JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 64624" data-attributes="member: 3">Hikmet ve HedefHikmet ve Hedef   İlk olarak şunu belirtmek lazım ki;  yaratılışın hikmeti ile yaratılışın hedefi iki ayrı farklı şeylerdir.  Zira yaratılışın hikmetinin açıklamasıysıyla, başta insan olmak üzere  bütün varlıkların bir hikmet doğurultusunda yaratıldığı açıklanılır,  hedefin açıklanmasıyla ise hikmet doğrultusunda yaratılan insanların  serencamı olumsuz bir noktaya varılmaması için nasıl bir program  izlendiği açıklanılır. Başka bir beyanla hikmet başta insan olmak üzere  bütün yaratıkların yaratılışlarının illetini ve yaratılışlarının  mantıklı olduğunu beyan eder, hedef ise hikmet doğrultusunda yaratılan  insandan istenilen şey nedir sorusunu cevaplandırma bağlamındadır. Bu bağlamda özetle insanın yaratılış  hikmeti hakkında şöyle diyoruz: vücud nurundan yararlanma kabilyetine  sahip olan şeylere vücud nurunu vermemek başta cevad ve rahman olmak  üzere tüm kemal sıfatlarına sahip olan hak talanın zatına ters olduğu  gibi mantısal bir çelikidir. İnsan denen varlık vücud nurundan  yararlanma kabiliyete sahiptir. Öyle ise ona vücud nurunu vermemek başta  cevad ve rahman olmak üzere tüm kemal sıfatlarına sahip olan hak  talanın zatına ters olduğu gibi mantıksal bir çelişkidir de. Bunun tersi  ise mantıklıdır, yani ona vücud nurunun verilmesi zatına uygun olduğu  gibi mantılıdır da. İnsanın yaratılış hedefi için de özetle şöyle  diyoruz. Vücud nurundan yararlanma kabiliyetine sahip olup yaratılan  insan düşüş ile yükseliş sınırı anlamında olan barzahta yer almıştır. Bu  noktandan hareketle insan en yüce mertebelere (ala illiyyine) ulaşma  kabiliyetine sahip olduğu gibi, bu noktadan harektle en aşağı mertebeye  (esfele safilin) düşme kabiliyetine de sahiptir. Ondan istenilen şey ise  yüce mertebelere (ala illiyyin) çıkmaktır ve onu en yüce mertebeye  çıkmak için de gerekli olan programda belirlenmiştir. Yani vücud  nurundan yararlanma kabiliyetine sahip olup yaratılan insandan en yüce  mertebelere çıkma kabiliyetine sahip olduğu için ondan o mertebeye  çıkması istenilmektedir, dolayısıyla onun bu mertebeye ulaşması için  gerekli programda gönderilen Resuller vasıtasıyla açıklanmıştır. Ama bu  istek teşrii irade doğrultusundadır. Dolayısıyla bu irade tahakkuk  bulamaya bilir. Yani insanlar Allahın bu iradesini  gerçekleştirmeyebilirler. Bu konununun özetiydi. Şimdi dataylısına  geçelim.  Allahın tekvini ve teşrii iradesi   Allah’ın iradesi, tekvini ve teşrii  olmak üzere iki kısımdır. Şöyle ki; Allahu taala bir şeyi  gerçekleştirmek istediği zaman önce onu irade eder sonra (öncelik ile  sonralık zamansal değildir. Tahlili ve rütbidir) onu gerçekleştirir.  Gerçekleştirmek istediği şeyi ya vasıtasız gerçekleştirir veya bir şeyi  vasıta kılar gerçekleştirir. Vasıta kıldığı şey, ya özgür iradeye sahip  değildir veya özgür iradeye sahiptir. Birinci ve ikinci irade şekline  iradeyi tekvini, üçüncü irade şekline de iradeyi teşrii denilmektedir.  Örneğin Allah’u taala ilk varlığı yani akli evveli ve ikinci aklı  yaratmak, yağmuru ve kitapları indirmek, insanın ölümünü, ölümden sonra  tekrar dirilmesini ve kendisine ibadetin yapılmasını istiyor. ama  birinci varlınğın yani akli evelli yaratmak doğrultusunda olan iradenin  gerçekleşmesinde herhangi bir vasita yoktur, ikinci aklın  gerçeklerşmesinde birinci akıl, yağmuru, kitapları indirmek, insanın  ölümü ve insanın ölümden sonra dirilmesi doğrultusunda olan iradenin  gerçekleşmesinde ise vasıta vardır, ancak özgür iradeye sahip olan  vasıtalar değil. İşte bu şeylerin gerçekleşmesine taalluk eden iradeye  iradeyi tekvini denilmektedir. Kendisine ibadetin gerçekleşmesi  doğrultusunda olan iradenin gerçekleşmesinde ise özgür iradeye sahip  olan vasıta vardır. Zira ibadetin gerçekleşmesi insan ve cinlerden  istenilmiştir. “Cinleri ve insanları ancak bana ibadet edtsinler diye yaratım”. (zariyat 56). Özgür iradeye sahip olanlardan bir şeyin gerçekleşmesine taalluk eden iradeye de iradeyi teşrii denilmektedir. İki arade arasında farklar: Tekvini  irade ile teşrii iradelerin daha fazla açıklanması için ikisini  birbirinden ayıran farklılıklara işaret edelim; bu iki irade arasında  olan önemli faklar vardır. Burada bir kaçına işaret ederiz; birinci  fark: iradeyi tekvinide tahaluf imkansızdır, teşriide ise tehaluf  mümkündür. Yani Allahın tekvini iradesinin gerçekleşmemesi imkansızdır,  ama teşrii iradesi gerçekleşmeyebilir.  