- Katılım
- 8 Şubat 2014
- Mesajlar
- 68
- Tepkime puanı
- 0
Ruh ve madde
Posted on 21 Ocak 2014 by Üzgün Dede
Ruh ve madde
Cenâb-ı Hakk’ın mahlukatındaki tasarrufu, yalnız bir emir ve irade ile olur.
Bizim emrimiz sadece ol dur, o da hemen oluverir buyuruyor.
Yani dokunmadan o işi oldurur.
Misal olarak, Kitabı elimize alır, açar ve okumaya başlarız. Kitap da maddedir, el de.
Ve burada bir dokunma söz konusudur. Kitabı okurken göz nurumuz satırlarda dolaşır, ama buna dokunma denmez.
Aklımız da ondaki mânâlarla uğraşır, ama dokunmaksızın.
Çünkü mânâ âlemi de, akıl da maddeden uzaktırlar.
Yer çekimi bizi yeryüzüne bağlar, fakat dokunarak değil.
Mıknatıs da çiviyi dokunmadan çeker.
Dokunmadan iş görmenin en büyük örneği insan ruhunda mevcut.
Biz ruhumuzdaki kuvvet ile eşyayı kaldırırız, ama eşyaya dokunan o kuvvet değil, ellerimizdir, kuvvet görünmüyor ellerimiz görünüyor.
Bir adresi ezberlediğimizde ondaki kelimeler hafızamızda kaydedilir, yine akıl temas etmeden harfleri aklımızda ruhumuzla tutabiliyoruz.
Meleklerin bizim amellerimizi yazmaları da dokunmaksızın ve temassızdır.
H.z. Allahın mahlukatındaki idaresi de yalnız bir emir ve irade ile olur.
Bizzât dokunması ve teması yoktur.O,nun için yakınlık uzaklık problemi de yoktur.
Bir ismi Nur ve bütün isimleri ve sıfatları nuranî olan h.z Allah’ın, mahlukat âlemindeki her türlü icraatı ve ilâhî sıfatların eşyadaki bütün faaliyetleri dokunmaksızın yapmaktadır.
Ana karnındaki bebeğin yaratılışında, dünyaya gelişinde, büyüyüp yaşlanmasında hiç temas etmeden dokunmadan yaşatmaktadır.
H.z Allah c.c yarattığı her eserini kün ol emri ile dokunmadan halden hale çevirmektedir.
Kafir nerde Allah göster de inanayım deyip duruyor.
O ise Ben kuluma şah damarından daha yakınım buyuruyor.
alıntıdır kaynak
Posted on 21 Ocak 2014 by Üzgün Dede
Ruh ve madde
Cenâb-ı Hakk’ın mahlukatındaki tasarrufu, yalnız bir emir ve irade ile olur.
Bizim emrimiz sadece ol dur, o da hemen oluverir buyuruyor.
Yani dokunmadan o işi oldurur.
Misal olarak, Kitabı elimize alır, açar ve okumaya başlarız. Kitap da maddedir, el de.
Ve burada bir dokunma söz konusudur. Kitabı okurken göz nurumuz satırlarda dolaşır, ama buna dokunma denmez.
Aklımız da ondaki mânâlarla uğraşır, ama dokunmaksızın.
Çünkü mânâ âlemi de, akıl da maddeden uzaktırlar.
Yer çekimi bizi yeryüzüne bağlar, fakat dokunarak değil.
Mıknatıs da çiviyi dokunmadan çeker.
Dokunmadan iş görmenin en büyük örneği insan ruhunda mevcut.
Biz ruhumuzdaki kuvvet ile eşyayı kaldırırız, ama eşyaya dokunan o kuvvet değil, ellerimizdir, kuvvet görünmüyor ellerimiz görünüyor.
Bir adresi ezberlediğimizde ondaki kelimeler hafızamızda kaydedilir, yine akıl temas etmeden harfleri aklımızda ruhumuzla tutabiliyoruz.
Meleklerin bizim amellerimizi yazmaları da dokunmaksızın ve temassızdır.
H.z. Allahın mahlukatındaki idaresi de yalnız bir emir ve irade ile olur.
Bizzât dokunması ve teması yoktur.O,nun için yakınlık uzaklık problemi de yoktur.
Bir ismi Nur ve bütün isimleri ve sıfatları nuranî olan h.z Allah’ın, mahlukat âlemindeki her türlü icraatı ve ilâhî sıfatların eşyadaki bütün faaliyetleri dokunmaksızın yapmaktadır.
Ana karnındaki bebeğin yaratılışında, dünyaya gelişinde, büyüyüp yaşlanmasında hiç temas etmeden dokunmadan yaşatmaktadır.
H.z Allah c.c yarattığı her eserini kün ol emri ile dokunmadan halden hale çevirmektedir.
Kafir nerde Allah göster de inanayım deyip duruyor.
O ise Ben kuluma şah damarından daha yakınım buyuruyor.
alıntıdır kaynak