Neden Bu Kadar Mutsuz Olduğunu Biliyor musun

İşim gereği mutlu insanlarla değil hayatlarında bir sorunun altından kalkamamış ve bundan dolayı mutsuz olan insanlarla çalışıyorum.
İnsan sayısınca mutsuzluk var!her insana göre de mutsuzluğun nedenleri farklı farklı...

Kimisine göre kendisi erkenden evlenip çoluk çocuğa karıştığı ve arkadaşları gibi kariyer yapamadığı için mutsuz.
Diğeri de kariyer yapmak adına evlenmeyi ertelediği, geciktirdiği ve artık evlenecek birisini bulsa bile, çocuk sahibi olmak, büyük bir aile kurabilmek için çok geç kaldığından dolayı mutsuz.

Bir diğeri kaçırdığını düşündüğü fırsatlardan; bir başkası ne kadar isterse istesin, asla mükemmel bir iş kuramayacağı için mutsuz...
Eşine söz geçiremediği için mutsuz olanlar, zayıflayamadığı için mutsuz olanlar, dolara değil de altına yatırım yaptığı için mutsuz olanlar…
Hepsinde ortak olan bir şey var o da her birimizin mutlu olacağımızı sanarak bir durum belirlememiz ve o olsa da olmasa da mutsuz olabilmek için bir nedenimizin olması…

Eğer belirlediğimiz hedefe ulaşmışsak, ulaştığımız şeyin “aradığımız şey olmadığını” fark ettiğimiz, ona gerçekte olduğundan daha fazla anlam yüklediğimiz
ve bu anlamı bulamadığımız için mutsuz oluyoruz.
Belirlenen hedefe ulaşamadığımızda, bu defa “ulaşmadığımız için” mutsuz oluyoruz. Ya kendimizi beceriksiz olarak suçlayarak ya da etrafımızdakilere bizi yalnız bıraktıkları
için kızarak yine mutsuz olmaya bir gerekçe üretiyoruz.
Sorun şu ki “şimdi”de mutlu olunacak bir şey yok zannediyor, mutluluğu “ilerideki” olmayan bir gerçekliğe yerleştirmeye çalışıyoruz.
Olmayan bir gerçekliğe ulaşmaya çalışıyoruz.
Varlıkla değil, yoklukla ilgileniyoruz... Oradan da hayır değil, şer çıkıyor... Memnuniyet değil, mahrumiyet çıkıyor!

Mutluluğa bir şeyi hedef yapıp, “Bu olursa mutlu olurum, olmazsa asla mutlu olamam!” demek kendimize zulmetmektir.
Mutsuzuz, çünkü belirleyici olmak istiyoruz; isteyen olmak değil!
Mutsuzuz, çünkü zanlarımızla yaşamayı tercih ediyoruz.
Mutsuzuz, çünkü verilenlerin farkında olmadan, verilmeyenlerle uğraşıyoruz. Biz bunlardan vazgeçmedikçe korkarım ki cennette olsak da cehennem de gibi hissedeceğiz...

Doğamızın ve yaratılışımız gereği yaratılışımıza geri dönmeliyiz .. Kaynağımıza benzemeye çalışmalıyız. Nereden geldiğimize bakıp ruhumuzun kaynağını anlayıp
ona benzemeye egoist isteklerimizi terbiye etmeye ruhumuzu düzeltmeye ve kaynağa yaklaşmaya çalışmalıyız.

MUTSUZUZ ÇÜNKÜ:NE OLDUĞUMUZU NERDE VE NE İÇİN OLDUĞUMUZU,KANAAT ETMEYİ, SABRETMEYİ UNUTMUŞUZ!!!!
DÜNYAYA DALMIŞ AHİRETİ UNUTMUŞUZ

MUTSUZUZ ÇÜNKÜ:
HEP ŞİKAYET EDİYORUZ, HEP DAHA FAZLASINI İSTİYORUZ, KIYMET BİLMİYORUZ, ÖNCE KENDİMİZ DİYORUZ HAYAL KIRIKLIĞI YAŞIYORUZ, SORUNLAR KARŞISINDA
ÇÖZÜM DEĞİL SUÇLU ARIYORUZ...ŞÜKRETMEYI BILMIYORUZ...
her adımda şükretmek lazım, sağlığımıza, sevdiklerimizin iyi olmasına, elimizin ayağımızın tutuyor olmasına,
hatta çektiğimiz acılardan bir şeyler öğreniyor olmaya bile şükretmeliyiz...

