JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 45563" data-attributes="member: 3">Mersin - Toroslar IlçesiToroslarİlçe Haritası <img src="https://www.mersinkulturturizm.gov.tr/resim/1-503958/toroslarharita.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />Toroslar İlçesi kimlik kartı 2008  yılında ilçe teşkilatı kurulmuştur. Nüfusu 2009 yılı sonu itibariyle  275.852 olup, 251.838 kişi İlçe merkezinde yaşamaktadır. Kaymakamlık Tel:     0 324 322 26 26 Belediye Tel:             0 324 322 72 00Toroslar,  Mersin ilinin bir ilçesidir. Mersin Büyükşehir Belediyesine bağlıdır.  Nüfusu 264.071'dir. Şehir merkezinin kuzey doğu bölümünü  oluşturur.Yüzölçümü en büyük olan merkez ilçedir. Güneyinde Akdeniz  ilçesi, batısında ise Yenişehir ve Mezitli ilçeleri bulunmaktadır.  Kentin en büyük mezarlığı, Yumuktepe tarihi eserleri, Toroslar ilçesi  sınırlarındadır. Kentin en büyük yaylalarından olan Gözne Yaylasına  giriş Toroslardan geçen üç büyük caddeden sağlanır.Adını kuzeyinde bulunan Toros Dağlarından almıştır.Yumuktepe HöyüğüArkeoloji  dünyasında ayrı bir önemi bulunan Yumuktepe Höyük (Neolithik dönemden  günümüze kadar kesintisiz yerleşim görmüştür.) kent merkezinin yaklaşık 1  km. kadar kuzeyindeki Demirtaş mahallesinde yer almaktadır. 1936  yılında John Garstang ve ekibinin burada yaptıkları ilk incelemeler  sırasında höyüğün batı bölümünde, derenin tahrip ettiği kesitlerde  Neolithik aletler bulduktan sonra kazı yapmaya karar vermiştir. 1939  yılında ara verilen kazı çalışmaları 1946-1947 yıllarında  tamamlanmıştır. Höyük üzerinde teraslar açılarak  yapılan ağaçlandırma çalışmaları nedeniyle bütün kazı alanlarını ve  tabakaları yok eden bir uygulama gerçekleştirilmiştir. Daha sonra dere  kenarına ve Soğuksu kaynağına açılan derin su sondajları ve höyüğün  üzerine depo yapımı kalıntı ve tabakaları bir kez daha yok etmiştir.  1968 yılındaki sel felaketinde Müftü Deresi’nin taşkını su sondajlarını  ve Yumuktepe Höyüğü’nün batı bölümünü de alıp götürmüştür. Daha  sonra devam eden tahriplerde, höyük üzeri düzeltilerek 1,5-2 m. ‘lik  İslami dönemi içeren tabaka yok edilerek buraya park ve gazino inşa  edilmiştir. Höyükten çıkan taşlarla tuvalet, merdiven ve depo  yapılmıştır. 45 yıl aradan sonra 1993 yılında,  Kültür Bakanlığı ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Öğretim  Üyesi Prof. Dr. Veli Sevin başkanlığında yeniden başlatılan kazı  çalışmalarına Roma Üniversitesinden Dr. Isabella Caneva’da katılmıştır.  Garstang’ın tespit ettiği 33 tabaka’nın gerçekte iki katı olabileceği  tespit edilmiştir. Daha çok Prehistorik yerleşmeleri ile tanınan  Yumuktepe’nin her ne kadar İslami tabakaları park yapımı sırasında  tahrip olsa da, Ortaçağ’da en az üç yapı katı halinde, surlarla  güçlendirilmiş önemli bir merkez olduğu ortaya çıkmıştır. Arkeobotanik  analizler ise zeytinin ana vatanının bu bölge olduğu, üzümün ise daha  geç dönemde geldiği gibi ilginç bulgular vermiştir. Kazı buluntuları  Mersin Müzesi’nde sergilenmektedir.Hebilli Kalesi Mersin’in  yaklaşık 18 km. kuzeydoğusundaki Hebilli Köyündedir. Ortaçağ dönemine  tarihlenen kalenin uzunluğu 20 m., genişliği 14 m.dir. Komutan Kalah  Habellieh tarafından yaptırılmıştır. Dışı kesme kalker taş kaplama, içi  moloz taşlarla örülmüştür. Yer yer ağaç hatıl izleri bulunmaktadır.  