- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Gurbettin garip Sokagindayim ve yürüyorum.
Yürüdükçe vurgun gönlümdekileri arkamda bırakıyorum.
ben birakmasina birakiyorum da! yuregimdeki ACI beni birakmiyor ..
Kafamı kaldırıyorum ve dilimi şükürle buluşturuyorum.
Yaramı da seviyorum.Yarayı açan değil açtırana hamd olsun diyorum.
Sıkıntılarım beni güçlü kılıyor.Hani Mumine analar hep güçlü olur ya....
Ellerimi semaya kaldırıyorum.diz çöküyorum.Gözyaşlarımı avucuma saklıyorum..
Kalbimin kanayan yanını diğer sol yanımin yarisina emanet ediyor ve şükrediyorum..
evet Gurbet Diyarinda ben bir cobanim...
Rabbim kuluna tasiyamiyacagi yuku asla vermez!
ama ben bazen bu kaldirabildigim yukumun altinda bile eziliyorum Rabbim....
BU DUNYA MISAFIRHANESINDE HEPIMIZ BIRERER OZEL HIZMET VE GAYE AMAC ICIN YARADILDIGIMIZIN IDRAKINDAYIM..
VE HER BIRIMIZ BU DUNYA GURBETHANESINDE FARKLI SEKILDE IMTIHANA TABII TUTULMAKTAYIZ..
GURBET BASLI BASINA BIR YARA..EZANSIZ, KIMSESIZ,YABAN BIR KUFUR DIYARINDA ..
HERKESIN BIR KIMSESI VAR VE KIMSESIZLIGI...
BEN ISE KIMSESIZLERIN KIMSESINE TALIBIM....
Hadisat senin kalbini kırmışsa üzülme,
HÜDA onu mahsus kırdırtmıştır. Kendi bulunsun için !
"Ben kırık kalplerdeyim" Buyurmadı mı?
Sakın bu yolda ümitsizliğe düşme,
zira Hakk kapısının seher vakti gözyaşına açılacağına ilan vardır.
Sonra ALLAH C.C. kapısından kovarsa, kuluna naz ediyor demektir.
Ümitsiğe düşme, yine dön dolaş gir,
o kapıda bekçi yasakçı yoktur. Yine içeriye gir.
Aşk gölünde büyü de Maşukun nazını anla....
