- Katılım
- 9 Mayıs 2014
- Mesajlar
- 1,176
- Tepkime puanı
- 4
Bir kişinin işlediği günahı gidip başkasına anlatması
Selamün aleyküm dostlar;İmam-ı Nevevi'nin ''dualar''isimli kitabında rastladığım bu konuyu forumdaki kardeşlerimede ışık tutacağını düşünerek paylaşmak istiyorum.
''Bir kişinin işlediği günahı gidip başkasına anlatması mekruhtur;onun yapması gereken şey,hemen o günahtan kendini çekip çıkarmak,Allah cc tevbe etmek yaptığına pişman olmak ve bu gibi günahlara bulaşmamaya kesin,samimi bir kalple niyet etmektir.İşte bunlar tevbenin rükünleridir ve bunların tamamını yapmadan gerçek bir tevbe edilmiş olmaz.
Eğer kişi işlediği günahı üstadına,mürşidine veya bu gibi kendilerine haber verildiği takdirde kendisini o günah batağından çıkarabilecek yollar gösterebilecek veya bu gibi günahlara düşmemesi için kendisine yeterli bilgiyi verebilecek yada neden bu günaha düştüğünü tarif edebilecek yahut kendisi için dua edebilecek kimselere haber veririse bunda bir sakınca olmaz.Hatta haber vermesi daha güzel olur.Mekruh olması,bu gibi maslahatların olmadığı zamandadır.
Ebu Hureyre (ra),Resullullah'ın şu hadisini işittiğini rivayet etmiştir.''Ümmetimin hepsi affedilmiştir.Yalnız açıktan açığa günah işleyenler müstesna!Açık günahlardan biri de kulun geceleyin (kötü )amel işlemesi sonra ALLAH cc onu örttüğü halde sabahleyin kalktığında insanlara ''Ey falanca !ben dün falanca kötülük yaptım''demesidir.Halbuki o adam Allah cc onun günahını gizlediği halde gecelemiş ve sabaha çıkmıştı.Ancak o sabaha erdiğinde Allah'ın örttüğünü açıp insanlara ifşa etmiştir.''
Selametle kalın dostlar selamün aleyküm.
Selamün aleyküm dostlar;İmam-ı Nevevi'nin ''dualar''isimli kitabında rastladığım bu konuyu forumdaki kardeşlerimede ışık tutacağını düşünerek paylaşmak istiyorum.
''Bir kişinin işlediği günahı gidip başkasına anlatması mekruhtur;onun yapması gereken şey,hemen o günahtan kendini çekip çıkarmak,Allah cc tevbe etmek yaptığına pişman olmak ve bu gibi günahlara bulaşmamaya kesin,samimi bir kalple niyet etmektir.İşte bunlar tevbenin rükünleridir ve bunların tamamını yapmadan gerçek bir tevbe edilmiş olmaz.
Eğer kişi işlediği günahı üstadına,mürşidine veya bu gibi kendilerine haber verildiği takdirde kendisini o günah batağından çıkarabilecek yollar gösterebilecek veya bu gibi günahlara düşmemesi için kendisine yeterli bilgiyi verebilecek yada neden bu günaha düştüğünü tarif edebilecek yahut kendisi için dua edebilecek kimselere haber veririse bunda bir sakınca olmaz.Hatta haber vermesi daha güzel olur.Mekruh olması,bu gibi maslahatların olmadığı zamandadır.
Ebu Hureyre (ra),Resullullah'ın şu hadisini işittiğini rivayet etmiştir.''Ümmetimin hepsi affedilmiştir.Yalnız açıktan açığa günah işleyenler müstesna!Açık günahlardan biri de kulun geceleyin (kötü )amel işlemesi sonra ALLAH cc onu örttüğü halde sabahleyin kalktığında insanlara ''Ey falanca !ben dün falanca kötülük yaptım''demesidir.Halbuki o adam Allah cc onun günahını gizlediği halde gecelemiş ve sabaha çıkmıştı.Ancak o sabaha erdiğinde Allah'ın örttüğünü açıp insanlara ifşa etmiştir.''
Selametle kalın dostlar selamün aleyküm.