İkincisi; tekvini iradesi icad,  ibda ve yaratılış doğrultusunda, yani “kun fe yekun = ol ve olu verir”  ile irtibatlıdır, teşrii iradesi ise hidayet ve yol gösterme  doğrultusundadır. Üçüncüsü; tekvini ile ilgili hidayet varlıkları  kabiliyetlerine uygun yaratmak anlamındadır, teşriiyle ilgili hidayet  saadeti ve saadete giden yolu belirleme anlamındadır. Dördüncüsü;  tekvini irade kabiliyetlere taalluk eder, teşrii irade  ise en yüce, en  şerefli ve değerlere taalluk eder. Başka bir beyanla tekvini irade kevsi  nüzüli doğrultusundadır, teşrii irade ise kevsi Suudi doğrultusundadır.  Beşincisi; tekvini irade kabiliyetlere taalluk ettiği için geneldir.  Yani bütün varlıkları kapsar ve kabiliyetlerin olduğu her yerde tecelli  bulur, teşrii irade ise en yüce ve en yüksek şeylere taalluk ettiği için  has yani özgür iradeye sahip olan varlıklara mahsustur. Dolayısyla  kabiliyetlerin olduğu yerlerde tekvini irade devreye girer vücud  nurundan yararlanma kabiliyetine sahip olan şeylere vücud verir, en yüce  varlığın vücud bulması özgür irade doğrultusunda gerçekleşmesi mümkün  olduğu için özgür iradeye sahip olan varlıkların olduğu yerde devreye  geçer, onlardan yüce hedefi seçmelerini ister. Başka bir beyanla iradeyi  tekvini hak taalanın sıfatlarının genel boyutunun tecelisisidir,  dolaysıyla bütün varlıkları kapsar, “rahmetim her şeyi kuşatmış” (araf 156),  teşrii irade hak taalanın sıfatlarının has boyutunun tecellisidir,  dolayısıyla özgür iradeye sahip olan varlıklara hastır.  Altıncısı;Tekvini irade ile teşrii irade arasındaki ilişki tam  girişimlilik (umum husus mutlak) şeklindedir. Yani tekvini irade  teşriiyi kapsıyor ama teşrii irade tekviniyi kapsamıyor. Şöyleki özgür  iradeye sahip olan varlıkların iradesi Allahın teşrii iradesi  doğrultusunda faal olursa Allahın teşreii iradesinin taalluk ettiği en  yüce varlık vücud bulma kabiliyetini kazanır, dolayısıyla tekvini irade  devreye geçer ve kabiliyet şeklinde o yüce varlığa fiiliyet verir. Yani  teşrii iradenin taalluk ettiği şeyin fiiliyete geçmeside tekvini  iradeyle gerçekleştirir. Ama özgür iradeye sahip olan varlığın iradesi  Allahın teşrii iradesi doğrultusunda değil, bilakis onun tam tersine  faal olursa en aşağı ve en değersiz varlıklar, vücud bulma kabiliyetini  kazanır, dolayısıyla Allahın tekvini iradesi devreye geçer onlara vücud  verir. Görüldüğü gibi burada tekvini irade vardır ama teşrii irade  yoktur. Yukarıdaki açıklamalar özgür sahibi olan varlıkların özgür  iradesini devre dışı bırakarak cebre temayül eden eğilimi reddettiği  gibi, Allah’ın iradesini devre dışı ederek tafvize temayül eden eğilimi  de reddetmektedir. Bu konu mekalenin devamında daha fazla  açıklanılacaktır. İnşallah. Hayır ve şer, değerli ve değersiz (alçaklık) kavramları. Konumuzla irtibatlı olup dikkat  edilmesi gereken konulardan bir diğeride hayır ve şer,  değer ve  değersizlik kavramları ve aralarındaki farktır. Yani bu  kavramalara ve  aralarındaki farka dikkat etmek konunun anlaşılmasında  yardımcı olur.  