Hâlâ akıla ihtiyacım var.

Selamünaleyküm uzun zamandır yazmadım buraya psikolojim iyi değildi hâlâ da aynı. Durum hiç değişmedi daha da kötüleşti. Üç aydır kendimi yedim bitirdim zarar veriyorum kendime. Ve elimde değil bu. Size danışmak istedim. Üç ayı da geçti konuşup bu şeyden kurtulmak istiyorum. Düşünmekten beynim patlayacak. Gönül ablam sizce konuşsam olur mu iyi veya kötü ne olursa olsun artık kendime ve etrafıma zarar vermek istemiyorum. Korkuyorum ama konuşmak istiyorum sizce doğru mu?

Kendi tecrübelerimden acizane tavsiye

Ve Aleykum selam, bana sorulmamış ama bendede aynı sıkıntılar olduğu için belki bir faydam dokunur düşüncesiyle yazmak istedim. Yanlışım olursa affola.

Anladığım kadarıyla gönül meselesi ile alakalı bir durum var. Bende Allahın emrini yerine getirmek için mutlu olmak ve mutlu etmek için uzun zamandır arayış içersindeyim. Aslında ben değil daha çok ailem. Çok değil bir kaç defa ciddi maksatla görüşmeye başladım ama bi sonuç alamadım. İlk zamanlar o kadar içim sıkılıyordu ki inanın Namaz kılarak huzur bulmaya çalışıyordum. Allah affetsin normalde vazifemiz kılmamız gerekiyor ama ben başka türlü huzur bulamadığım için resmen huzur bulmak için namaz kılıyor ve dua ediyordum. O kadar şiddetli istiyordum ki anlatamam. Dua ederken Allahın hayırlı ise nasip et hayırlı değilse benim kalbimi soğut diye dua ediyordum. Ve aradan zaman geçti ben unutmaya başladım. Bir süre sonrada olmadığı için şükretmeye başladım. Aradan 8 ay gibi bir süre geçti bu kişi bana yazmaya başladı. Şu an inanın sadece arkadaş gibi konuşuyorum ve 8 ay öncesini düşünüyorum. Bi şimdiki halime bak bide 8 ay önceki halime bak diyorum kendi kendime. Bi insan gece 10 defa uyanıp uyur mu siz düşünün. Bunun gibi 1-2 mesele daha oldu ve ben hepsinde aradan zaman geçtikten sonra aynı düşünceye sahip oldum. Geriye dönüp ne kaybedip ne kazandığımı hesapladığımda aslında kaybettiğim birşey olmadığını bilakis çok şey kazandığımı anladım. İnanın bahsettiğim 2 aynı kişi için dua ediyorum, ikisinede Allah sizlerden razı olsun bana çok şey öğrettiniz dedim. Ben biliyorum ki bundan sonraki görüşmelerimde daha doğru davranacağım.

Eğer maksadınız hayırlı bir evlilik mutlu olmak ise yani o kişiyle tanışmadan önce kafanızda böyle bir düşünce var ise daha görüşeye başlamadan muhtemelen kafanızda bir insan profili olmuştur. Benim evleneceğim kişi şöye olmalı böyle olmalı v.s. Bu düşünceden sonra görüşme olduysa bilinki siz o kişiyi evlenmeyi istediğiniz o kafada oluşturduğunuz insan olarak düşünüyorsunuz. Daha sonra bittiğinde ise üzülüyorsunuz. Aslında üzüntü duyulan kısım o kişinin olmaması değil sizin kafanızdaki o daha önceden kafada çizdiğiniz insanı bulamamanız.

Burda benim çok açık doğru yaptığım birşey var kişiye göre değişiklik gösterebilir bence ama bende böyle, Ben prensip gereği bu görüşmelerde olabildiğince yanlış yapmamaya dürüst olmaya birşeyleri gizlememeye çalışıyorum, niyetimi düğüncelerimi açık açık söylüyorum, içimden geleni yapıyorum gelmeyeni yapmıyorum. Eğer ki birşey hissettiysem sonuna kadar zorluyorum ve gidişatına bırakıyorum. Bir erkek olarak hoşladığım beğendiğim sevdiğim kişiyle görüşüyorsam kesinlikle bir karar almıyorum doğal akışına bırakıyorum ve dua ediyorum. İlerleyen zamanlarda ya bana bitirmek için bir mazere çıkıyor yada bitiren taraf ben olmuyorum. Bu durumdan sonra geriye döndüğüm zaman diyorum ki ben yanlış yapmadım dürüst oldum onu yaptım bunu yaptım hatam olan yerlerde özür diledim helallik istedim v.s. Bunları ben yaptım ama yinede olmuyorsa demekki benim aradığım kişi o değilmiş demekki benim için hayırlı olan o değilmiş diyorum kendi kendime.

Söylemek istediğim, eğer siz onla hayırlı mutlu olacağınızı düşünüyorsanız yanlışınız varsa mutlaka düzeltip özür dileyip helallik istemenizi öneririm. Eğer yanlışınız yoksa ama yinede istiyorsanız sizin yerinizde olsam ilerde pişman olmamak için, keşke arasaydım yapsaydım etseydim dememek için yinede bir adım atmanızı öneririm. Erkekler bazen doğru kişiyi bulmak için kendilerince denemelerde yapabiliyor. Onun sizi istemesi için sizin onu aramanızı beklemediği ne malum? Siz ararsınız veya yazarsınız yanlışlar için özür dilersiniz kırgınsanız sebebini yazarsınız olmayacak birşey ise ben duygularımı saklayamadım ama herşeyin hayırlısı dersiniz ve bir adım atarsınız. Daha sonra bu adıma cevap gelirse bakarsınız duruma göre, baktınız cevap gelmedi veya ters tepti o zaman içiniz daha rahat olur inanın. En azından aradan 3 ay geçmesine ragmen böyle kafaya takmassınız. Mesele yanlış yapmamak, elinden geleni yapmak zorlamak. Siz bunları yaptıktan sonra yinede olmuyorsa sizin kendinizi eleştirecek bir yanınız olmayacak ve bu kadar üzülmeyeceksiniz. Kazandığınız tecrübe ile daha doğru ilerleyeceksiniz.

Sizin için Allahtan hayırlısını diliyorum. İnşaAllah hayırlısı ile mutlu olursunuz.

Selamünaleyküm. Uzun zamandır siteye girmediğim için cevabınızı görmedim kusura bakmayın. Zor dönemlerden geçiyorum. Bunu yazdıktan bi gün sonra konuştum Allahın izniyle. Bizim ki öyle farklı bir mesele ki o geldiğinde ben yoktum ben geldiğimde o yok. Üç ay bir umut besledim zaten bu ümit insanı mahvediyor. Sonra yazdım düşündüğüm gibi başka biri varmış, olmadı. Son ümitte bitti nasip değilmiş. Yazdıklarınızın tamamı doğru en azından ilerde pişmanlık duymayacağım keşke demeyeceğim kafamda bir profil var, yaşaya yaşaya kendiliğinden oluşuyor zaten bu profil. Ama şu anda değil, unutmaya çalışıyorum iyileşmek istiyorum. Ben bu yaşadıklarımdan sonra şunu tecrübe ettim. İnsan elinde olmadan yaptığı şeylerin bile bedelini ödüyor. Ona hissettirdiğim her şeyi ben de hissettim yaşadım. Üç ay otuz sene gibi geldi. Çok ağladım çok yıprandım. Cevabınız için teşekkür ederim. Dualarınızı eksik etmeyin. Allaha emanet olun.