Allah razı olsun, Gönül sızım hocamıza emeklerinden dolayı. Neden mutsuz olduğumuzu bu yazıdan öğrendik. Peki nasıl mutlu olacağız diye düşünürken bir de baktım ki, cevap yazının içinde gizliymiş!

MUTSUZUZ ÇÜNKÜ:
HEP ŞİKAYET EDİYORUZ, HEP DAHA FAZLASINI İSTİYORUZ KIYMET BİLMİYORUZ. ÖNCE KENDİMİZ DİYORUZ HAYAL KIRIKLIĞI YAŞIYORUZ SORUNLAR KARŞISINDA ÇÖZÜM DEĞİL SUÇLU ARIYORUZ...ŞÜKRETMEYI BILMIYORUZ. İşte bunlar mutsuzluluğumuzun sebepleri. Peki bunların tam tersini yaparsak mutluluğumuzun sebepleri olmazlarmı

MUTLUYUZ ÇÜNKÜ:
HİÇ ŞİKAYET ETMİYORUZ, KANAATKARIZ ELİMİZDEKİNİN KIYMETİNİ BİLİYOR VE ONUNLA YETİNİYORUZ. HEP KENDİMİZ DEĞİL BAŞKALARININ MENFAATLERİNİ DE DÜŞÜNÜYORUZ. OLMAYACAK ŞEYLER PEŞİNDE KOŞMADIĞIMIZ İÇİN HAYAL KIRIKLIĞI YAŞAMIYORUZ. SORUNLAR KARŞISINDA HATAYI ÖNCE KENDİMİZDE ARIYOR VE GİDERMEYE ÇALIŞIYORUZ. HER FIRSATTA BÜTÜN NNİMETLERİN SAHİBİ RABBİMİZE ŞÜKREDİYOR VE HAMDUSENADA BULUNUYORUZ. Veeee sonuç; çok mutluyuz. Ya da bunları yapabildiğimiz zaman mutlu olacağız inşAllah. AAA sonradan bir de baktım ki bu davranışlar ve olması gereken bu temel düşünceler zaten islamın içinde var. Rabbimiz bizlere bunları emretmiş ve Peygamberimiz hayatında uygulayarak insanlığa göstermiş. Ve sonuç olarak anladım ki. Huzur ve mutluluk İslamdaymış! Zaten islamı bilen ve yaşayan mutluluğu yakalamış oluyormuş.Vesselam

Selamün aleyküm ;her ikinizede teşekkürler arkadaşlarım gönüldaşlarım ne güzel yollar bulmuşsunuz kendinize ve kendimize giden...Ben mutluluğuma hedef seçenlerden ve sonunda kendini suçlayanlardanım bunun güzel tarafı kendimi tanımam, olumsuz tarafı acı çekmem ve sonuçta acıdan ve onu da yaşamış olmaktan deneyimimden yaşamam gerektiği için yaşadığımdan dolayı şükrediyorum ve Serdar kardeşime canı gönülden katılıyorum İslamı yok sayarak yaşanan herşey kör, yaşam din üzerine kurulu; İslamı, kuranı, sünneti,bilmeden yok sayarak mutlu olunamıyor çünkü varoluş sebebini, yaradanı ve isteklerini bize gerekli olanı bilmiyoruz ama İslamla tüm sorular cevap buluyor kendinizi ve ötesindeki aşkı keşfetmenin yolu İslam Elhamdülillah selametle kalın dostlar.