Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Şiir köşesi
Mustafa Cilasun'un Kaleminden
Hüzün kokan soluklar, ağlayan lahzalar!
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Mustafa CİLASUN" data-source="post: 27279" data-attributes="member: 188"><p>Ne zaman bir mahzun görsem</p><p>İçine düştüğü vaktin şahitliğinde nefeslensem</p><p>Bin bir halin deruniliğinde gezinsem, o an umutla dirilsem</p><p>Yüreğimin gözyaşlarını avuçlarına versem, tebessüm etmeyi becersem</p><p></p><p>Gezinirim sokakların hicranında</p><p>Meskun kalmış masumların dinmeyen umutlarında</p><p>Vakt-i saatin sabır zerkeden devranında, içimde ki buruklukla</p><p>İçimi titreten buğunun efkarıyla, lal olmuş bir vicdanın figan eden ahıyla</p><p></p><p>Ruhum ne kadar sessiz ve hissiz</p><p>Kalbim şehretmeye muktedir olmayan aşk-ı kimsesiz</p><p>Arifin zikri neden fikretmeye kapı aralamayan sahipsiz, feyzsiz</p><p>Açılmayan kapılar lahzalara inat nefessiz, bin hüzün ile neden dirliksiz</p><p></p><p>Yapmacık edalar kuşattı etrafı</p><p>İlm-i siyaset diye atfediliyor şadanı ve hezeyanları</p><p>Menfaat uğruna ruhundan vazgeçen insanı, kalbine ilişmeyen efkarı</p><p>Sual etmekteyim fikreden ve dirilmeye umutla bakan ulvi aşk inkılabın</p><p></p><p>Bir vakit nezarete atmışlardı</p><p>Ne kadar uğraşsamda dinlememek adına karar vardı</p><p>O yıllar ne kadar acı zerkeden muamma estiren zavallı bir vicdandı</p><p>Yargısız hüküm vardı, darp etmek ne kadar kolaydı, eşkıya yanımdaydı</p><p></p><p>Kime baksam, öyle yakınlaşsam</p><p>Zemherinin yansıyan ahını içimde sessizce taşısam</p><p>İnsan denen canın meramını hiç anlamadan, zanla mahkun bıraksam</p><p>Sonra arlanmadan yüzüne bakmaya fırsatlar arasam, ruhumu unutsam</p><p></p><p>Hakim, şöyle bir yüzüme baktı</p><p>Pek yaşlı olan bir nefesti, sanki talkatin hasretindeydi</p><p>Bir el hareketiyle hükmünü verdi, hiç dinlemeye lüzüm dahi görmedi</p><p>Polis, haydi gidiyoruz dedi, evinizden yatak, yordan almalıyız ı zikretti</p><p></p><p>Nedense birden şaşırmıştım</p><p>Yüzümün kızardığını hissederek susmak zorunda kaldım</p><p>Polislerin nezaretinde anne ve babama kelam etmekten çok utandım</p><p>Bir zanlıydım, hiç suçu olmayan candım, lakin kimseye anlatamadım</p><p></p><p>Otuzdörtgün sonra çıktım</p><p>Başka bir hakim karşısına çıktım,sual etti ve ayrıldım</p><p>İdamlık ve müebbetlik mahkumlarla aynı kısımda zor şartlardaydım</p><p>Demek ki yaşanacakmış diye Rabbime sığındım, bahtım için sınavdaydım</p><p></p><p></p><p></p><p>Mustafa CİLASUN</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Mustafa CİLASUN, post: 27279, member: 188"] Ne zaman bir mahzun görsem İçine düştüğü vaktin şahitliğinde nefeslensem Bin bir halin deruniliğinde gezinsem, o an umutla dirilsem Yüreğimin gözyaşlarını avuçlarına versem, tebessüm etmeyi becersem Gezinirim sokakların hicranında Meskun kalmış masumların dinmeyen umutlarında Vakt-i saatin sabır zerkeden devranında, içimde ki buruklukla İçimi titreten buğunun efkarıyla, lal olmuş bir vicdanın figan eden ahıyla Ruhum ne kadar sessiz ve hissiz Kalbim şehretmeye muktedir olmayan aşk-ı kimsesiz Arifin zikri neden fikretmeye kapı aralamayan sahipsiz, feyzsiz Açılmayan kapılar lahzalara inat nefessiz, bin hüzün ile neden dirliksiz Yapmacık edalar kuşattı etrafı İlm-i siyaset diye atfediliyor şadanı ve hezeyanları Menfaat uğruna ruhundan vazgeçen insanı, kalbine ilişmeyen efkarı Sual etmekteyim fikreden ve dirilmeye umutla bakan ulvi aşk inkılabın Bir vakit nezarete atmışlardı Ne kadar uğraşsamda dinlememek adına karar vardı O yıllar ne kadar acı zerkeden muamma estiren zavallı bir vicdandı Yargısız hüküm vardı, darp etmek ne kadar kolaydı, eşkıya yanımdaydı Kime baksam, öyle yakınlaşsam Zemherinin yansıyan ahını içimde sessizce taşısam İnsan denen canın meramını hiç anlamadan, zanla mahkun bıraksam Sonra arlanmadan yüzüne bakmaya fırsatlar arasam, ruhumu unutsam Hakim, şöyle bir yüzüme baktı Pek yaşlı olan bir nefesti, sanki talkatin hasretindeydi Bir el hareketiyle hükmünü verdi, hiç dinlemeye lüzüm dahi görmedi Polis, haydi gidiyoruz dedi, evinizden yatak, yordan almalıyız ı zikretti Nedense birden şaşırmıştım Yüzümün kızardığını hissederek susmak zorunda kaldım Polislerin nezaretinde anne ve babama kelam etmekten çok utandım Bir zanlıydım, hiç suçu olmayan candım, lakin kimseye anlatamadım Otuzdörtgün sonra çıktım Başka bir hakim karşısına çıktım,sual etti ve ayrıldım İdamlık ve müebbetlik mahkumlarla aynı kısımda zor şartlardaydım Demek ki yaşanacakmış diye Rabbime sığındım, bahtım için sınavdaydım Mustafa CİLASUN [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Şiir köşesi
Mustafa Cilasun'un Kaleminden
Hüzün kokan soluklar, ağlayan lahzalar!
Üst
Alt