- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Adamin birisi bir Gül dikmis, sabirla ve inancla sulamis ve acmadan once incelemis.
Acmak uzere olan tomurcugu gormus ama sapinin uzerindeki dikenleri farketmis ve "bu kadar guzel bir cicek nasil bu kadar sivri dikenlerle dolu olabilir?" diye dusunmus...
Bu dusunceyle uzgun, Gülü sulamayi ihmal etmis ve gül tam acacakken ölmüş.
iste boyle Pek cok insan da boyledir...
Her ruhta bir Gül vardir.
Allah cc. benzeri nitelikler bize dogum sirasinda ekilir ve dikenlerimize veya hatalarimiza ragmen büyür.
Pek cogumuz kendimize bakar ve sadece dikenleri ve hatalari goruruz.
Kendimizden guzel birsey cikamayacagini dusunup umutsuzluga kapiliriz.
Icimizdeki guzeli sulamayi unuturuz ve eninde sonunda o ölüp gider. Hicbir zaman potansiyelimizi farketmeyiz.
Bazilari kendi iclerindeki gülü gormezler; birilerinin onlara gostermesi gerekir.
Bir insanin sahip olabilecegi en buyuk hediyelerden birisi bir baskasinin dikenlerini asip ona ulasabilmek ve iclerindeki Gülu bulmaktir.
Sevginin karakteristik ozelliklerdinden birisi de budur…
bir insana bakmak, hatalarini bilmek ve onu hayatiniza kabul etmek….
ve sonrasindaki surecte ruhlarinin asaletini farketmek.
Baskalarina hatalarinin ustesinden gelebileceklerini farketmeleri icin yardim edin.
Onlara iclerindeki "gul"u gosterebilirsek, dikenlerini asabilirler.
Sadece o zaman cok daha fazla acabilirler...
Alinti