Dolayısıyla burada bu kavramların anlamı ve aralarındaki  farka kısaca  değineceğiz. Hayır ve şer kavramları,  değer ve  değersizlik kavramları oranla daha kapsamlı ve geneldir. Mana  itibariyle  de felsefecilerin yapmış oldukları incelemelerde, hayır netice  itibariyle vücut,  şer de adem anlamındadır. Vücud hayır adem de şer  olduğunu göz öünde  bulundurduğumuzda bir şey vücud nurundan yararlanma  kabiliyetine sahip  olduğu halde yaratılmayıp adem karanlıklarında  bırakılması şer,  kendisine vücud bağışlayarak adem karanlığından vücud  aydınlığına  çıkartılması da hayırdır. Dolayısıyla vücut nurundan  yararlanma  kabiliyetine sahip olan şeylere vücüd verilmemesi şer vücud  verilmesi  hayırdır. Bunabinaen ademden vücud marhalesine çıkartılan  hiçbir şey  şer olarak nitelendirilemesi mantıklı olmadığı gibi, Allah  tarafından şerrin yaratıldığını iddia edilmesi de mantıksızlıktır. Değer ve değersiz ise özgür  iradelerin olduğu yerlerde anlam kazanır,  özgür iradelerin olmadığı  yerlerde bu iki kavramın hiçbir anlamı  yoktur. Dolaysıyla en değerli ve  en değersiz varlıkların var olması da  özgür iradenin olduğu yerlerde  ancak mümkün olabilir. Şöyle ki, özgür iradeye sahip olan varlıklar,  özgür iradesini yüce varlığın vücuda gelmesi doğrultusunda faal  ederlerse, yüce varlık vücud bulma kabiliyetini kazanır. Değerli şeyler  vücuda gelme kabiliyetini kazandığında,  Allahu taala’nın tekvini iradesi  devreye geçer ve ona vücud bağışlar.  Yani özgür iradeye sahip olan  varlık istemediği sürece kâmil insanın  vücuda gelmesi imkânsızdır.  İmkânın olmadığı yerde Allahın iradesi de  söz konusu değildir.  Dolayısıyla değerli varlık (insani kamil) da  vücuda gelemez. Özgür  iradeye sahip olan varlık özgür iradesini en  değersiz varlığın vücuda  gelmesi doğrultusunda faal ederse, değersiz varlık vücuda gelme  kabiliyetini kazanır. Değersiz şeylerin vücuda gelmesi mümkün olunca,   Allahın tekvini iradesi ona taaluk ederek kendisine vücud bağışlar.  Yani  özgür iradeye sahip olan varlık istemediği sürece değersiz  varlığın  vücuda gelmesi kabiliyet bulamaz,  dolayısıyla Allahın tekvini iradesi de  devreye girmez. İblis özgür  iradeye sahip bir valık olarak vücud  nurundan yararlanma kabiliyetine  sahip olduğu için Allah kendisine vücud  bağışladı. Onun bu vücudu  hayırdır. Değerli olup olmamakla hiçbir  alakası yoktur. Tekvinen  yaratılan İblis özgür iradeye sahip olduğu için  kendi iradesini ya  Allahın teşrii iradesinin taalluk ettiği değerlere  taalluk eder, dolayısıyla hayırlı bir varlık olmakla beraber değerli bir  varlık olma kabiliyetini kazanır, ya Allahın teşrii iradesinin taalluk  ettiği değerlere değil, aykırı şeylere taalluk eder,  dolayısıyla vücud  olma itibariyle hayır olduğu halde en alçak bir  varlık olma kabiliyetini  kazanır. Özgür iradeye sahip olan varlıkların  tümü İblisin bu durumuyla  karşılaşmaları söz konusudur. Yani onlarda  kendi özgür iredeleri  istikametinde ya kendilerini değerli bir varlık  olma durumun getirirler  ya değersiz ve alçak bir duruma getirirler.  Değerli olan varlıklarla  alçak olan varlıklar zati itibairyle  birbirinden farklı oldukları için  onların bu durumu bil ayan olarak  zahir oldukları zaman bir arada  yaşamaları imkânsızdır.  Dolayısıyla  allahu taala değerliler için cennet  değersizler için cehennemi yarattı.  Daha doğrusu cennet ile cehennem insanların istekleri doğrultusunda olanaklı hale geldiği için yaratılmışlar.  Cennet yani değerlilerin yeri,  cehennem yani alçakların yeri. Ama her  ikisi vücut bakımından  hayırdırlar. Zira ikiside kabiliyetleri  doğrultusunda yaratılmış  vücudlardır. Hakeza İkisinin içinde yer alan  varlıklar vücud bakımından  hayırdırlar. Ama cennettekiler kendi özgür  iradeleri doğrultusunda  değerli, cehennemdekiler de kendi özgür  iradeleri doğrultusunda değersiz hale gelmelerini istemişler. İşte  onların bu hale gelmelerini,  Allahu taala teşrii iradesiyle  istememiştir. Yani Allahu taala hiçbir  varlığın değersiz hale gelmesini  istemiyor. Bunun en açık kanıtı  Resüllerin gönderilmesidir. <img src="https://www.islamiforumlar.net/resim/images/okisareti.gif" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /> </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün 3 rekat olan son namazı nedir?