Tavanı tonozlu, köşeleri yuvarlak kuleli ve iki katlıdır. Eteğinde  sarnıç ve kilise kalıntısı vardır . Köyün girişinde şapel olabilecek  tonozlu küçük bir yapı kalıntısı da bulunmaktadır. Gözne Kalesi Mersin’in  yaklaşık 29 km. kuzeyindeki Gözne beldesinden, 500 m.lik stabilize bir  yolla ulaşılan kale, 1085 m. yükseklikte sarp kayalıklar üzerinde yer  alan iki yapıdan oluşmaktadır. Doğudaki yapı, üçü  güneyde, biri doğuda olmak üzere dört burçlu ve dikdörtgen formludur.  Giriş, batıdaki tek kapıdandır. Kapı eşiği toprak seviyesinden 1 m.  kadar yüksektedir. Yapı sivri kemerli tonozla örtülü olup, içi üç  kemerle dört kısma ayrılmıştır. İkisi kuzey, üçü güney duvarlarda olmak  üzere 5 ışık ve havalandırma deliği vardır. Batıdaki  yapı üç pencereli, iki kapılı, altıgen formlu kule tiplidir. Yapının  üstünde güney, batı ve kuzey yanlarında olmak üzere 15 sundurma  bulunmaktadır. Tavan, yerden çatıyı saran bir kemerle ikiye bölünmüştür.  Kemerin batı tarafındaki tavan üç ayrı üçgen yüze sahiptir. Doğu kısmı  sivri uçlu tonoz tekniğinde yapılan kale, Ortaçağ dönemine  tarihlenmektedir. Sinap Kalesi Mersin’in  yaklaşık 29 km. kuzeyinde yer alan Gözne beldesinin 5 km. kuzeyinde,  Ayvagediği yaylasına girmeden sağa dönülen ve Çandır Kalesi’ne doğru  giden yol güzergahındadır. Bu önemli yol Sinap’ı konaklama yeri haline  getirmiştir. Belki de bir garnizon olabilecek bu yerin Ortaçağ’daki adı  bilinmemektedir. Kale , köşelerinde dört kulesi  olan dikdörtgen planlıdır. Topoğrafik yapıya göre çukurda kalan kalenin  duvarları kısmen çökmüş ve iç yapısı tamamen yok olmuştur. Dış  duvarlarda bosajlı duvar örgü sistemi uygulanırken, duvar aralarındaki  kırık moloz taşlar ise dolgu malzemesini oluşturmaktadır. İç duvarlar  ise düz kesme taştan yapılmıştır. Kuleler kuzeydoğudaki hariç birbirinin  aynıdır. Üst kata çıkan merdiven basamağı izleri yer yer  gözlenebilmektedir. Giriş muhtemelen doğu duvarı içinde olmalıdır.  Kalenin ikinci katında altı adet gözetleme deliği bulunmaktadır. Çandır (Paperon) Kalesi Ortaçağ  Kalesi olan Çandır, önemli bir coğrafi konumdadır.( Paperon/Barbaron )  Mersin’in 40 km. kuzeyinde, Çandır Köyü’ nün kuzeybatısında , oldukça  yüksek yöreye hakim bir platonun tüm zirvesini kaplamaktadır. İç  Anadolu’ya ulaşan iki önemli yol bu kalenin tam kuzeyinde  birleşmektedir. Çandır’ ın güneyindeki yol Sinap, Gözne ve Belenkeşlik  Kaleleri tarafından korunmaktadır. Köyün doğusunda Kızlar kalesine giden  bir yol daha vardır. Kalede her zamanki gibi su kaynağı olarak  sarnıçlar kullanılmıştır. Gezgin Alişhan’a göre  Çandır Bizans kalesi olan Papirion veya Papurion’dur. İmparator Zeno  devrinde en parlak günlerini yaşamıştır. Zeno tahtı terk ettikten sonra  orada gömülmüştür. Stilit Joshua’ya göre imparator Zeno, kaleyi arkadaşı  Illius’a teslim etmiştir. Illius burada acil durumlarda kullanılacak  hazineler biriktirmiştir. 479 yılında Veria’nın en küçük üvey oğlu Prens  Marcinus kaleye sürgün edilmiş ve beş yıl sonra Illius geri getirilerek  idam edilmiştir. Gottwald’a göre Çandır’ın Papirion olması imkansızdır.  