- Katılım
- 28 Mayıs 2014
- Mesajlar
- 109
- Tepkime puanı
- 1
selamün aleyküm.tamda başlığımı buldum galiba içimde kimseyle paylaşamadığım bir sızım var.bi Yaradanla dertleşip dile getirdiğim bir sızı bu.başlığı görünce burda da dillendirmek istedim belki içimdekileri boşaltırsam belki içinizden biri çıkarda yapma yanlış yoldasın der yada sabır et der ne bilim bi iki nasihata ihtiyacım var galiba.meselem de şu ki ben birine nasıl olduğunu bile anlamadan gönül verdim.hayatımda ilk defa birini sevdim onca kişi çıktı karşıma hiçbirine evet demedim tek istediğim gönlümün istediği biri olsun da bir kuru ekmeği olsundu.bu kişiyle aynı meslekteniz sohbeti çok güzel biri çokta vicdanlı iyi biri belki de beni en çok çeken kısmı da bu oldu.ben onun alevi olduğunu öğrendiğim gün ona farklı bişeyler hissettiğimi anladım ogün bi üzüntü bi şaşkınlık ne oluyo dedim sana sanane ki bundan.anlam veremedim kendime sonraları daha da büyümeye başladı ona olan ilgim.alevi olması bile ona karşı hislerimi bastıramadı.ben daha bunu yeni atlatmışken onun hayatında biri olduğunu duydum ve duyduktan kısa bir süre sonra nişanlandığını öğrendim.önceleri çok sarsıldım çok da üzüldüm Yaradana sığındım çok dua ettim bu durumdan kurtulmak için ama ne yapsam da kalbimden atamıyorum onu vicdanımda çok rahatsız başkasıyla nişanlı birini hala seviyor olmak gerçekten ağır geliyor ama elimden de bişey gelmiyor.onu hala düşünmem günahmı ki artık bunu sorguluyorum.biliyorum imtihanımdır buda çok şükür ki inancım sonsuz Yaradana elbet vardır bunda da bi hikmet.işallah onu hala severek günaha girmiyorumdur...