JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 43795" data-attributes="member: 3">Sonra içlerinde genellik bulunan ve araştırıcı için açık olmayan müteşabih ayetler, tafsilatsız ve genel olarak gelmiştir. Müteşabih ayetler, eşyaları icmali bir şekilde kısaca nitelemiş veya bazı olayları dile getirmek için özel bir şekilde gelmişlerdir. Bu ayetler, açıklamaya delil getirmeye ve tafsilata imkân vermemektedir. Okuyucu,  müteşabih ayetlerden kaçmaz ve kelimelerinin delalet ettiği anlamların  dışında gerçeğini de kavrayamaz. Bu nedenle bu tür durumlarda  illetlendirmeye,  delillendirmeye gitmeden her gerçeği olduğu gibi kabul etmek ve her  vakıaya olduğu gibi teslimiyet göstermek doğal olandır. Bir kısım  ayetler vardır ki, insanı fiilleri ile nitelendirmesinin yanında zorlamaya delalet etmektedir. Yine bir kısım ayetler de vardır ki, bunlar serbestçe seçime delalet etmektedir. Allahu Teâla bir kısım ayetlerde:يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمْ الْيُسْرَ وَلا يُرِيدُ بِكُمْ الْعُسْرَ      "Allah sizin için kolaylık ister de zorluk istemez."[8]وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعِبَادِ            "Allah kullarına zulüm dilemez."[9] derken öte taraftan da şöyle demektedir:                                                    فَمَنْ يُرِدْ اللَّهُ أَنْ يَهدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإسْلامِ وَمَنْ  يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا   "Allah kime doğru yolu gösterir, imana muvaffak ederse onun kalbini İslâmîyet’e açar. Kimi de sapıklıkta bırakmak dilerse kalbini dar ve sıkıntılı kılar."[10]Bir kısım ayetler Allah Subhenehû ve Teala’ya el, yüz isnad eder, Allah'ı göklerin ve yerin nuru şeklinde ifade eder ve O'nun göklerde olduğunu söyler:أَأَمِنتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمْ الأَرْضَ       "Gökte olanın sizi yerin dibine geçirmesinden emin mi oldunuz."[11]وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا    "Melekler sıra sıra iken, Rabbin geldiğinde."[12]وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ       "Ancak Rabbinin yüzü bakidir."[13]بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ      "Allah’ın iki eli açıktır, dilediği gibi verir."[14]Yine bir kısım ayetler Allah Subhenehû ve Teala’nın zatını herhangi bir şeye benzetmekten tenzih eder:                                                     لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ      "Hiçbir şey O'nun gibi değildir."[15]مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلاثَةٍ إِلا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلا خَمْسَةٍ  إِلا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلا أَدْنَى مِنْ ذَلِكَ وَلا أَكْثَرَ إِلا هُوَ  مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا      "Üç kişinin gizli konuştuğu yerde  dördüncüsü mutlaka O'dur. Beş kişinin gizli konuştuğu yerde altıncısı  mutlaka O'dur. Bunlardan az veya çok ne olurlarsa olsunlar ve nereden  bulunurlarsa bulunsunlar mutlaka onlarla beraberdir."[16]وَتَعَالَى عَمَّا يَصِفُونَ     "Haşa O, onların vasıflandırmalarından çok uzaktır, çok yücedir."[17]Bunlara benzer birbiriyle çelişir gibi görünen ayetler Kur'an'da  geçmektedir. Kur'an bu tür ayetleri "Müteşabih Ayetler" olarak  isimlendirmiştir. Allahu Teâla bu hususu şöylece açıklamaktadır: مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ     "Ondan bir kısım ayetler muhkemdir ki bunlar Kitabın esasıdır. Diğer  bir kısmı da müteşabihlerdir."[18] Bu ayetler indiği zaman Resul Sallallahu Aleyhi Vesellem onları  insanlara tebliğ etti. Müslümanlar bu ayetlere iman ettiler ve bütün  benlikleri ile onları korudular. Bu ayetler onlarda herhangi bir  araştırmaya ve mücadeleye sebep olmadığı gibi bunlar arasında  uyumlaştırmayı gerektiren herhangi bir çelişki de görmüyorlardı.  Ayetleri vasıflandırdığı şekilde anladılar. Ayetler, onların hayatlarıyla ve nefisleriyle uyum halindeydi. Müteşabih ayetlere inandılar, doğruladılar ve mücmel bir şekilde anladılar,  bu kadarı ile yetindiler. Bu ayetlere vakıayı vasfeden ve gerçekleri  belirleyen ayetler olarak bakıyorlardı. Birçok akıllı kimse bu  müteşabihlerin detayına dalmayı ve onlar hakkında çekişmeyi hoş  karşılamıyor ve bu konuda tafsilata girmenin ve cedelleşmenin İslâm'ın  lehine olmadığını görüyorlardı. Anlamlarını, güçleri oranında icmali olarak anlıyorlar ve ayrıntılara girmiyorlardı.Resulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem'in zamanında Müslümanların  Kur'an'ın ayetlerini anlamaları