- Katılım
- 25 Şubat 2015
- Mesajlar
- 12
- Tepkime puanı
- 0
Evlilik Kararı Nasıl Verilmeli, Evlilik kararı alınırken nelere dikkat etmek gerekir?
Selamun Aleykum,
İnsan her ne kadar değişmem değişemem dese de bazı yaşadığı olaylar durumlar insanı değiştirebiliyor. Kendimin değişeceğine hiç ihtimal dahi vermeyen ben birşeylerin yanlış olduğunu anlayınca değişebiliyorum. Belki yaşamam gerekiyor bunları hayatı öğrenmek tecrübe etmek için.
Evlilik için çok fazla şart arıyorum güzel olsun ahlaklı olsun dürüst efendi olsun ki bende kendimi feda edeyim istiyorum. Ne kadar gayret etsemde bu konuda başarısız oluyorum hep. Mantıken söylediklerimde düşüncelerimde ve en önemlisi iyi niyetimde hiç bir sıkıntı yok. Ama devir öyle bir devir olmuş ki akıl almaz şeylerin hesapları yapılıyor ve biryerden birşeyler bulunabiliyor olumsuz. Sonra acaba analarımız babalarımız bunların hangilerini hesap ettiler diyede düşünüyorum. Tabi bu bende eksik yok anlamına gelmiyor , benim herşeyi tastamam istemem gibi bazı kardeşlerimizde bende herşeyin tastamam olmasını istiyorlar. Ve sonuç olarak bir yol alamıyoruz. Nasip kısmet zamanı gelince olacak elbet ama insan düşünmeden ileriye yönelik ne olacağını düşünmeden de edemiyor. Umursamaz olup günlük yaşantıda ilerleyip akışına bırakmak istiyorum hayatı bir taraftan ama diğer taraftan yaşımın ilerlemesi kardeşlerimin arkada hazırda beklemesi ailenin zorlaması ile artık birşeylerin olması için zorluyorum. Başımızda tam olarak bi yol gösterici bir büyük olmamasından benim tam olarak annemin ve babamın gösterdiği yolu kabullenmememden onların düşüncelerinin doğru olmadığını düşünmemden sebep sıkıntılar yaşıyoruz. Ben doğrusunu benim bildiğimi düşünüyorum onlar benim için başka türlüsünün doğru olduğunu düşünüyorlar. Anadır babadır dinleyeyim de desem bir türlü içimden gelmiyor ve resmen midem bulanıyor bazı önerdikleri şeylerden. Anadır babadır diye sözlerini dinlesem ilerde bundan pişman olacağımı düşünüyorum ve buna inanıyorum, bu düşüncedende kurtulamıyorum.
Ben gördüm ki ahlaki düzgün dindar güvenebileceğim bir insanla zaman geçirdiğim zaman onu sevebiliyorum. En azından başlangıcı getirecek kadar bir sıcaklık var ve görüşmeye başladıysam. Son yaşadıklarımdan sonra aslında sinirle bir karar aldım, birde böyle bir huyum var, sinirli zamanımda bir karar dahi alsam sanki birisine söz vermişim gibi onu yerine getirmek zorundaymışım gibi hissediyorum ve o kararımı yerine getiriyorum.
Bundan 2-3 ay evvel herşey tastamam olacak görüşeceğiz birbirimizi seveceğiz aşık olacağız çok isteyeceğiz ve mutlu bir şeklilde evlilik yapacağız diye düşünürken şimdi ise namuslu ahlaklı güzel biriyse görüşmede olumlu geçtiyse hiç sevip sevmediğimi onunla beraber olmaktan hoşlanıp hoşlanmadığımı düşünmeden bunların hesabını yapmadan bu yolu zorlayıp ilerlemek istiyorum. Normal şartlarda bunu kabul edecek kız sayısı istanbul gibi bir yerde çok yoktur diye düşünüyorum. Kaza eseri böyle bir durumda evet cevabını alırsam doğal olarak devamınıda getireceğim. Sizce bu ne kadar doğru bir karardır? Tam birşeyleri anlamadan güzellik ahlak dindarlık terbiyeye bakarak bu kararı alabilir miyiz? Kararı aldık diyelim ilerde düşüncemiz değişirse söz v.s. nişandan sonra ayrılırsam kızın hakkına girmiş olur muyum?
Birde görüşmeye devam ettiğim zaman o kişide milyon tane yanlış davranışta olsa o kişiye ısınıyorum seviyorum ama bir o kadarda olumsuz yanlarını keşfediyorum. Ben kendimi sorduğumda hiç eleştirilecek bir tarafım olmadığını söylüyorlar çok iyi bir insan olduğumu söylüyorlar ama mesele evlilik konusuna gelince hep kararsız kalıyorlar (2 ayrı kişi). Yanlışları yapanlar onlar ama seven ben doğru olan eleştiri bile yapılamayan ben ama evlilik istemeyen onlar.
Bu bahsettiğim olaylardan zaman geçtikçe aslında bu kararın ne kadarda doğru ve hayırlı bir karar olduğunuda anlıyorum. Son yaşadığım olay daha çok taze ama en fazla 1 ay sonra olmadığı için şükredeceğimide biliyorum. Hayırlısı değilmiş nasibim değilmiş evet ama o zaman evliliğe nasıl karar alacağım?
Kısacası sorunum şu kardeşlerim, ben zor beğeniyorum beğenmediğimle bırakın görüşmeyi ikinci sefer resmine bakmak bile istemiyorum. (Görücü usulünde bana resim gösterdikleri için) Benim beğendiğim beni istemiyor. Bu yolum sonu çıkmaz gibi geliyor bana. Bir yerde yanlış var ama nerde bilemiyorum. Ne yapmak nasıl davranmak gerek? Dürüstlüğü doğruyu bırakıp yalan dolanla birilerini kandırmam mı gerek illa?
