Yanlızlıktan korkuyorum
- Konuyu başlatan nurr
- Başlangıç tarihi
- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Ergenlikte yaşanan korku ve yalnızlık duygusu ergenlik yaşının doğal sonucudur..
toplumda anne ve babalar ergen çocuklarıyla nasıl konuşacaklarını bilmedikleri icin bu yalnızlık çok belirgin olarak hissediliyor?
Anne ve babanın bu yaştaki çocuğa nasıl davranacağını bilmiyorsa iş daha da zor oluyor Çocuk da onlarla hiçbir şeyini paylaşmayinca
anne, baba da daha fazla ustune gitmemek icin onu yanlizligina itiyorlar...
ergenlikteki genclerinde gergin, stress, kavgaci beni kimse anlamiyor diye Ailesini dislamasi sonucun da da gencler
kendi yanlizligina ve kendi karanliklarinda korku ile yasamaya basliyorlar lakin bu gecici bir duygudur..
inanc..biraz muhabet, Biraz düş, biraz umut bunlarda hepsi gececek.. kardesim.. Sabir ve Dua ile Allah a siginin...
Çevremize baktığımızda insanların yalnızlıktan ne kadar çok korktuklarını ve bunun tezahürlerini acı bir şekilde yaşadıklarını görürüz.
İnsanlar sokak ve caddelere park ve bahçelere kendilerini atıyor ve kalabalığa karışmak istiyorlar.
Gözlerinde yoğun bir korku var ve hiç tanımadıkları insanlarla bir arada olmak onları rahatlatıyor.
Müslüman, yakınlarıyla ilişkilerini iyileştirmeye önem verdiği kadar çevresindeki insanlarla da iç içe bir hayat sürer.
Bu nedenle patolojik bir yalnızlığa pek düşmezler...
Müslüman kişi, İslami olarak kendini olgunlaştırmış sorumluluğunun farkına varmışsa, yalnızlaşan insanlara kardeş olmaya devam eder
ve bunu kendisi için bir sorun haline getirmez.
Çünkü Allahın kendisini gördüğü ve kuşattığını bilmektedir.
Yalnızlıktan korkuyorum!!beni Sen hic Yalnızlı BIRAKMA Allahim!
- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Günümüzün en önemli toplumsal sorunlarından birisi de bence yanlızlık. Özellikle de kalabalıklar içinde yaşadığımız yanlızlık.
İfadesizlik, anlaşılamama ve uyum sorunları, kuşak çatışmaları, teknoloji bağımlılığının bizi diğer insanlardan uzaklaştırışı, hep yanlızlık..
Aslında her İnsan kendi içinde yalnızlığı yaşiyor..
Kalabalık, insanlar, gürültü dayanılmaz şeyler benim için. Ruhum çok daralmış durumda. Koca şehir üzerime üzerime geliyor.
insan, makina, polis, ambulans fabrika seslerinden artik bunaliyorum!!
ne kendimi nede kainattin sesini, Kuşlari,horozlari, böcekleri duyamiyorum artik!!Ne yağmurun yağısini nede
rüzgar esintisini ruhumda hissedemiyorum artik...
Ne oldu bize kendi yanlizligimizda ve karanligimizda boguluyoruz sanki....
Bazen Herkesten, her şeyden uzak yalnız kalmak istiyorum.
Baş başa kalmak istediğim tek kişi kendim. Kısacası,bazen sadece yalnızlığı ve sessizligi özlüyorum.
koca şehirde, kalabalıklar arasında kendimizi yapayalnız hissediyoruz.
Bir yanda yalnızlığa susamış ruhlar, diğer yanda yalnızlıktan şikâyetçi insanlar var çevremizde.
Yalnızlık da her duygu gibi kıvamında yaşanması gereken bir duygu. Kıvamında yaşandığında yalnızlıkla ilgili şikâyet kimselerde görünmüyor.
Sağlıklı yalnızlık, insanı iç dünyasına yönlendiriyor. Kişi yalnız kaldığı zamanlarda hayatını, hayattaki gidişini,
artılarını-eksilerini, kaybettiği değerleri fark edebiliyor.
Zamanın akışına kendisini kaptırmaktan ve günü birlik yaşamaktan sıyrılarak hayata daha anlamlı bir şekilde bakabiliyor.
Kısacası, yalnızlık dengeli yaşandığında raydan çıkan hayatımızı ve düşüncelerimizi tekrar rayına oturtacak zemini bizlere sunuyor.
Bu duyguda denge sağlanamadığında ise psikolojik hastalıklar meydana çıkıyor. Aşırı yalnızlık insanda olumsuz düşüncelerin yeşermesine sebep olabiliyor..
yanimda kimse olmadigindan degil yalnizligim, yalniz oldugumu soyleyebilecegim kimse olmadigi icin yalnizim ben.
- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
O (c.c.) varken yalnızlık sadece bir kelimedir..