ve Kur'an'ın metodunu kavramaları işte  böyleydi. Onlardan sonra Hicri birinci asır bitinceye kadar da bu durum  böyle devam etti.Kelamcıların filozofların metoduna ters düşmelerine gelince:Filozoflar, yalnızca burhanlara güveniyorlardı. Büyük önerme,  küçük önerme ve sonuç şeklinde mantıksal burhanlar/deliller  oluşturuyorlardı. Eşyalar için "cevher" ve "araz" gibi birtakım terimler  ve kelimeler kullanarak oluşturdukları akli sorunları, pratik ve hissi esaslar yerine mantıki esaslar üzerine oturtuyorlardı.Araştırmada kelamcıların metodu ise bundan başkaydı. Zira Allah Subhenehû ve Teala’ya, Resulüne ve Resulünün getirdiklerine inanan kelamcılar,  inandıkları bu şeyleri mantıksal akli delillerle ispatlamaya  çalışıyorlardı. Daha sonra âlemin sonradan yaratıldığını araştırmaya  başladılar ve eşyaların sonradan yaratıldığına dair deliller getirmeye  koyuldular. Bu konuda derinleştikçe de önlerine yeni yeni konular  açıldı. Açılan bu konular ve bunlardan kaynaklanan detay konular  üzerindeki araştırmalar, sonunda mantığa gelip dayandı. Kelamcılar, Kur'an ayetlerini,  kendilerinden öncekilerin metotlarına ve Kur'an'ın sunuş tarzına göre  anlamak için araştırmadılar. Onlar Kur'an'a inandılar ve Kur'an'dan  anladıklarını ispatlamak için kanıtlar getirmeye çalıştılar. Bu  değerlendirme Kelamcıların araştırma metotlarının bir yönünü  oluşturmaktadır.Araştırmalarının diğer yönünü ise müteşabih ayetlere bakış açıları oluşturmaktadır. Kelamcılar, müteşabih ayetlere, tafsilata girmeksizin topluca iman etmekle yetinmediler. Kendileri bir takım araştırmalardan sonra, "irade" ve "cebr" ayetlerini ve Allah  Subhenehû ve Teala’ya cismaniyet ifade eder gibi görünen ayetleri ve  aralarında çelişki varmış gibi görünen bütün ayetleri bir araya  topladılar. Akıllarını bu ayetler hakkında zorladılar ve kendilerinin  dışındakilerin cesaret edemedikleri şeye cesaret ettiler. Bu davranış  onları, her meselede reye başvurmaya/görüş ortaya koymaya sevk etti. Belli bir görüşe ulaştıklarında ise, görüşlerine ters gelen ayetleri tevil etmeye başladılar. Tevil, kelamcıların ilk belirgin özellikleridir. Örneğin, yaptıkları araştırma onları Allah Subhenehû ve Teala’nın mekândan ve yönden münezzeh olduğu sonucuna götürmüşse, Allah Subhenehû ve Teala’nın semada olduğunu, arşı istila ettiğini ifade eden ayetleri yorumlayarak kendi görüşlerine uydurmak istediler. Eğer araştırmaları, Allah Subhenehû ve Teala’ya yön belirlememe şekilde sonuçlanmışsa bu sefer de, insanların gözleri ile Allah Subhenehû ve Teala 'yı görmesinin mümkün olmadığını söylediler ve insanların Allah  Subhenehû ve Teala 'yı göreceği şeklinde geçen haberleri tevil ettiler.  Kelamcılarla kendilerinden öncekiler arasındaki en büyük ayırım ve  onların en belirgin özellikleri kelimelere taşımadıkları anlamlar  yüklemeleri yani tevil yapmalarıdır.Araştırmada takip edilen bu metot, idrak edebildiklerinde veya edemediklerinde tabiatta bulunanlar hakkında veya tabiat ötesi/metafizik alanda, hissedilebilen ve hissedilemeyen her şeyde akla araştırma hürriyeti vermektedir. Dolayısıyla Kur'an, akla esas alınması gerekirken, akıl,  Kur'an için esas alınır hale geldi. Tabi ki bu durumda hem tevil sahası  alabildiğine açılabilme imkânına sahip oluyordu hem de kendi  görüşlerine göre akla uyan her hangi bir yöne yönelmeleri doğal hale  geliyordu. Bu nedenle aralarında çok büyük ihtilaflar doğdu. Bunlardan  bir kısmı insanın davranışlarını kendi isteği ile yaptığını kabullenerek  "cebr" görüşünü tevil ederken,  karşı grup da "cebr" görüşünü ispat etmeye çalışırken "ihtiyar" ile  ilgili ayetleri de tevil ediyordu. Bunların dışındaki üçüncü bir grup  ise iki grubun görüşlerini yeni bir görüş ile uzlaştırmaya çalışıyordu.Bütün "Kelamcılar" iki özellikleri ile tanındılar: - Mantığa dayalı "kanıt"lara güvenmek ve hissedilmeyen şeyler üzerine önermeler oluşturmak, -  Ulaştıkları sonuçlara uymayan ayetleri tevil etmek. [1] Nahl: 125.[2] Ankebut: 46[3] Hacc:73[4] Tarık: 5-7[5] Abese: 24-31[6] Zariyat: 21[7] Neml: 62[8] Bakara: 185[9] Ğafir:31[10] En'am: 125[11] Mülk: 16[12] Fecr: 22[13] Rahman: 27[14] Maide: 64[15] Şura: 11[16] Mücadele: 7[17] En'am: 100[18] Al-i İmran: 7<img src="https://i.imgur.com/V562Z.gif" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /> <a href="https://www.islamiforumlar.net/kuran-i-kerim/21836-kelamcilarin-metodunun-yanlisligi.html#post43792" target="_blank">Kelamcıların Metodunun Yanlışlığı</a> </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır