JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="elifgibi" data-source="post: 15620" data-attributes="member: 149">                                                                                                                                       <img src="https://www.asri-saadet.com/resimler/haberler/2287.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />                                                            Bismillahirrahmanirrahim.   RASULULLAH’I SEVMEK VE KORUMAK HER MÜSLÜMANA FARZDIR.   Hamd,   dinini tüm batıl dinlere üstün olması için gönderen ve beşeri dinleri   ve anlayışları kaldırarak onların yerine kuran ve sünneti hakim kılmayı   emreden, kullarına tevhid ve sünnetle iman ve amel etmeyi karar kılan,   islamı hidayet dini- Muhammedi elçi-kuranı Kitab olarak indiren   alemlerin Rabbine,   salat   ve selam İnsanların en şereflisi ve en ahlaklısı, ümmetin önderi,   müslümanların rehberi, canımız, şerefimiz, onurumuz, gururla adını ve   dinini taşıdığımız, davetini sevdiğimiz, zatına ve dinine canımızı   adadığımız, onurlu davetini ve cihadını rehber aldığımız, şanını ve   şerefi yüce, tertemiz bir ahlakla alemlere rahmet olarak gönderilen,   biricik peygamberimiz  Rasulullah’a, Muhammed Mustafa’ya……..   Sonra   Rasulullah’ın gittiği istikamet üzerinde iman, salih amelle giden ve   güzel ahlakla davetçi ve Mücahid olarak yaşayan ashabına, sonra da   onların menhecinde kıyamete kadar gidecek olan muvahhid ve sünnet ehli islam davetçilerinin ve Taifa mansura’nın  üzerine olsun.    Allah’ım   ! En güzel amelleri işlemeye ve en güzel ahlaka sen beni yönelt. Çünkü   bunların en güzellerine ancak sen iletebilirsin. Kötü amellerden, kötü   ahlaktan beni koru. Çünkü bunların kötülerinden ancak sen korursun.”   (Nesai- sahihtir.)   Allah’ım ! ahlakın, amellerin, hevaların ve hastalıkların kötü olanlarından sana sığınırım.” (Tirmizi-Albani sahih demiştir.)   Allah’ım ! fayda vermeyen bir ilimden sana sığınırım. ( Müslim)   Allah’ım ! yaratılışımı güzelleştirdiğin gibi ahlakımı da güzelleştir.” (Ahmed bin Hanbel Albani sahihtir )   Allah’ım kalplerimizi birbirine kaynaştır ve aramızdaki halleri ıslah et.” (Buhari) Allah’ım   ! beni müslümanlardan, ibadet edenlerden, senden hakkıyla  korkanlardan,  tevhidi ve sünneti seven kullarından, davetçi ve güzel  ahlaklı  müminlerden kıl.   Allah’ım ! İslam’a izzet, müslümanlara onur, mazlumlara kuvvet, mücahidlerin ayaklarına sebat ver.   Allah’ım !  Kafirlerin dinimize, kitabımıza, resulümüze karşı takındıkları tavırları ve tuzakları başlarına geçir.   Allah’ım müslümanlara hakkı hak görme, batılı  batıl, sünneti sünnet, bidati de bidat görme feraseti ve ilmi ver.   Allah’ım affet bizi, affedersen kurtuluştayız, affetmezsen hüsrandayız, rahmeti umar azabından sana sığınırız.   Allah’ım   bizleri resulümüzü seven, onu izleyen, onun zatına ve sünnetine sevgi   duyan, emrettiklerine teslim olan ve itaat eden kullarından eyle…..   Bu   sohbeti kafir batılıların ve islam düşmanlarının önünde adını,   davetini, sünnetini, ahlakını, emrettiklerini yüceltmek için hazırladım. Allah’tan bu amelimin, kendi rızasını kazanmak için hazırlanmış bir salih amel olarak kabul etmesini dilerim. Müslüman olarak zor zamanda konuşmakta gerekiyor. Kafirlerin cesareti kadar Müslümanlarında izzetli ve vakarlı tavırları olmadıkça onurlu yaşamak çok zordur. Kafirler ve evrensel emperyalist cephenin aç gözlü ve zalim kodamanları,   İslam’a,  dine, resule hakaretler yağdırıp, sonra islam beldelerini  işgal edip,  ve müslümanların namuslarını mukaddes değerlerini  çiğnemelerini  gömemezlikten gelmek olsa olsa bir basiretsizlik ve  korkaklıktır. Batılı   söylemekten dolayı utanmayanlar ve özür dilemeyenlerin özgürlük   naraları attıkları kadar, Hakkı söyleme ve hakkı koruma, Rasulullah’ın   şanını ve davetini koruma hakkı da elimizde olduğuna inanıyorum. Varsın   dilimin uzadığına inanlar olsun, varsın gözlerini gözlerime dikerek   korkutmak isteyenler olsun, varsın söylesinler, varsın korkutsunlar, varsın inansınlar şeytanlarına, ne mutlu ki ben bugün sizlere yeryüzünün onurlu elçisini anlatacağım, onun ahlakından ve güzel karakterinden konuşacağım, önemli olan budur, gerisi boştur.   Ey İbrahim’in duası, Ey İsa’nın müjdesi, Ey Amine’nin saliha rüyası, Ey Şam’ın nuru, Ey Mekke’nin gözbebeği, Medine’nin gülü, Sahabinin canını feda etmek istediği şerefli elçi, Ey Uhud’un hüzünlü neferi, Taif’in sürgün eri, Bedir’in aslanı, Ey Mekke’nin Fatihi, alemlerin merhametlisi, ümmetin şefkatlisi, Ey Mekke’nin sabırlı müslümanı, Ey Uhud da şahadete ulaştığı yayılan korkusuz cesur Mücahid, ölüm döşeğinde yüce dost yüce dost diye sayıklayan elçi, Ey Fatıma’ya acı çekerken bir daha baban acı çekmeyecek diyen acıların babası, Sad bin Muaz’ın beraberce ölümüne denize dalmak istediği komutan, Ey Ebu Bekir’in hicret dostu, Ömer’in öldürmeye gittiği mazlum elçi, Ey hasırların izi bedine çıkan ve bundan şikayetçi olmayan şerefli insan, Ey   ölümünden sonra kapitalist ve emperyalist kodamanların yaptıkları gibi   yapmayarak geride bir mal ve mülk bırakmadan ölen elçi, Ey Açların, mazlumların, ezilenlerin, dışlananların sığınağı, Ey Allah’ın hududu çiğnendiğinde arslan kesilen, müslümanın canı acıdımı da üzülen Rauf peygamber, Ey Enes bin Nadir’in “ ne duruyorsunuz Muhammed öldü ise siz ne diye yolunda ölmüyorsunuz ” diye seslendiği insan Ey Ölüm döşeğinde Ebu Bekir’in eğilip “ Şerefli yaşadın ve şerefli öldün ” diye gül yanaklarını öptüğü elçi, Ey Müslümanların elçisi ve önderi, Ey Kalbimin çiçeği, Ey dilimin muştusu, Ey amellerimin rehberi, Ey güllerin efendisi Seni anlatmak bana Allah’ın bir lütfüdür. Seni sevmek ve korumak ise her müslümana farzdır. Ümmet seni hakkıyla seviyor, sevecek, adına ve davetine asla ihanet dikenleri dikmeyecektir. Ey Müslümanlığın ve yüce onurun eşsiz timsali Seni lekelemek isteyenlere Allah yeter.    Değerli kardeşlerim ! Yahudi medyasının hakim olduğu global küfür cephesi Danimarka ve Norveç’in önderliğinde, Avrupa’nın göbeğinde, Yeryüzünün en şereflisine ve alemlerin en merhametlisine hakaretler etmişlerdir. Tarih boyu kafirler müslüman ümmetimizin düşmanı olmuşlar, güçleri oldukça saldırmışlar, dilleri yettikçe de hakaretler etmekten çekinmemişlerdir. Kafirler hiçbir zaman müslümanların dostu olmamış, şeytanla beraber hareket ederek dinimizin mukaddes değerlerine acımadan düşmanlık etmişlerdir. Değerli müslümanlar ! Allah Muhammed (s.a.v.) Allah elçisi olduğunu bize kitabında buyurmuştur, Allah bu hususta;   مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ “ Muhammed Allah’ın Resulüdür.” (Fetih-29)   Allah,   dinini ve Resulünü insanlığa rahmet olsun, hidayet yolunu göstersin ve   itaat edilsinler diye göndermiştir. Allah bu hususta;   وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ “ Biz gönderdiğimiz her bir peygamberi Allah’ın izniyle kendisine itaat edilsin diye gönderdik.” (Nisa-64)  Allah,  kullarına  Rasulullah’ı  en seçkin karakterle, en şerefli bir ahlakla,  tertemiz bir imanla, en  yüce bir salih amelle göndermiştir. Yine Allah,  Resulünü tertemiz bir  dinle, helal ve haramı beyan eden hidayet  kapılarını açan, karanlıkları  mahkum eden, aydınlıkları açan bir elçi  olarak müjdelemiştir gelin  kuranı dinleyelim.   يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِيرًا   Ey Peygamber! Biz seni hakikaten bir şahit, bir müjdeleyici ve bir uyarıcı olarak gönderdik. Allah'ın izniyle, bir davetçi ve nur saçan bir kandil olarak gönderdik (Ahzab-45) لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ Andolsun size kendinizden  öyle  bir Peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız ona çok  ağır  gelir. O, size çok düşkün, müminlere karşı çok şefkatlidir,   merhametlidir. (Tevbe-128) { لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ} وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍفِيهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ مُّبِينٍ Andolsun   ki içlerinden, kendilerine Allah'ın âyetlerini okuyan, (kötülüklerden   ve inkardan) kendilerini temizleyen, kendilerine Kitap ve hikmetiöğreten bir Peygamber göndermekle Allah, müminlere büyük bir lütufta bulunmuştur. Halbuki daha önce onlar apaçık bir sapıklık içinde idiler. (Ali-İmran-164) { عَلِيمًاوَلَكِن رَّسُولَ اللهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللهُ بِكُلِّ شَيْءٍمَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ } Muhammed,   sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir. Fakat o, Allah'ın   Resûlü ve peygamberlerin sonuncusudur. Allah her şeyi hakkıyla bilendir.   (Ahzab-40)  { وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ } “ Biz seni alemlere ancak rahmet olasın diye gönderdik.” (Enbiya-107)    Rasulullah (s.a.v.) ümmetin, insanlığın efendisidir. Bu hususta Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurur : “ Kıyamet gününde ademoğullarının efendisiyim.”  (Müslim)   Aynı zamanda Rasulullah (s.a.v.) peygamberler arasında en çok takip edilen, en çok tabi olunan, en çok doğrulanan, en çok sevilen bir elçidir. Bu konuda İmam Müslim’in rivayet ettiği şu hadisi dinleyelim. “   Kıyamet gününde kendisine peygamberler arasında uyanları en çok olacak   kişi ben olacağım. Cennetin kapısını ilk çalan kişi de ben olacağım.”   (Müslim)   Rasulullah   kendisine Rauf ve rahim ismini Allah’ın verdiğini bize beyan eder.   Allah’ın en merhametli ve en şefkatli olarak isim verdiğine kim kötü bir   isim verebilir ? Kim onun şanını küçültebilir. Kim onun davetine ve dinine leke sürmeye cesaret eder. İşte size bu konuda Buhari ve Müslim’in rivayet ettiği hadis, Bir gün Rasulullah ashabına dönerek, “   Benim beş ismim vardır. Ben Muhammed’im, ben Ahmed’im, ben Allah’ın   benimle küfür silip süpürdüğü(el-mahi) ben insanların benim izlerim   üzere haşr olunacağı (el-Haşirim) ben kendisinden sonra peygamber   gelmeyecek olan(el-akibim) Yüce Allah da ona RAUF, (çokça şefkatli) ve   Rahim (çokça merhametli) isimlerini vermiştir. (Buhari-Müslim) Yine bu konuda İmam Müslim sahih hadis kitabında rivayet eder, Rasulullah (s.a.v.) : Bir gün Rasulullah ashabına dönerek, “   kendi isimlerini zikrederek şöyle buyurdu. “ Ben Muhammed’im, Ben   Ahmed’im, ben el-Mukiffi (son peygamberim) Ben tevbe peygamberiyim, ben   rahmet peygamberiyim.” (Müslim)   Yine Bir gün Rasulullah ashabına dönerek, “   Kureyş’in tahkir edici sözlerini ve lanetlemelerini Allah’ın benden   nasıl bertaraf ettiğine hayret etmez misiniz ? Onlar müzemmem (çokça   yerilmiş olan’a) tahkir edici sözler söylüyorlar ve müzemmeme lanet   okuyorlar. Ben ise Muhammed’im (çokça övülenim) (Buhari)   Rasulullah insanların en hayırlıları içinden seçilmiş bire elçidir. Dinleyelim İmam Müslim’in rivayetini “   Şüphesiz Allah İsmail soyundan Kinane’yi seçti. Kinane soyundan   Kureyş’i seçti. Kureyş’ten Haşimoğullarını seçti. Beni de Haşimoğulları   arasından seçti.” (Müslim)    Şimdide Rasulullah’ın (s.a.v.) ashabın   gözüyle yaratılış güzelliğini, ahlaktaki önderliğini, insanlara olan   davranışlarını, ümmetine olan merhametini görelim müslümanlar , Sahabiyi dinleyelim : “   Rasulullah (s.a.v.) insanlar arasında en güzel yüzlü, en güzel   yaratışlı, birisi idi. Ne çok uzun ne çok kısa idi. “ (Buhari-Müslim )   Sahabiyi dinleyelim : Rasulullah   ne uzun, ne kısa boylu idi. İki omzunun arası genişti. Sakalı sıktı,   rengi kırmızıya çalardı. Saçarlı kulak yumuşaklarına kadar inerdi. Onu   kırmızı bir elbise giyinmişken gördüm. Ondan daha güzelini görmedim.”   (Buhari)   Dinleyelim ashabı dinleyelim ona sevgimizi kat kat artıralım kardeşlerim. Sahabiyi dinleyelim : “ Rasulullah’ın yüzü güneşi ve ayı andırırdı.”  (Müslim)   Ey yüzü güneş gibi ışıl ışıl Nebi Ey ay gibi güzel yüzlü Resul seni sevmek ve korumak üzerimize farzdır.   Yine bu konuda Cabir bin Samura’yı dinleyelim bakın Allah’ın sevgili ve şerefli elçisi hakkında neler diyor : Rasulullah’ı   ayın aydınlattığı bir gecede gördüm. Bir Rasulullah’a baktım bir aya   bakmaya. Üzerinde kırmızı bir elbise vardı. Bana göre o aydan güzeldi.”   (Tirmizi hasen demiş, hakim ve Zehebi de sahih saymıştır.)   Gelin şimdide onun gözlerindeki sürmenin güzelliğini dinleyelim. “   Rasulullah gülmezdi ancak tebessüm ederdi. Ona baktığın vakit  gözlerine  sürme çekmemiş olduğu halde, gözlerine sürme çekmiş derdin.”   (Tirmizi-Hasendir)    İbn Ömer nakleder, Ebu Talib’in Rasulullah hakkında yazmış olduğu şu güzel şiiri : Beyaz tenlidir o, onun yüzü ile bulutun yağmur yağdırması istenir. Yetimleri doyuran, dul kadınların zulme uğramasını önleyendir.”   Rasulullah (s.a.v.) Ummu Mabed annemizi çöl ortasında ziyaret ederek yanından ayrılınca Ummu Mabed annemizin onu tasvir edişini dinleyelim, gelin dinleyelim de batının kafir suratına haykıralım, gelin dinleyelim de Rasulullah’ın düşmanlarına, dinine-davetine-sünnetine leke sürenlere onu hakkıyla tanıtalım. Dinleyin Ummu Mabed’i “   Yüzü apaydınlık bir adam gördüm. Yüzü parıl parıldı. Bedeninde  zayıflık  kusuru yoktu. Şişman birisi de değildi. Çok güzel, çok  aydınlıktı.  Gözleri siyahtı, kirpikleri uzundu. Sesinde güzel bir  hırıltı vardı,  boynu uzuncaydı, sakalı sıkçaydı, kaşarlı birbirine  yakın hilal şeklinde  ve uzunca idi. Susması halinde üzerinde vakar  görülürdü. Konuştu mu da  yücelir ve üzerinde göz kamaştırıcı bir  güzellik belirirdi. Uzaktan  görüldüğünde insanların en güzeli ve en göz  alıcısı olarak görülürdü.  Yakından görülünce en güzelleri olduğu  anlaşılırdı. Konuşması tatlı ve  açık ve seçikti. Ne fazla ne az  konuşurdu. Konuşmaları arka arkaya gelen  bir gerdanlığın taneleri  gibiydi. Orta boyluydu, göze batacak kadar  uzun değildi, Aynı şekilde  gözü rahatsız edecek kadar da kısa değildi. O  iki dal arasında bir dal  idi. En güzel boyluları idi. Etrafını saran  arkadaşları vardı. Konuştu  mu sözünü dinlerle, bir emir verse hemen  emrine koşarlardı. Çevresinde  ona itaat eden bir topluluk vardı. Onun  yüzü asık da değildi. Abuk  sabuk da konuşmazdı.” (Hakim sahih olarak rivayet eder, Zehebi de ona katılır.)   Değerli Kardeşlerim ! Rasulullah’ın ahlakı Kurandı, o kuranla hayatına bakardı, amelini-sözünü-ahlakını kuran kurardı. Aişe annemize onun ahlakı nasıldı ? Onun yaşantısını ne belirlerdi ? diye sorulunca,  Aişe annemiz, “ Peygamberin ahlakı Kuran-ı Kerim idi.” (Müslim)   İşte insanlığın en güzel örneği, en güzel ahlakı tamamlamak için gönderileni Rasulullah’ın sözlerinden bir söz : “   Nerde olursan ol, Allah’tan kork ve kötülüğün arkasından iyiliği   yetiştir ki onu silsin, insanlara da güzel ahlak ile davran. ”   (Tirmizi-Hasendir.)  Bir başka hadiste : “ Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.”  buyurmuştur. (Hakim sahihtir Zehebi de katılmıştır.)    Ahlakı   Kuran olan şerefli elçiye tahkir edici sözler söylemek ve  yakıştırmalar  yapmak hangi aklın hangi dinin hangi vicdanın hangi  ahlakın ürünüdür ? Hangi akıl insan Peygambere hakaret etmek ister ? Kafirlerin ve islam düşmanları onun şanına zarar veremeyecektir. Biz yaşadığımız müddetçe yeryüzünde müslümanlar oldukça kafirlere dinin değerlerine düşmanlık etmek hakkı tanımayacağız.   Rasulullah (s.a.v.) kafirlerin aksine Allah’a karşı düşmanlık etmeyenlerin dışındaki kimseye çirkin söz söylemez, Bakın bu konuda Enes’ten ne demektedir ? “ Ne az ne çok hiçbir çirkin söz söylemezdi, lanet etmezdi, sövüp saymazdı.” (Buhari-Müslim)   Rasulullah (s.a.v.) olayları hayra ve güzele doğru yorumlar, ümmetini ve insanlığı hakka ve hayra doğru yönlendirirdi  İşte hadisten size bir delil müslümanlar “ Peygamber olayları hayra yora, fakat teşeum yani kötüye yorumlamazdı.” (Ahmed bin Hanbel-Sahihtir.)   Rasulullah,  batılıların aksine  kimseye  sevmediği isimleri, lakapları takmaz,  onların güzel isimlerle  insanlarla seslenir, güzel isimleri severdi. “  (Ahmed bin  Hanbel-Sahihtir.) Bakın bir yere gitmekle görevli olan Enes gitmeyip de bunu da Rasulullah görünce nasıl hitab etti ? Enescik   sana gitmeni emrettiğim yere niye gitmedin ? dedi Bu söz üzerine Enes “   gidiyorum Allah’ın Resulü dedim diye rivayet eder.   Aynı Enes’i şimdide onunla yaşadığı yılların anısını nasıl hatırladığını bir dinleyelim . “   Allah’a yemin ederim ki, 9 yıl boyunca ona hizmet ettim. Yaptığım bir   iş için şunu şunu yaptın dediğini bilmiyorum. Hiçbir şeyi ayıplamadı.   Allah’a yemin ederim ki asla bana öf bile demedi.” (Müslim)  İşte size Rasulullah’ın en müthiş ahlak örneği olduğunu ispat eden bir anı hep birlikte dinleyelim.Sumame bin Usal azılı bir islam düşmanıydı. Allah’a ve Resulüne hakaretler eder, öldürmek için tuzaklar kurar, kafirlerle birlikte hareket ederek peygamberi yurdundan çıkartır, zalimce sinsi niyetler taşırdı. Bir gün Rasulullah’ın İslam ordusu bu kafir azılı Allah düşmanını esir olarak Medine yakınlarında yakaladı. Kimse   onu tanımıyordu. Ama Rasulullah onu çok iyi tanımaktaydı. Zira  tuzaklar  kurmuş, zalimce tavırlar…. takınmıştı peygambere. Rasulullah  (s.a.v.)  onu bir ağaca bağlayın dedi, sonra evine gidip evden yemesi  için bir  şeyler getirdi, ve yemesini istedi, Ona dedi ki “ ne haber  Sumame ? “  Yani neden müslüman olmak istemezsin diye sormak istemişti.  Sumame ise, “   Hayır var, ey Muhammed ! Sen eğer beni öldürürsen, kan dökmüş,  birisini  öldüreceksin ve eğer lütufta bulunursan teşekkür edecek  birisini  lütfedersin Eğer istediğin bir mal ise onu iste, sana  istediğin kadar  mal verilecek ” dedi. Rasulullah  bu sözler üzerine Sumame’nin yanında uzaklaştı. Bir zaman sonra yine  Rasulullah geldi aynı soruları sordu, Sumame  de aynı cevabı verdi bu 3  kez böyle yaşandı. Rasulullah 3. kez yaşanınca ashabına dönerek Sumame’yi serbest bırakın “ diye buyurdu. Sumame’nin   eli çözülür çözülmez, peygamberin yüce ahlakına ve onurlu tutumuna   bakınca etkilendi, Rasulullah’a doğru koştu, sarıldı, sarıldı, kokladı,   gitti, gusletti, sonra da mescide girdi, ve “   Şehadet ederim ki, Allah’tan başka hiçbir ilah yoktur, ve yine şehadet   ederim ki Muhammed Allah’ın kulu ve Resulüdür, dedi. Sonra da tarihte   kafirler tarafından  söylenen en ender sözlerin en güzelini söyledi. Ey   Muhammed ! Allah’a yemin ederim ki, yeryüzünde senin yüzünden daha çok   nefret ettiğim bir kimse yoktu. Şu an için artık senin yüzün en çok   sevdiğim yüz oluverdi. Senin dininden daha çok nefret ettiğim bir din   yoktu.  Artık senin dinin bütün dinler arasında en  sevdiğim dindir.  Allah’a yemin ederim ki, senin bu şehrinden daha çok  nefret ettiğim bir  şehir yoktu. Artık senin bu şehrin bütün şehirler  arasında en sevdiğim  şehirdir. Mekke’ye geldiğinde bir kimse ona : Sen  dinini mi terk ettin  ? diye sorulunca bakın ne dedi Sumame “ Hayır  aksine ben müslüman  oldum “ Allah  sana rahme testin Ey Sumame şimdi batılılar, Avrupalılar, islam  düşmanları  iman  ettiğin dinine, o çok sevdiğin Resule hakaretler  ediyorlar. O nefretle  tanıdığın ve baktığın Rasulullah’ı nasıl tanıtmak  isterdin ey Sumame  nasıl ?  Ey   Sumame şimdi nefret edenler, dini, davetine, sünnetime karşı cephe   aldılar. O şerefli elçiye hakaretler etmektedirler. (Buhari-Müslim )   Değerli müslümanlar ! Allah’a   ve Resulüne eziyet edenlerin, Peygambere karşı duranların, dinlerinden   dönenlerin, peygamberle alay edenlerin sonu kötü olmuştur, ölümleri   çirkin olmuştur, tarih onların rezilliğini yazmıştır. İmam Buhari ve Müslim sahih hadis kitaplarında rivayet ettikleri Müslüman   iken dininden dönerek, peygambere hakaret eden, onu ayıplayan,   müşriklerin ve ehli kitabın arasında yaşarken de Rasulullah’a tahkir   edici sözler sarf eden  bir melunun nasıl bir şeklide ölümle öldüğünü  öğrenelim. “   Hristiyan bir adam vardı, müslüman oldu, Bakara ve Ali İmran  surelerini  okumuş, peygamberin de vahiy katipliğini yapmış bir vardı.  Sonra  Müslümanlığı bıraktı ve Hıristiyanlığa geri döndü. Bunun  arkasından “  Muhammed benim kendisine yazdıklarımdan başkasını bilmez.”  Dedi. Allah  onun canını aldı, Yahudiler onu toprağa gömdüler. Bir süre  sonra onun  cesedini toprağın atmış olduğunu gördüler, sonra cesedini  aldılar daha  derin eşerek toprağa yeniden gömdüler, bir süre sonra onun  cesedinin  yeniden dışarı atıldığını gördüler, sonra yine alıp çok daha  fazla derin  eşerek yeniden gömdüler, bir süre sonra da onun cesedini  aynı şekilde  dışarı atılmış olarak buldular, ve bu hal üzere onun  cesedine  dokunmadılar.” (Buhari-Müslim) İşte sonu böyle olmuştur. İslamla, Resulle, Kuranla alay edenlerin sonu böyle olacaktır. Onların kurtuluşu olmayacaktır.  İslam   peygamberimiz Rasulullah (s.a.v.) kendi yaşadığı asırda kafirlerin ve   müşriklerin işkencelerini görmüş, hakaretlerine-   dışlamalarına-ayıplamalarına maruz kalmış, kendi kavmi tarafından   Mekke’den kovulmuştur. Rasulullah, Rabbim Allah dediği için kafirler   tarafından Kabe önünde eziyetlere ve tahkir edici davranışlara maruz   kalmıştır. Bu konuda İmam Buhari ve Müslim Urve bin Zubeyr yoluyla bize şu kıssayı anlatırlar. “ Urve der ki Abdullah bin Amr el-As’a “ peygambere yapılan en ağır işkenceyi bana bildirsen.”  dedim. O da : Bir gün peygamber Kabe’nin Hıcr denilen kısmında namaz kılarken, Ukba bin Muayt elinde bulunan bir elbiseyi peygamberin boynuna doladı ve sıkıca sıktı. Bunu Ebu Bekir gördü ve  “ Rabbim Allah’tır diyen birini öldürmek istiyorsunuz”  diye koşarak geldi demiştir. (Buhari-Müslim) Bu olayı aslında müşriklerin ulular tertiplemişlerdi. Rasulullah   bunu bilmiş ve kafirlerin tek tek adını anarak onların üzerine lanet   etmişti. Çok sürmeden Sahabiler onların Bedirde kuyulara birer leş   olarak atıldıklarını görmüşlerdi. Görüyoruz ki Rasulullah’a acıları, işkenceleri, layık görenlerin sonu hep helak olmak olmuştur.  Şimdide yine peygambere karşı tahkir edici tavırlar takınan bir zalimin sonunu dinleyelim Bu zalimin adı, Kab bin eşref idi. Bir şairdi. Rasulullah’ a iman etmez, dinine ve zatına şiir yoluyla hakaretler eder, müslümanları ve Rasulullah’ı incitirdi. Yine İmam Buhari ve Müslim Cabir bin Abdullah yoluyla aktarır. Bir gün bu adam hakkında “ Kim Ka’b bin Eşref’e haddini bildirir ? Çünkü o, Allah ve Resulünü incitip eziyet vermiştir.” buyurdu. Bunun   üzerine Muhammed bin Mesleme 3 müslümanı yanına alarak onu Allah ve   Resulüne yaptığı eziyetten ve incitmeden dolayı öldürdü.”   (Buhari-Müslim)   Son olarak da gelin hep birlikte İmam   Buhari ve Müslim’in rivayet ettiği Rasulullah’ın dininden dönerek   yeniden Hristiyan olan bir hainin nasıl öldüğünü anlayalım. Bu   Hristiyan şahıs, müslüman olmuş, Ali- İmran ve Bakara sürelerini   okumuş, Rasulullah’ın vahiy katipliğini yapmaya başlamıştı, bir gün   İslamı terk etti ve Hristiyan oldu, ehl-i Kitabın arasında Peygamberi   küçülten, onu tahkir edici sözler söylemeye başladı ve şöyle dedi. “Muhammed benim yazdığımdan başkasını bilmez dedi.” Allah bu zalimin mürtedin canını aldı, Yahudiler bu adamın mezarını eştiler ve gömdüler. Bir   süre sonra toprak Allah’ın izniyle bu adımı dışları attı. Bir de   baktılar bu zalimin cesedi dışarıda yeniden biraz daha derin eşerek   gömdüler, toprak yine dışarı attı, bunu görünce de bu kez çok daha fazla   derin eşerek gömdüler, sabah olunca bir de baktılar ki yine dışarı   atılmış olarak buldular. Bunun   üzerine onu olduğu yerde bıraktılar, hayvanlara ve kuşlara yem oldu ve   hayattan nasibini kafir ve iğrenç bir ceset olarak anılarak ayrıldı.   İşte Rasulullah’a, İslam’a Kuran’a hakaret edenlerin sonu. Kim Allah’a ve Resulüne karşı savaş açarsa akıbeti bu olacaktır. Kim   islamın mukaddes değerlerine karşı tuzaklar kurarsa sonu Ebu  cehillerin  ve Leheblerin, Kab bin Eşreflerin ve bu Hristiyan zalimin  sonu gibi  dünya ve ahirette rezil ve rüsva  olacaktır. Rasulullah bizim peygamberimizdir, elçimizdir, önderimizdir, liderimizdir, rehberimizdir. Canımız, malımız ve kanımız onun yoluna fedadır. O olmasaydı biz Allah’ın da hidayeti bulunmasaydı, şirkin, küfrün, karanlığın, bidatin içinde olurduk. Biz imanın, salih amelin, güzel ahlakın, onurun, şerefin, cesaretin tadını onda bulduk. Hiçbir kimse müslümanların elçisine hakaret etme hakkını düşünce hürriyeti adı altında meşru göremez. Hiçbir   kimsenin Allah’a ve Resulüne sövme-emirlerini hiçe sayma-davetine   ihanet etme-sünnetlerini bir kenara atma-amelini ayıplama-hayatına ve   şanına leke sürme hakkı yoktur. Böyle bir hakkı olduğuna inan kafir olur, dinden çıkar, mürted olur. Rasulullah için hazırladığımız bu albümü Siz kardeşlerimiz onu sevsinler ve korusunlar diye çıkardık. Rasulullah’ın   sevgisini, ona olan düşkünlüğümüzü, şanına ve şerefine asla leke   sürdürmeyeceğimizi, sünnetini ve davetini yayacağımızı ilan ediyor ve   diyoruz ki seni ey güllerin efendisi çok seviyoruz. Senin şanını-zatını-adını-davetini-alaya alanlara Allah ve müslümanlar yeter.      Değerli Müslümanlar ! Allah ve Peygamberi Müslümanlara sünnete sarılmayı ve sevmeyi onlara farz kılmıştır.    1.Delil :“   Onlara Allah’ın indirdiğine ve peygambere gelin denilince münafıkların   senden alabildiğine yüz çevirdiklerini görürsün.” (Nisa-61) Açıklama :  Bu   ayet, kuran ve sünnete davet edildikleri ve ayet ve hadisin  doğruluğunu  gördükleri halde onlara itaat etmeyenlerin münafıklar  olduğunu açıklar.    2.Delil : “ Biz gönderdiğimiz her bir peygamberi Allah’ın izniyle kendisine itaat edilsin diye gönderdik.” (Nisa-64) Açıklama : Resullerin tümü gibi Rasulullah (s.a.v.) ancak itaat edilmesi için gönderilmiştir.  3.Delil : “ De ki (Resulüm) Eğer Allah’ı seviyorsanız, bana uyun Allah da sizi sevsin.” Ali İmran 31.  Açıklama : Allah sevgisinin açık alameti müslüman olarak Rasulullah’a itaat etmektir.  4.Delil : “Ey iman edenler ! Sizi, size hayat verecek şeylere çağırdığı zaman Allah ve Resulünün çağrısına uyun.”