Eski tarihçiler kaleyi Kilikia, Kapadokya ve Isauria arasında olarak  tanımlarlar. Oysa Papirion her zaman Kilikia bağlantılı olmamıştır. Çevresindeki  uçurumlar savunmada önemli bir doğal set oluşturmaktadır. Bu nedenledir  ki kule inşa edilmemiştir. Zirvenin ucundaki duvar ise heyelana karşı  yapılmış olmalıdır. Kaleye çıkışı sağlayan 63 basamaklı merdiven, güneye  doğru 59 basamakla devam etmektedir. Kale içinde kilise kalıntısı ve  iki katlı yapı kompleksi bulunmaktadır. Büyük odalar arasında kemerli  geçiş kapıları ,sağlam durumda olan diğer odalardaki süsleme unsurları  ve boya izleri hala görülebilmektedir. Üst kat odalarına küçük bir  merdivenle çıkılmaktadır. Kalenin güneydoğu kesiminde sivil halkın  ikamet ettiği bazı yapı kalıntıları ve tahrip olmuş kilise kalıntısı  vardır. Bir adet lahit (sarkopaj) bulunmuştur. Kızlar Kalesi-ManastırÇandır  Kalesi’nin ve köyünün doğu-güneydoğusundadır. Yer yer asfalt ve  çoğunlukla stabilize bir yolla ulaşılmaktadır. Çandır kalesi yolundan  geri döndükten sonra Sinap kalesine sapan yola değil Ayvagediği yoluna  da sapmadan sola ayrılan stabilize yoldan dere kenarına indikten sonra  tekrar sola dönerek ve dere takip edilerek ulaşılmaktadır. Araba ile bir  yere kadar varılabilen bu yere geri kalan yol yürüyerek ,dere içine  inilerek ve tırmanılarak çıkılmaktadır. Bu nedenle ulaşımı zordur.  Yapılan incelemede halk arasında kale denilen bu yerin aslında bir  manastır olduğu anlaşılmıştır.Yüksek bir tepenin eteklerinde yer alan  burunda kurulmuştur. Mimari kalıntıların çok azı ayakta kalmıştır. Ana  kaya önüne çekilen set duvarından hiçbir iz kalmamıştır. Ancak üzerinde  18 satırlık Ermenice yazıtın bulunduğu duvar hala sağlamdır. Belenkeşlik Kalesi Mersin’in  yaklaşık 20 km. kuzeyindeki Soğucak yaylasındadır. Kale , iki katlı ve  dikdörtgen planlıdır. Dış duvarları kesme blok taşlarla örülen kale,  üzerine yapıldığı kayalık arazi ile bütünleşmiştir. Kapı açıklığı  zeminden yukarıda olduğu için kaldırılabilir - yaklaştırılabilir, ahşap  bir düzenek kullanıldığı tahmin edilmektedir. Giriş üç bölümlü kenar  pervazıyla donatılmıştır. Üst katta gözetleme delikleri bulunmaktadır.  Alt katta enine iki kemerle desteklenmiş odanın kuzeybatı köşesinde  büyük ve üstü açık bir kapı vardır. Bu kapıdan ikinci kata  çıkılmaktadır. İkinci katın duvarlarındaki konsolumsu taş  çıkıntılar,belki de ağaç hatıllardan yapılmış bir üçüncü katın  olabileceğini göstermektedir. Sağlam durumdaki kale, Orta Çağ dönemine  tarihlenmektedir. Asar (Hisar) Kale Kale, Gözne’den Arslanköy'e giden yol güzergahında, Güzelyayla Yaylasına varmadan yolun solunda yer almaktadır. Kalenin  dışı kalker kesme blok taşlarla örülmüştür. Batı tarafındaki, vadinin  yanında bugün çok az taşları kalan Arslanköy kalesi görülmektedir.  Buranın tarihi kaynaklarda rastlanan bir adı bulunmamaktadır. Dış  yüzündeki taşların yüzeyi pürüzlü olarak işlenmiştir. Kuzey kulesinin  haricinde iç kısım duvar taşları düzgün yüzeylidir. Kuzeybatıdaki kuzey  kulesi parçalanmış duvarlarla bir kalıntı halindedir. Kuzey kulesi  aslında iki katlı bir binadır. Üstteki kat çökmüş olmasına rağmen yapısı  bellidir. Kuzeyde, şimdiki yıkık olan, ince bir apsidal yapı mevcuttur.  