İnsanlar neden böyle?

Selamun Aleykum arkadaslar,

Ben bir kac aydir yeni isime basladim. Yabanci bi ulkenin bakanliginda calisiyorum. Isimi cok seviyorum. Isyerinde arkadaslarda cok iyi. Ozellikle bi erkek is arkadasim var, benden 2 yas buyuk. Kendisi Ingiliz. Yabancilara o kadar merakli ki, her defasinda beni sasirtiyordu bilgisiyle. Ozellikle Turkler ve Turk kulturu hakkinda cok bilgiliydi. Muslim degil ama hic alkol almaz, gonullu olarak da isler yapar ve din hakkinda dediklerimi dikkatlce dinler.

Bu pazartesiye kadar cok iyi geciniyordum onunla. Iki gundur bana karsi asiri mesafeli, beni gormezden geliyor. Ben gulumsuyorum, merhaba diyorum o sadece bakiyor bana. Bi anlam veremedim. Bi is arkadasimla koridorda yururken karsimizdan geldi, yanimdaki kadin selam verdi ona, o da sessizce geri selam verdi. Beni gormezden geldigini farkettigim icin selam vermedim, o da selam vermedi, sadece gozlerini kacirdi ve goz ucundan bana bakti. Cok tuhaf gercekten. Biri bisey dedi desem, bizim calistigimiz mudurlukten kimse dedikoduya cesaret edemez. Ya benimle artik gorusmek istemiyor? Eskiden ha bire benimle konusam adam, odama gelip hal hatir soran gitti, yerine oyle bos bos bakan biri geldi.

Sizce niye boyle yapiyor?

Gönül sızım' Alıntı:

Ve Aleyküm selam, Herkesin kendince haklı yada kişisel sebepleri ,sorunu vardır....Kimseye söyleyemediğimiz o kadar çok şeyimiz var ki Salıver gitsin ..
olay ya da davranışları kişisel ALMAYIN... ve bazı insanlar herkesden her şeyden çabuk sıkılıp uzak kalmak istiyor yeni insanlarla tanışmak istiyorlar....bazen de deprasyona girip hiçkimse ile muhabet etmek istemiyorlar..Give Him His Space..!!

Genişletmek için tıkla ...

Allah (c.c.) razi olsun. Fark ettim ki, bilincli gormezlikten geliyor beni. Bunu fark ettigim icin ben de ister istemez onu gormezlikten geldim. Eskisi gibi dostane konusmak istemiyorum onunla. Is arkadasi cercevede iltesim kuracam. Boyle dengezsiz insanlara tahammul yok artik, ugrasamam.

Allah cc. cümlemizden razı Olsun evet biliyorum bu dengesiz bir konu bir yazı olacak.. denge siz insanlar biz buna bazen tutarsızlık bazen de dengesizlik yada ruhsal ,duygusal sabit olmayan insanlar yani bir gün neşeli olup, diğer gün somurtuk olmak yada bir gün size seviyor bir gün sizin ile konuşmak bile istemiyorlar.....

Burda anlatmak istediğim şey ; Ortada hiç bir neden yokken kronik halde değişen ve karşılarındakine dünyayı zehir eden kişilerden sözediyorum...5dk önce iyi dediğine 5 dk sonra kötü diyen,sürekli değişen davranış ve ruh halleriyle bir kişilk oluşturmadığı gibi karşısındakininde kişilik yapısını bozan insanlar bunlar.

yoksa her birimiz bazen ruh alemimizde dengesizliği yaşayabiliyoruz...
Bazen hayat bazen de yaşadığımız olaylar,sorunlar, iç dünyamız tükenmiş, sıkıntıları üst üste binip belimizi bükmüş ,kendimizi kendin iç dünyamıza Kapatıvermiş hiç kimse ile diyaloğa girmek istemediğimiz anlar olabiliyor.

Denge siz insanlar,kendi içinde dengesizler vardır, bunlar ne zaman ne yapacaklarını bilemeyen, ne istediklerine bir türlü karar veremeyen, farklı duygular arasında çok kolay yolculuk yapabilen insanlardır.
buna benzer o kadar çok olaylarla karşılaştım ki, ara sıra ''Bende bir bozukluk var galiba, insanlar beni seviyorlar ama birdenbire değişiyorlar'' diye düşündüğüm çok oldu. değişikliğin sebebini, soruyorum ''Yok valla ya, bi şey yok, şu an çok doluyum''. Allah Allah, daha önce boş muydu? Hayır. Bana karşı ilgisi çok fazlaydı, her türlü dostluğa hazırdı, birtakım taahhütlerde bulunmuştu, birlikte şöyle yapacaktık, böyle yapacaktık. Ne oldu? Sorsam bir türlü, sormasam bir başka türlü....sorsan bile ben bazen dengesiz olabiliyorum diyecek hali yok ya...en iyisi kendi halinde bir süre bırakmak.
İnsanlar neden dengesiz olabiliyorlar acaba....?
Bence çok çabuk karar veriyorlar. Çok sevemeyecekleri, dostluklarını uzun müddet sürdüremeyecekleri kişilere hemen sarılıyorlar. Sonra bakıyorlar ki, karşıdaki beklentilerine uygun değil. ''Ha! Bu o değilmiş'' moduna takılıyorlar. ..

insanı yoran ve bazen de eşlik, arkadaşlık yaparken acaba olmasa daha mı iyiydi diye düşündüren insan.neyseki ben tanıyorum artık onların olası davranışlarını ve fazla bir şey beklemiyorum. Beklenti olmayınca zararları olmuyor...

peki Siz dengeli mi dengesiz misiniz....?
hepimizin zaman zaman büründüğü modeldir. ayy pardon yine dengesizliğim tutu ...
ve kabul edelim; hepimiz biraz dengesiziz arkadaşlar.

eylemlerimiz, tutumlarımız, düşünce şeklimiz içinde bulunduğumuz şartlardan muhakkak etkilenir. takdir edersiniz ki durağan bi süreç değil yaşam. sürekli değişen durumların içerisinde sürüklenip duruyoruz. şartlar değişiyor, ruh halimiz değişiyor, fikirlerimiz değişiyor, tutumlarımız ,duygularımız değişiyor..

Sorun bakalım. Sorun neymiş öğrenin.