Selamun Aleykum,
İnsan her ne kadar değişmem değişemem dese de bazı yaşadığı olaylar durumlar insanı değiştirebiliyor. Kendimin değişeceğine hiç ihtimal dahi vermeyen ben birşeylerin yanlış olduğunu anlayınca değişebiliyorum. Belki yaşamam gerekiyor bunları hayatı öğrenmek tecrübe etmek için.
Evlilik için çok fazla şart arıyorum güzel olsun ahlaklı olsun dürüst efendi olsun ki bende kendimi feda edeyim istiyorum. Ne kadar gayret etsemde bu konuda başarısız oluyorum hep. Mantıken söylediklerimde düşüncelerimde ve en önemlisi iyi niyetimde hiç bir sıkıntı yok. Ama devir öyle bir devir olmuş ki akıl almaz şeylerin hesapları yapılıyor ve biryerden birşeyler bulunabiliyor olumsuz. Sonra acaba analarımız babalarımız bunların hangilerini hesap ettiler diyede düşünüyorum. Tabi bu bende eksik yok anlamına gelmiyor , benim herşeyi tastamam istemem gibi bazı kardeşlerimizde bende herşeyin tastamam olmasını istiyorlar. Ve sonuç olarak bir yol alamıyoruz. Nasip kısmet zamanı gelince olacak elbet ama insan düşünmeden ileriye yönelik ne olacağını düşünmeden de edemiyor. Umursamaz olup günlük yaşantıda ilerleyip akışına bırakmak istiyorum hayatı bir taraftan ama diğer taraftan yaşımın ilerlemesi kardeşlerimin arkada hazırda beklemesi ailenin zorlaması ile artık birşeylerin olması için zorluyorum. Başımızda tam olarak bi yol gösterici bir büyük olmamasından benim tam olarak annemin ve babamın gösterdiği yolu kabullenmememden onların düşüncelerinin doğru olmadığını düşünmemden sebep sıkıntılar yaşıyoruz. Ben doğrusunu benim bildiğimi düşünüyorum onlar benim için başka türlüsünün doğru olduğunu düşünüyorlar. Anadır babadır dinleyeyim de desem bir türlü içimden gelmiyor ve resmen midem bulanıyor bazı önerdikleri şeylerden. Anadır babadır diye sözlerini dinlesem ilerde bundan pişman olacağımı düşünüyorum ve buna inanıyorum, bu düşüncedende kurtulamıyorum.
Ben gördüm ki ahlaki düzgün dindar güvenebileceğim bir insanla zaman geçirdiğim zaman onu sevebiliyorum. En azından başlangıcı getirecek kadar bir sıcaklık var ve görüşmeye başladıysam. Son yaşadıklarımdan sonra aslında sinirle bir karar aldım, birde böyle bir huyum var, sinirli zamanımda bir karar dahi alsam sanki birisine söz vermişim gibi onu yerine getirmek zorundaymışım gibi hissediyorum ve o kararımı yerine getiriyorum.
Bundan 2-3 ay evvel herşey tastamam olacak görüşeceğiz birbirimizi seveceğiz aşık olacağız çok isteyeceğiz ve mutlu bir şeklilde evlilik yapacağız diye düşünürken şimdi ise namuslu ahlaklı güzel biriyse görüşmede olumlu geçtiyse hiç sevip sevmediğimi onunla beraber olmaktan hoşlanıp hoşlanmadığımı düşünmeden bunların hesabını yapmadan bu yolu zorlayıp ilerlemek istiyorum. Normal şartlarda bunu kabul edecek kız sayısı istanbul gibi bir yerde çok yoktur diye düşünüyorum. Kaza eseri böyle bir durumda evet cevabını alırsam doğal olarak devamınıda getireceğim. Sizce bu ne kadar doğru bir karardır? Tam birşeyleri anlamadan güzellik ahlak dindarlık terbiyeye bakarak bu kararı alabilir miyiz? Kararı aldık diyelim ilerde düşüncemiz değişirse söz v.s. nişandan sonra ayrılırsam kızın hakkına girmiş olur muyum?
Birde görüşmeye devam ettiğim zaman o kişide milyon tane yanlış davranışta olsa o kişiye ısınıyorum seviyorum ama bir o kadarda olumsuz yanlarını keşfediyorum. Ben kendimi sorduğumda hiç eleştirilecek bir tarafım olmadığını söylüyorlar çok iyi bir insan olduğumu söylüyorlar ama mesele evlilik konusuna gelince hep kararsız kalıyorlar (2 ayrı kişi). Yanlışları yapanlar onlar ama seven ben doğru olan eleştiri bile yapılamayan ben ama evlilik istemeyen onlar.
Bu bahsettiğim olaylardan zaman geçtikçe aslında bu kararın ne kadarda doğru ve hayırlı bir karar olduğunuda anlıyorum. Son yaşadığım olay daha çok taze ama en fazla 1 ay sonra olmadığı için şükredeceğimide biliyorum. Hayırlısı değilmiş nasibim değilmiş evet ama o zaman evliliğe nasıl karar alacağım?
Kısacası sorunum şu kardeşlerim, ben zor beğeniyorum beğenmediğimle bırakın görüşmeyi ikinci sefer resmine bakmak bile istemiyorum. (Görücü usulünde bana resim gösterdikleri için) Benim beğendiğim beni istemiyor. Bu yolum sonu çıkmaz gibi geliyor bana. Bir yerde yanlış var ama nerde bilemiyorum. Ne yapmak nasıl davranmak gerek? Dürüstlüğü doğruyu bırakıp yalan dolanla birilerini kandırmam mı gerek illa?