Bu alan belki bir depo , belki bir kilisedir. Güneydeki  kule odasının girişi yıkılmıştır. Odanın iç duvarlarının yapısı düzgün  kesme kalker kaplama taş arası moloz dolgudur. Duvar, rengi ve deseni  birbirinden farklı pek çok kalker taşla yapılmıştır. Bu nedenle süslü ve  çok değişik bir taş yapısı kullanılmıştır. Güney  kulesinden başlayan duvar , kuzey kulesinde son bulmaktadır. Çöküş  nedeniyle mazgallar ve kuzey kulesinin tepesi zeminle birleşmiştir.  Doğunun sonunda küçük alandan su çıkmaktadır. Kuzeybatıdaki köşede  toprağın içinde borular vardır. Bunlar yağmur suyunu toplamak veya başka  bir yere kanalize etmek için yapılmıştır. Kuzeybatı köşesindeki  odaların girişi de çökmüştür. Kaleye ait bazı  ufak depolar anayoldadır.Planından ve taş işçiliğinden Ortaçağ dönemine  ait bir yapı olduğu anlaşılmaktadır. Burada dönemin kralı Het’um II ‘ye  ait madeni paralar bulunmuştur. Gediği Kalesi Ve ManastırMersin’in  yaklaşık 45 km kuzeyinde yer alan Yavca Köyü’nün 10 km. güneyindedir.  Gediği Dağı’nın güney tarafındaki yol Akdeniz’e uzanmaktadır. Kale,  Hisar, Arslanköy, Fındıkpınar ve Evciler ile karşılıklı birbirlerini  görmektedir. Güneybatısına doğru üstü taraçalı , mağaraların bulunduğu  ikinci bir tepe vardır. Bu doğal kireçtaşı oyuklarının her biri  duvarlarla örülmüştür. Doğu zirvesinde yer alan bu kalıntıların,  manastır kompleksi olduğu sanılmaktadır. 2.210 m.  yükseklikteki kaleye ulaşmak son derece zordur. Tırmanış yolu olarak  ancak kuzeyde bir geçit bulunmaktadır. Buradaki duvar aslında yokuş  aşağı uzanan, altlı üstlü kayalardan oluşan harici bir istihkam  alanıdır. Geçişleri kontrol etmek amacıyla yapılmış olmalıdır. Duvar  işçiliğinden 6. ve 7. yy.lara tarihlenmektedir. Bu duvarda bulunan  delik, zamanında kapı olarak kullanılmıştır. Arazinin zorluğu bu duvarın  zirvedeki kale ile ilişkisini anlamayı olanaksızlaştırmaktadır. Burada  bulunan patika yol mağaralarla ilişkilidir. Bu patikanın sonu güneybatı  yönünden, zirvenin kuzeydoğu ucuna doğru dönmektedir. Kuzeydoğu ucunda  bulunan noktalar geçit olabilecek özelliktedir. Çok  yoğun bitki örtüsü nedeniyle kalıntılar çok zor görülebilmektedir.  Duvar taşlarının çoğu uçuruma yuvarlanmıştır. Kalenin güneybatısındaki  arazi eğimi yeterli korumayı sağladığından buradaki duvarlar savunma  amaçlı kullanılmamış olmalıdır. Bu yönde hiçbir sarnıç kalıntısı da  bulunmamaktadır. Bu komplekse ulaşımın zor  olmasından, elverişli bir yerleşim yeri olamamıştır.Kalenin kompleks  girişi, kuleleri ve diğer bölümleri olmadığı için istihkam gibi inşa  edilmediği de açıktır. Belki de manastıra ait bir sığınaktır. Askeri bir  değeri ise ancak gözetleme ve haberleşme yeri olarak vardır. Evciler Kalesi Mersin’in  40 km. kadar kuzeyinde yer alan Çandır kalesinin (Arslanköy’e giden yol  güzergahında ) 20 km. kadar batısındaki Evciler Köyü mevkiindedir.  Ortaçağ’daki adı ve tarihçesi bilinmeyen küçük bir garnizon kalesidir. Basit  simetrik bir iç avlusu ve iç kulesi vardır. İç kale tepenin  doruğundadır ve iç avlunun duvarları güneye doğru alçalmaktadır.  Olasılıkla Bizans döneminde yapılmış olan iç avlunun güneybatı köşesinde  yuvarlak bir kule bulunmaktadır. </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günde beş vakit kıldığımız nedir?