Hayırlı geceler canım kardeşlerim,
Ben daha önceki sorumda yasadigim sıkıntıları sizlerle paylaşmış bir çıkış yolu göremediğim için yardım istemiştim. İnanın sizlerin cevapları o kadar değerli ki benim için defalarca okudum. Ne zaman kendimi kötü hissetsem halen de okumaktayim.
Canım kardeşlerim yeni hayatıma başladım. Namazımi kılmaya, Rabbime sığınmaya... Bir kpss kursuna yazıldım ders calismaya da başladım. O kişiden de uzak durmaya devam ediyorum. Ağır astım hastası olduğum için bir süre is arayamadim ama Rabbim yardım edecektir ona da inanıyorum.
Babam eline her para geçtiğinde içmeye devam ediyor kardeşlerim. Eskisi kadar eziyet etmiyor ama onun ickisi bana yaşadıklarımı hatırlatıyor, kendimi toparlamami zorlastiriyor kardeşlerim. Dayağı bitse de küfürleri var. Ufacık birseyde hakaretleri, çocuk gibi azarlamalari... 27 yasindayim çok zoruma gidiyor kardeşlerim. Babam da akciğer yetmezligi var. 60 yaşında bir adamı terketmeye gönlüm razı gelmiyor. Bekliyorum, sabrediyorum demiyorum kardeşlerim çünkü biraz önce peygamberimize (s.a.v) göre meşru olmayan şeylere, eziyetlere vb.karşı sabretmek sabır sayılmazmis. Babam bana eziyet ediyor. İçkisiyle, küfürleriyle. Biz yokken eve afedersiniz kadın da getirdigini biliyorum. Bu evden kurtulmayı bu hayattan uzaklaşmayı çok istiyorum. O yüzden kpss benim için çok önemli kardeşlerim. kpss yi kazanıp atanırsam terketmis olmayacagim. Ama diğer türlü hastalandıginda öldüğünde yanında olamayacağım ....
Arkadaşlar ben babamın yanında olmakla sabrediyor muyum yoksa bu acizlik mi? İlk sorum bu arkadaslar. Bir sorum daha olacak size. Ders calismam lazım ama ne sorunlarım ne de bir türlü bitiremedigim ev işleri buna izin vermiyor. İki kardeşim daha var ama hiç yardimci olmuyorlar. Evin tüm yükü omuzlarımda. Zaten huzursuz bir evimiz var bir de dağınık ve pis olunca daha çok üzülüyorum. Kardeşlerim hasta olduğumu bildikleri halde hiç yardimci olmuyorlar. Nefesimi zor ala ala yapıyorum. Bir yandan çalışmak zorundayım. Bir yandan sıkıntılarım bir yandan ev işleri ve hastalığım. ikinci sorumda bu kardeşlerim bu kpss işini bir yıl daha erteleyip evden gidişin başka bir yolunu mu bulmalıyım. Bu ruh hali ve ev hali içinde kendimi yıpratmis mı olurum çalışırsam? Yoksa tüm sorunlara herseye rağmen pes etmeyip bu sınava mi odaklanmaliyim?
Basınızi agrıttım arkadaşlar. Allah hepinizden razı olsun. Sizleri tanımıyorum ama hepinizin gönlümde ayrı yeri oldu o güzel cevaplar karşısında. Sizin o cevaplarınızi ben bugüne kadar kimseden duymadım...
Ben daha önceki sorumda yasadigim sıkıntıları sizlerle paylaşmış bir çıkış yolu göremediğim için yardım istemiştim. İnanın sizlerin cevapları o kadar değerli ki benim için defalarca okudum. Ne zaman kendimi kötü hissetsem halen de okumaktayim.
Canım kardeşlerim yeni hayatıma başladım. Namazımi kılmaya, Rabbime sığınmaya... Bir kpss kursuna yazıldım ders calismaya da başladım. O kişiden de uzak durmaya devam ediyorum. Ağır astım hastası olduğum için bir süre is arayamadim ama Rabbim yardım edecektir ona da inanıyorum.
Babam eline her para geçtiğinde içmeye devam ediyor kardeşlerim. Eskisi kadar eziyet etmiyor ama onun ickisi bana yaşadıklarımı hatırlatıyor, kendimi toparlamami zorlastiriyor kardeşlerim. Dayağı bitse de küfürleri var. Ufacık birseyde hakaretleri, çocuk gibi azarlamalari... 27 yasindayim çok zoruma gidiyor kardeşlerim. Babam da akciğer yetmezligi var. 60 yaşında bir adamı terketmeye gönlüm razı gelmiyor. Bekliyorum, sabrediyorum demiyorum kardeşlerim çünkü biraz önce peygamberimize (s.a.v) göre meşru olmayan şeylere, eziyetlere vb.karşı sabretmek sabır sayılmazmis. Babam bana eziyet ediyor. İçkisiyle, küfürleriyle. Biz yokken eve afedersiniz kadın da getirdigini biliyorum. Bu evden kurtulmayı bu hayattan uzaklaşmayı çok istiyorum. O yüzden kpss benim için çok önemli kardeşlerim. kpss yi kazanıp atanırsam terketmis olmayacagim. Ama diğer türlü hastalandıginda öldüğünde yanında olamayacağım ....
Arkadaşlar ben babamın yanında olmakla sabrediyor muyum yoksa bu acizlik mi? İlk sorum bu arkadaslar. Bir sorum daha olacak size. Ders calismam lazım ama ne sorunlarım ne de bir türlü bitiremedigim ev işleri buna izin vermiyor. İki kardeşim daha var ama hiç yardimci olmuyorlar. Evin tüm yükü omuzlarımda. Zaten huzursuz bir evimiz var bir de dağınık ve pis olunca daha çok üzülüyorum. Kardeşlerim hasta olduğumu bildikleri halde hiç yardimci olmuyorlar. Nefesimi zor ala ala yapıyorum. Bir yandan çalışmak zorundayım. Bir yandan sıkıntılarım bir yandan ev işleri ve hastalığım. ikinci sorumda bu kardeşlerim bu kpss işini bir yıl daha erteleyip evden gidişin başka bir yolunu mu bulmalıyım. Bu ruh hali ve ev hali içinde kendimi yıpratmis mı olurum çalışırsam? Yoksa tüm sorunlara herseye rağmen pes etmeyip bu sınava mi odaklanmaliyim?
Basınızi agrıttım arkadaşlar. Allah hepinizden razı olsun. Sizleri tanımıyorum ama hepinizin gönlümde ayrı yeri oldu o güzel cevaplar karşısında. Sizin o cevaplarınızi ben bugüne kadar kimseden duymadım...
