Merhaba Can,Merak etmeyin tek değilsiniz. Bende kendimi hiç bir şekilde yaşadığım yere ait hissetmiyorum..
Sanki gerçek hayatım yıldızların ötesinde bir yerde beni bekleyen biri varmış da bende burada takılı kalmışım gibi bazen kendimi hissediyorum...
Bu his yüzünden hayatımı da yaşayamıyorum. çalışmak ,olduğum yerde sahip olduklarım ile mutlu, huzurlu ,mutmain, tatmin olamıyor hep bir şeyler eksik okumak ,havuzlu evim , spor arabam hep anlamsız ve boş geliyor.
hep sahip olmadıklarımın peşindeyim, hani bir annem, bir sevgilim, şu yaşadıklarım bir düş olsada bende gözlerimi yıldızların ötesindeki gerçek hayatımda açsam...diyorum..demesine de bunlar ile kafa yorarken, kendimi deprasyona sokarken bir bakıyorum ki bu gün, bu AN-ı Kaçırıyorum ,sadece Kaçırmak mı sevdiklerime de kendime de hayatımı zindan ederken biliyorum ki bir gün bu günlerimi de arıyacağımı....
Puzzle parçacıkları vardır hani.. Onlar öyle dağınık dururlarken mutsuzdurlar.. Bir kısmı masa altına, ya da divan kenarına kaçarak özgürlüğü ararlar.. Kim olduklarını bulmak isterler..
Bu girintiler, çıkıntılar, üstümdeki bu renk, oh allahım ne anlamı var bütün bunların diyerek umutsuzca bakınırlar etrafa.. Ve bir gün, bir el alır ve onları tek tek ait oldukları yerlere koyar. Bir de yanına tam ona uyan parçaları oturttu mu, değmeyin keyfine küçük parçacığın...
Ya Onlar için böyle de, insanoğlu mahlukatı için işler bu kadar da kolay değildir. Kısa süreli bir histir genelde bu.. Kendini anlamlı hissettiğin anlara tekabül eder genelde. Hatta mutlu hissettiğin mi demeliydim acaba... bir yere, bir şeye, hayata ait bir yere ait olduğunu hissetmek..
Kendini bir yere ait hissetmezsin ya!!Hani bazen sadece bulunduğun terden gitmek, herşeyden herkesten uzaklaşmak, kaçmak, herşeyi ,stressi, yorgunluk,tekdüze Hayat!! İçinde bulunduğunuz tekdüzelikten kurtulmak için, arkanda bıraktığını umarak uzaklaşmak istersin ya bunlar hepsi normal..bir Ruh halidir....
uzaklara dağlar ve uçsuz bucaksız deniz ,okyonuslara kaçmak ve uzaklaşmak istersin bu seferde..
birkaç gün iyidir belki, ama sonrası sıkar.alışmadığın iklim, alışmadığın insanlar..giderken bir buruklu duyarsın eve gelirsin bu sefer de ev de senin değildir sanki..
sen aslında hiç bir yere ait değilsindir, heryere yabancılık çektiğin ve nefes alamadığın an anlarsın ..
hani bazen oraya ait olmadığını düşünür hissedersin ya
aslında tam da Olman gereken yerdesin...
Ama içten içe bilirsin sen aslında hiçbir yere ait değilsin.....
