- Katılım
- 25 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 7,320
- Tepkime puanı
- 117
Sana dair bütün özlemlerimi endişelerimi biriktirdim telefonumun mesaj mönüsüne… Yüreğimi telefonumun zil sesine ayarladım arar ya da çaldırırsan şifa bulsun diye. Yüreğim kaynıyordu da sıcağında/ harında bir ben terliyordum. Ben zannederdim ki; yaşadığım şeyi herkese anlatabilirim lakin öğrendim ki yaşanan anlatılamıyormuş anlatılanın yaşanılamadığı gibi… Yüreğimin kabarıp kabarıp sonra yine kendine çaresizce teselli oluşunu ancak hissedip yaşayabiliyordum. Çünkü kelimeler ya çaresiz kalıyordu ya da ifade etmeye zorlanınca her şeyi berbat ediyordu…
Dedim ya güzelim! Beni bir ben anlıyordum ve çareSENsizliğime ancak ben çare olabiliyordum naçarı… Belki hiç anlatamayacağım özlemlerimi gözyaşlarımla ebede uğurladığımı. Ama tüm yaşadıklarıma şahit bu yürek bunları haykıracaktır mahşerin sorgucuna. Gözyaşlarımın tuzu sana yolculuğuma harcadığım emeğimdi lakin o bile vedada…
Nerden bilebilirdim ki yüreğimin kendine fazla başkalarına az gelebileceğini ya da tam tersi… Sen gittin ya (hiç gelmeden) damarlarımdan can gitti sen bilmiyorsun. Yarınlar bugünün artığı hüzünlerle kıvranacak ben susacağım. ısterdim ki bugünden yarına sen kalaydın/ sen taşaydın. Bu biçare gönül de hiç olmazsa… Kim demiş ki kelimeler aracı olur mecnunun leylasını anlatmasına. Yitirince kelimelerini gönül; anlamsız kaçıyor söylenenler söylenmeye çalışılanlar. Sen gidince iflas etti iflah olmaz gönlümün hazinesi. Onulmazlığın kesin yüreğim dön aslına kurtuluş yine sende…
Dünden bugüne kalan hüzün kırıntılarını erteleneduran hayalleri yarına taşımak zül geliyor sensiz. ıçerledi yüreğim gönülsüz kalışına… Yalnızlığımın hamisi çokluğumun amansız katili gel… Gel de dinsin yürek sızılarım.
Dönmek geçmişe çare olur mu bilmiyorum ama deneyeceğim sevgili. Lakin git demeyeceğim çünkü yüreğimi aşamam ben hükümdar O! Ben sadece sana meftun bu biçare gönlümün esiriyim…
Abdurrahman Apaydın