kız daha evlenmek için fikir olarak olgun düşünemiyor! eğer düşünse idi; böyle "babama söyleyemedim, işte yalan söylemek zorunda kalıyorum" vs.vs. demezdi.. Olgun düşünen insanın söyleyeceği sözler değil bunlar! evliliğe hazır değil gibi geldi bana...Bence bu ihtimalleri de düşün derim...
Allaha emanet ol kardeşim..
Evliliğe hazır değil evet. Ama bu aradaki akraba yok şöyle istiyor böyle istiyor istekli felan diye anlatınca bizde ciddiye aldık, buna benzer şekilde benim hakkımdada şöyle sevdi aşık oldu aklından felan çıkartamıyor falan demiş. Yani o tarafa salla bu tarafa salla arayı ısıt, sonra aynı kişi aynı yöntemlede soğutmaya çalıştı gibi. 3-4 defa sıkıntı oldu ama her seferinde tekrardan başladık.
Düşünün 3 gün önce beraber gezdik zaman geçirdik hiçbir sıkıntı yok, dün babasına ders notlarının kötü gelmesinden mazeret sunamadığı için yalan söylüyor. Babası telefon elinden hiç düşmüyor diyor, benle konuşuyor . Sonra içine dert oluyor yalan söylemek zorunda kalıyorum mutsuz oluyorum diyor ve bitsin kesin olarak diyor.
Bitirmeyi istemesindeki başka büyük sebepte benim 28 yaşında olmam evlenmek için hiç bir engelim olmaması ve daha fazla zaman kaybedemiyeceğimden sebep. Yani sen 24-25 yaşında olsan yine bekleyebilirdin ama zaten yaşın gelmiş 2 sene sonra ben istemessem babam istemesse vermesse başka birşey olursa falan filan diyor kendi yoluna bak diyor. Kendi yoluna bak demesi bana üzülmesi zamanımı almak istememesi kul hakkı olduğunu düşünmesi falan. Yani karşısına çıkan kendine uyan beğendiği birisi var (benden daha iyi birisiyle karşılaşamayacağını düşünüyor) beni düşündüğünden sebep bir nevi kendisinden bazı şeylerden fedakarlık ediyor.
Kendi duygularından emin olamadığı için düşünün saçma sapan şey yaptım, dedim sil numaramı at mektububu mesajları dedim kardeşim resim gönderdi yarın birisiyle tanıştıracak. Resim gönderdim numaradan. Kız ben silmem sen siliyorsan sil dedi. 15 dakika sonra söyledim şaka olduğunu nasıl hissettin dedim elim ayağım titredi dedi. Şaka olduğunu öğrenincede yanımda olsan tokadı yemiştin diyor
1 nisanda aradım çok öenmli bir şey diyeceğim dedim, babası evde olduğu için konuşamadı dedim okula giderken söylerim 15:30 da çıkacak. yarım saat sonra yazdı ders çalışamıyorum söyle lütfen diye. Dedim babamlar babanla konuşmaya gelecek. Kız gelmesinler felan demedi. Hemen ne giyeceğini düşünmüş. o yarım saattede aklına bana birisini bulduklarını onla görüşeceğimi felan düşünmüş ve korkmuş.
Şimdi sevdiğini söyleyemiyor ama bakıyorsun davranışlara seviyor gibi. Madem istemiyorsun ben sana beni görmek istiyorsan yaz dedim ben yazmıycam dedim niye yazıyorsun o zaman 5 gün sonra. Ben bana karşı boş olduğuna inanamıyorum. inanmakta istemiyorum.
Yaşı ufak olabilir evet tam olarak karar veremiyor olabilir, ama babasını bu kadar sevmesi sayması benim çok hoşuma gidiyor, en azından sayıyor. Birde ben aşık olursam mecbur babama söylerim babamda kabul eder ama bana hep kırgın olur diyor. Babasını düşünüyor hep.
Babam yurtdışında, bu meseleleri tam ayrıntılı bilmiyor. aramız fazla yok. Ama git görüş dediğim zaman aynı gün gidecektir.
inanın buraya yazıp dertleşmek istememdeki sebep en yakın arkadaşlarım yaptıklarımın çok saçma olduğunu söylemesi ve benim kimseye bunu anlatamamam. Aynı sizlerin söylediklerini diyorlar. Ama ben vazgeçemiyorum. Kız her bitti dediğinde ya başım ağrıyor iştahım kesiliyor. dün gece saat başı uyandım ilk uyurken sıçrayarak uyandım. Her uyandığımda yarım saatten fazla uyumak için uğraştım. Ben Allah'tan hep hayırlısını istedim, kalbim doğru düzgün birisine ısınmadı hep hayır dedim zaten fırsatta vermedim çoğuna. bir kaç tane olur dediklerimde hiç tanışmadan hayır dediler. Daha önceden çok hoşuma giden ama hayır yediğim oldu 1-2 defa ama hiç biri benim gece uykumu bu kadar kaçırmadı. Ben hayırlı değilse kalbimizi soğut diye dua ediyorum. Hiç soğuyan bişey yok. Bana hep hayırlısını nasip et dedim birşey nasip olur gibi oldu ama bizle alakasız problemlerden sebep vazgeçmem mi gerekiyor? Yani kalbim soğumadıysa belki bu hayırlısı olamaz mı? Belki kolay birşey olmayacak? Neden bazı problemlerden sebep vazgeçeceğim. Oda kendince bir fedakarlık yapacak?
Muhtemelen bundan sonra daha yazmayacak. Şimdi benim bırakıp yoluma devam etmem mi gerekiyor? yapamıyorum o ayrı meselede tabi. Yada sevdiğim için bütün şartları zorlamalı mıyım? Şu an babamı göndermekten başka çıkar yol gibi. Ya babamı göndericem yada bırakıcam. Ama babamı gönderirsen annesini ele veremeyiz açık açık gezdik takıldıkta diyemeyiz. Babası kıza adam gibi sormadığı için kız istiyorumda diyemeyecek. Görüşmemizide istemeyecek muhtemelen babası. Yani izin verde kızın beni biraz tanısın diyebilir miyiz ki. Kız en son görüşmede senle görüşmem için babamın müsadesinin olması gerekiyor dedi. Ben başkasına bakmak daha istemiyorum. Seven bir insanın anlayacağı şekilde tavsiye verin lütfen
)
Allah sizlerde razı olsun!!