(Enfal24) Açıklama :Allah ve Resulünün hükmünde-emrinde-koydukları kanunda müslümanlar için şüphesiz ki hayat-bereket-saadet bulunur.  5.Delil : “ Peygamber size ne verdiyse onu alın, size ne yasakladıysa ondan da sakının.” (Haşr, 7) Açıklama :Rasulullah’dan   gelen hadisler sahih hadis derecesinde oldukları müddetçe bu ayete  göre  hadislerle amel etmek farzdır, sünnetle amel etmek farz  hükmündedir.  6.Delil :   “ Size iki şey bıraktım. Onlara sarıldığınız müddetçe katiyen   sapıtmazsınız. Allah’ın kitabı ve benim sünnetim. ” (Malik, Albani   sahihtir.) Açıklama :Rasulullah   bu hadislerinde ümmetine iki temel esası bıraktığını söyler iman   ederiz, ondan bize gelen tüm sahih amelleri ve sözleri başımızın tacı   ediniriz.  7.Delil :  Rasulullah (s.a.v.) “ Sizlere benim sünnetim ve hidayet ehli doğru yol  üstünde olan halifelerimin  sünneti gereklidir. (O iki sünnete) sımsıkı  sarılın.” (Ahmed, sahih hadis) Açıklama :Rasulullah burada ilkin sünnetine uymayı sonra da halifelerinin sünnetine uymanın önemini beyan eder. Sünnete uymakta farzdır.  8.Delil :Rasulullah   (s.a.v.) : “İyi biliniz ki, bana Kuran ve onunla birlikte onun bir   misli (yani sünnet) verildi.” (Ebu Davud, sahih hadis) Açıklama : Kuranın misli demek, kuranın hükmü ile aynı anlamdadır. Sünnet, ehl-i sünnetin ikinci vahyidir.  9.Delil : “ Ey iman edenler ! Allah’ın ve Resulünün önüne geçmeyin.” (Hucurat, 1) Açıklama : Bir hükümde-emirde Allah ve Resulünün önüne geçmek haramdır.  10.Delil :   Rasulullah (s.a.v.) : “Allah’a (karşı işlenecek) günahta asla bir   kimseye itaat yoktur. İtaat ancak maruf olan şeylerdedir. ” (Buhari   -Müslim ) Açıklama :Bir kimse Allah’ın ve Resulünün koydukları hükme muhalif bir hüküm verirse asla itaat yoktur.  11.Delil :   İbn Abbas : “ Onların helak olmasından korkuyorum. Zira ben Rasulullah   (s.av.) dedi diyorum, onlar ise “ Ebu Bekir ve Ömer dedi ”diyorlar.   (Ahmed bin Hanbel sahihtir.) Açıklama :İbn   Abbas, Rasulullah’ın hükmünün söylendiği bir anda, Ebu Bekir ve Ömer  de  böyle böyle diyorlar denince bu sözü söylemiştir. Dikkat Rasulullah  bir  konuda hüküm koymuşsa müslüman erkek ve kadın o hükme itaat etmek   zorundadır.  12.Delil : “ Siz beni çocuklarınızdan, babalarınızdan ve insanların tümünden daha çok sevmedikçe gerçek iman ermezsiniz.” (Buhari-Müslim) Açıklama :Müslümanın Rasulullah’ı sevmesi emirdir, sevgisinin alameti de ona itaat etmektir. 13.Delil :   “ Allah’a ve Resulüne iman edesiniz, ona yardım edesiniz, onu büyük   tanıyasınız, sabah akşam Onu tesbih edesiniz diye (gönderdik ) Açıklama : Müslümanlar   Allah’a ve Resulüne yardım etmekle emir olunmuşlardır. Müslümanların   yardımı ise dinini sevmek yaşamak, itaat etmek ona davet etmektir.  14.Delil :   “Ey İman edenler ! Eğer bir hususta anlaşmazlığa düşerseniz Allah’a ve   ahirete gerçekten inanıyorsanız onu Allah ve Resulüne götürün,  (Onların  emrettiği gibi hükmedin.) bu hem hayırlı, hem de netice  bakımından daha  güzeldir.” (Nisa, 59) Açıklama :Müslüman ihtilaf ettiği hususları kuran ve sahih sünnette arar ve çözer.  15.Delil : “ Kim bir amel işlerde o amelde emrimizin dışında olursa o amel merduttur.” (Buhari-Müslim) Açıklama :   Yaptığımız amelleri kuranın ve sünnetin sarih delillerine   dayandırmadığımız takdirde o amel kabul görmez. Kişi amelini nasslara   dayandırmak zorundadır. Atalarından, babalarından, ağabeylerinden,   hocalarından duyduklarını değil de kuranın ve sünnetin delillerine göre   amel etmelidir. İlim ehlinin ilmi adabı budur.</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün 3 rekat olan son namazı nedir?