Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
İSLAM VE AİLE
Çocuk Terbiyesi ve eğitimi
Yeni Annelerin Bilmesi Gereken 7 Önermli kural
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="nesrin" data-source="post: 92611" data-attributes="member: 5246"><p>Gercekten çoook zor bi süreç. Benim zorluk yaşamamin bir sebebi de eşim. Cocuk yapmaya karar verdik.fakat cocuk olunca kacmaya basladi. En zorluk cektigim ilk 3 -4 ayda malesef yalnizdim. Eşim " annem senin yaninda ya bana ihtiyacin olmaz" dedi. Oysa benim onun destegine ihtiyacim vardi. Kahve, arkadaslariyla gezip zaman gecirme yani anliyacaginiz kendinden hiç fedakarlık etmedi. Lohusa donemimde 41 derece atesli hastalik gecirdim. Kayinvalidem, kayinbabam bizdeydi. Bende herseye kosusturmaya calisinca kendime bakamadim. Kayinvalidemler iyi insanlar ama malum benim yerime oğullarının tarafinda oldular. Dogumdan sonraki 3 gunde hastane kontrolumuze esim son anda " işim var"deyip gelmedi.bende soylenmeye basladim telefonda. Kayinvalidem" hastane orda git" diyip kızdı.</p><p></p><p>Neyse ki 6. ayimiza girdik.zor gunlerimizi biraz olsun atlattik. Fakat bana yasattiklarindan dolayi eşimi affedemiyorum. surekli aklima geliyor.hala"bugun eve erken gel( büyük kızım elif) elifi disari cikar biraz" dedigimde kahveden cok gec cikiyo ve kizimi akşamları benim zorumla dışarı çıkarıyor. </p><p>Çocuk büyütmek mi ? Gercekten desteksiz çok zor bi ismis.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="nesrin, post: 92611, member: 5246"] Gercekten çoook zor bi süreç. Benim zorluk yaşamamin bir sebebi de eşim. Cocuk yapmaya karar verdik.fakat cocuk olunca kacmaya basladi. En zorluk cektigim ilk 3 -4 ayda malesef yalnizdim. Eşim " annem senin yaninda ya bana ihtiyacin olmaz" dedi. Oysa benim onun destegine ihtiyacim vardi. Kahve, arkadaslariyla gezip zaman gecirme yani anliyacaginiz kendinden hiç fedakarlık etmedi. Lohusa donemimde 41 derece atesli hastalik gecirdim. Kayinvalidem, kayinbabam bizdeydi. Bende herseye kosusturmaya calisinca kendime bakamadim. Kayinvalidemler iyi insanlar ama malum benim yerime oğullarının tarafinda oldular. Dogumdan sonraki 3 gunde hastane kontrolumuze esim son anda " işim var"deyip gelmedi.bende soylenmeye basladim telefonda. Kayinvalidem" hastane orda git" diyip kızdı. Neyse ki 6. ayimiza girdik.zor gunlerimizi biraz olsun atlattik. Fakat bana yasattiklarindan dolayi eşimi affedemiyorum. surekli aklima geliyor.hala"bugun eve erken gel( büyük kızım elif) elifi disari cikar biraz" dedigimde kahveden cok gec cikiyo ve kizimi akşamları benim zorumla dışarı çıkarıyor. Çocuk büyütmek mi ? Gercekten desteksiz çok zor bi ismis. [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
İSLAM VE AİLE
Çocuk Terbiyesi ve eğitimi
Yeni Annelerin Bilmesi Gereken 7 Önermli kural
Üst
Alt