Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Gönül Sızım
Serçeler ağlayınca ölür
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Gönül sızım" data-source="post: 48670" data-attributes="member: 1049"><p><span style="color: black">Bizi öyle bir duruma getirdiler ki, çevremizi görecek halimiz kalmadı. Günden güne bencil olmaya itiliyoruz...</span></p><p><span style="color: black">Bazı değerlerimiz yok olmak üzere. Eski dostluklar, arkadaşlıklar, yardımlaşmalar artık yok...</span></p><p><span style="color: black">Dini bayramlarda büyükleri, hasta insanları ziyaret etmekten çekinir olduk...</span></p><p><span style="color: black">Mutlu günlerinde yanlarında olmamız gereken insanları yalnız bırakıyoruz...</span></p><p><span style="color: black">O sıcak sarılmaların, o tatlı sohbetlerin, özlem gidermelerin yerini ahizede uğuldayan duygusuz, renksiz, korkusuz bir ses aldı... Bir telefonla gönül alacağımızı zannedip büyük bir iş yapmış gibi böbürleniyoruz...</span></p><p><span style="color: black">Ama kaybetmeye başladığımız değerler aklımıza bile gelmiyor.</span></p><p><span style="color: black">"Ben insanım insan... Telefondaki yapmacık kahkahana, yarım yamalak öğrendiğin, çoğu yabancı kelimelere ihtiyacım yok. Ben sarılmak, koklamak, tenine dokunmak istiyorum. Gözlerine bakmak, yüzünün şeklini beynime kazımak istiyorum. Ne kadar yaşayacağım belli değil...</span></p><p><span style="color: black">Belki sizleri bir daha hiç göremeyeceğim. Ey sevdiklerim, ey dostlarım, dost bildiklerim beni hatırlayın ve kapımı çalın...</span></p><p><span style="color: black">Biz büyüklerimizden gördüklerimizi, yaşadıklarımızı unuttuk mu?</span></p><p><span style="color: black">Bize enjekte edilmeye çalışılan batının soğuk, samimiyetsiz, yapmacık ve yüzeysel davranışları hak etmiyoruz..."</span></p><p><span style="color: black">Dememek için yaşlıları, dostları kucaklamanın, yardımlarına koşmanın zamanıdır. İnsanlığımızı, yüreğimizdeki sevgiyi, gözlerimizdeki pırıltıyı, sesimizdeki okşayıcı yumuşaklığı kaybetmeden bunu yapalım...</span></p><p><span style="color: black">Yürek gözümüzün, gönül kapımızın kapanmasına seyirci kalmayalım. Yanınızda yörenizde sizin her türlü yardımınıza muhtaç insanlar mutlaka vardır...</span></p><p><span style="color: black">Hem de çok yakınınızda... Bir düşünün... Yaşlılarımızın buruşuk yüzlerinden gözyaşı yuvarlanmadan, gün görmemiş körpecik çocuklar açlıktan ağlamadan yanlarında olalım. Onlara yalnız olmadıklarını hissettirelim. Paylaşalım, çoğalalım...</span></p><p><span style="color: black">Dünyadaki hiçbir şey için bir çocuğu ağlatmaya değmez, hiçbir şey onlardan değerli değildir...</span></p><p><span style="color: black">Elimizden geldiğince, gücümüz yettiğince birbirimize destek olalım, arka çıkalım. İçimizdeki bu duyguyu öldürmeye kimselerin, hiçbir teknolojinin gücü yetmez.</span></p><p><span style="color: black">Gelin hepimiz birer serçe olalım ve elimizden geleni yapılım. Henüz geç kalmış sayılmayız. Söndüreceğimiz bir yangın, birçok can kurtaracaktır.</span></p><p><span style="color: black">Serçenin ağlayınca öldüğünü biliyor muydunuz?</span></p><p><span style="color: black">O zaman ağlamamak için övünülecek, gurur duyulacak şeyler yapalım ki yaşam anlamlı olsun.</span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Gönül sızım, post: 48670, member: 1049"] [COLOR=black]Bizi öyle bir duruma getirdiler ki, çevremizi görecek halimiz kalmadı. Günden güne bencil olmaya itiliyoruz... Bazı değerlerimiz yok olmak üzere. Eski dostluklar, arkadaşlıklar, yardımlaşmalar artık yok... Dini bayramlarda büyükleri, hasta insanları ziyaret etmekten çekinir olduk... Mutlu günlerinde yanlarında olmamız gereken insanları yalnız bırakıyoruz... O sıcak sarılmaların, o tatlı sohbetlerin, özlem gidermelerin yerini ahizede uğuldayan duygusuz, renksiz, korkusuz bir ses aldı... Bir telefonla gönül alacağımızı zannedip büyük bir iş yapmış gibi böbürleniyoruz... Ama kaybetmeye başladığımız değerler aklımıza bile gelmiyor. "Ben insanım insan... Telefondaki yapmacık kahkahana, yarım yamalak öğrendiğin, çoğu yabancı kelimelere ihtiyacım yok. Ben sarılmak, koklamak, tenine dokunmak istiyorum. Gözlerine bakmak, yüzünün şeklini beynime kazımak istiyorum. Ne kadar yaşayacağım belli değil... Belki sizleri bir daha hiç göremeyeceğim. Ey sevdiklerim, ey dostlarım, dost bildiklerim beni hatırlayın ve kapımı çalın... Biz büyüklerimizden gördüklerimizi, yaşadıklarımızı unuttuk mu? Bize enjekte edilmeye çalışılan batının soğuk, samimiyetsiz, yapmacık ve yüzeysel davranışları hak etmiyoruz..." Dememek için yaşlıları, dostları kucaklamanın, yardımlarına koşmanın zamanıdır. İnsanlığımızı, yüreğimizdeki sevgiyi, gözlerimizdeki pırıltıyı, sesimizdeki okşayıcı yumuşaklığı kaybetmeden bunu yapalım... Yürek gözümüzün, gönül kapımızın kapanmasına seyirci kalmayalım. Yanınızda yörenizde sizin her türlü yardımınıza muhtaç insanlar mutlaka vardır... Hem de çok yakınınızda... Bir düşünün... Yaşlılarımızın buruşuk yüzlerinden gözyaşı yuvarlanmadan, gün görmemiş körpecik çocuklar açlıktan ağlamadan yanlarında olalım. Onlara yalnız olmadıklarını hissettirelim. Paylaşalım, çoğalalım... Dünyadaki hiçbir şey için bir çocuğu ağlatmaya değmez, hiçbir şey onlardan değerli değildir... Elimizden geldiğince, gücümüz yettiğince birbirimize destek olalım, arka çıkalım. İçimizdeki bu duyguyu öldürmeye kimselerin, hiçbir teknolojinin gücü yetmez. Gelin hepimiz birer serçe olalım ve elimizden geleni yapılım. Henüz geç kalmış sayılmayız. Söndüreceğimiz bir yangın, birçok can kurtaracaktır. Serçenin ağlayınca öldüğünü biliyor muydunuz? O zaman ağlamamak için övünülecek, gurur duyulacak şeyler yapalım ki yaşam anlamlı olsun.[/COLOR] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Gönül Sızım
Serçeler ağlayınca ölür
Üst
Alt