JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="poly" data-source="post: 94171" data-attributes="member: 8991">Öleceğim güne kadar vakit geçiriyorum dünyada..Kaç yaşına geldim ne sevdiğim insana kavuşabildim, ne istediğim bölümü okuyabildim, ne aile içi huzur bulabildim, ne yuva kurabildim, ne de başka bir şey... Ne istediysem o şey olmamak için benimle savaştı ve kazandı. Ben hep kaybettim. Hem hayallerimi hem umutlarımı. Sevdiğim adam beni sevmiyor, katiyen de sevmiycek ayrı dünyaların insanıyız. O çok büyük biri(kendince). Şehir ayrı, ırk ayrı, karakter ayrı...Eğitim için uğraştım. Kazanmak için elimden geleni yaptım, sağlık sorunu yüzünden olmuyor. Bu sene son şansımdı, o da daha sınavlara giremeden sakatlandığım için bitti, yok oldu... Aile desen teşhisi konulmuş olmasa da bariz bir şekilde sinir hastası bir annem var. Şimdi seven 5 dk. sonra beddua eden... Bağırıp çağıran... Beni beddualarla büyüten bir annem...(aslında bana kıyamaz). Evlenip yuva kurmak istedim. Sevdiğim gelsin diye bekledim, sevsin istedim. Çocuklarımız olduğunu, beraber kahvaltı yaptığımızı, sabah namazına kalktığımızı, hacca gittiğimizi hayal ettim eşimle... Sadece hayal edebildim işte...Ve hayal edip olmayan bir sürü şey... Hiçbir şeyim tam değil. Hep eksiğim. Hep eksikliklerim var. Yaşamak için sebebim kalmadı artık. Umudum da... İntihar edecek kadar gözüm dönmedi ama ölmeyi dileyecek kadar kendimden geçtim artık. Şimdi bana kızanlar, "Şuna bak ne biçim isyankarca konuşuyor bak bak..." diyenler olacak. Olsun. Kimse kimsenin iç dünyasını bilemez. Sana araba çarpar canın yanmaz, benim elim kapıya çarpar acıdan duramam...Öleceğim güne kadar dünyada vakit geçiriyorum işte.Hepsi bu!</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün 3 rekat olan son namazı nedir?