Merhumun Günlüğünden

Gönül sızım

Hakkımda:HER ŞEYE RAĞMEN YAŞAMI SEVEN AMA GÜNDE EN AZ BİR SEFER; HER İNSANA (BİLİNMEYEN EN YAKIN GERÇEK OLAN) ÖLÜMÜ DE HATIRLAYAN VE MÜMKÜNSE HİÇ ÖLMEK İSTEMEYEN,BUNUN İMKÂMSIZLIĞI GÜN-GÜNEŞ KADAR KESİN OLMASI NEDENİYLE,ÖLÜM SONRASI ÇİFT SIFIR OLMAK DA ASLA İŞİME GELMEDİĞİ İÇİN,BU DÜNYA YAŞAMI ÖLÜM SONRASININ TARLASI OLMASI GERÇEKLİĞİNİ GÖZ ÖNÜNDE TUTARAK GÜZEL TOHUM EKMEYİ YEĞELEYEN,NEVİ ŞAHSINA MÜNHASIRAN BİR BENİ ÂDEMİM;KİTAP OKUMAK BENİM İÇİN HOBİ DEĞİL,YAŞAMIN SEÇENEKSİZ ŞARTI NASIL Kİ,YEMEK YEMEK,SU İÇMEK,UYUMAK vs. İSE,RUH,ZİHİN VE KALBİN DE SEÇENEKSİZ GIDASI "OKU"MAKTIR;SELAM,SEVGİ VE MUHABBETLERİMLE...

Aradıklarım:SIR İDRAKİNE SAHİP,METAFİZİK ÜRPERTİLERİ OLAN,BÜYÜK RÜYALARI,BÜYÜK HAYALLERİ OLAN;ÖFKESİNİ ESTETİZE ETMEYİ BİLEN,KENDİSİ İÇİN ARZU EDİP,SEÇTİĞİ ŞEYLERİ BAŞKASIYLA PAYLAŞMAYI,KENDİSİ İÇİN SEÇEMEYECEĞİ,KABÜL EDEMEYECEĞİ HİÇ BİR ŞEYİ BAŞKALARINA DA REVA GÖRMEYEN BENİ ADEMDEN BİR HAVA..

</TD></TR><TR hasbox="2"><TD class=mediumtextoverflow vAlign=top colSpan=2 hasbox="2"></TD></TR></TBODY></TABLE>

Gönül sızım

Ömrüm Sonbaharinda safak sayarken yüregim.
Hiç beklemedik bir anda,Sol yanimdan baskin yedim.
mechul bir mermiydi sanki gözlerin geldi.
Gögsümün sol yanini deldin
Ve içimde bir yerleri bir gülüsünle
Sorgusuz sualsiz atese verdi

Böyle basladi hikayemiz
Agustosa ilkbahari düsürdün
Içimde yeserdi her bir kuru dal
Adin filizlendi yüregimde
Dudaklarimda inadina lal.
Sadece Rabbim ile yuregim bildi
Seni Sevdigimi, özledigimi
Sensizligimi..Seni ne kadar cook sevdigimi..

Olurda düslerim dokunur
Ellerini, avuçlarimda, kirletirim
Diye korktum bu yüzden
Kendimi sana layik goremedigim icin
Kendimden bile sakladim seni
ama Rabbimden sakliyamadim..
Sevgiyi verenden Sevgi saklanir mi ki?
Mecnun gibi yuregimde sevgin ile Rahman-a kavustum..

Gönül sızım · 10 Mart 2012

Son nefeslerimin yaklaştığını anlıyorum...artik devamli kaza namazlarimi yattigim yerde sadece gozlerim ile kilabiliyorum...
ve dua ediyorum icimdeki SIRRI ona soylemeliyim..haykirmaliyim diye son bir firsat icin beklemekteyim..
Etrafımdaki her şey soluvermiş. Sağımda solumda yasli anam ve kiz kardesim..sanki caresizligin altinda eziliyorlar..
baskalari ise Sıradan bir "ihtiyar" gibi ölümümü kanıksayacaklar...
Sırası gelmiş bir "hasta" olarak beni paketlemeye hazırlanıyorlar. ..
Onların umduğu sabah benim için yok artık...
Onların hazır bildiği yarınlar bana uzak.
Kanı çekiliyor eşyanın. Uzandığım yatağın içinden tel tel çekiliyorum. Ömür boyu ardımdan sürüklediğim bedenimi tek bir nefesle aşağılara terk edeceğim. Gözlerim kapanıyor. ve ben ölüyorum...
Teslim oluyor varlığım. Son yorgun kıpırtılarını göğsümde hissediyorum kalbimin...
Ben vazgeçilmezlerden bilirdim kendimi. Başkalarının ölümüne alışıktım; beni bir "başkası" bilerek ölümüme alışacak başkalarıyla da suç ortağıyım şimdi...
Dünyanın bütün tavanları çöküyor son an'ımın üzerine. Buharlaşıyor tutunduğum eşyalar. Elim elimden kayıyor. Tenim bana yabancılaşıyor.
ve hatirliyorum.."

Ve'dduha.. "[Seni bekleyen] o aydınlık sabahı düşün. Sanma ki hep gece olacak. Sanma ki hep karanlıkta kalacaksın...
Akşamı olmayan o sonsuz sabaha doğru yolculuğunun ilk eşiğini geçmek üzeresin."

İçimdeki buzlar eriyor. Tedirginliğim az da olsa dağılıyor. Gözümü kapadığım alem, gözlerimin açılacağı alemi arkada bırakmaya değiyor mu ki? Hangi köşesine düşeceğim hesapların?

" Ve'lleyli izâ secâ. "[Üzerinden geçecek] o durgun geceyi düşün...
Terk edildiğini sandığın o sessizlik anlamsız değil. Seni saracak o toprak sahipsiz değil...
Seni bekleyen derin unutulmuşluk gözden çıkarılmış değil...
Hesaba katılmaz olacak olsan da, bir hesap var o ?gece'nin koynunda. Hesaplar sensiz olsa da artık, seni bir hesap eden oldu ve hep olacak."

Bana çok mu görülüyor yeni bir sabah daha? İstenmez mi oldum yeryüzünün sevinçleri arasında?
Hiçbir yere yakıştırılmayan adam olmak ne acı. Hiçbir sofrada beklenmeyeceğim bundan böyle! Hiçbir kapıyı çalmam umulmayacak yarından sonra. Hep başkaları giderdi, ben kalırdım.
Ben niye gidiyorum şimdi? Gözden mi çıkarıldım yoksa?
Canım çekiliyor tenimden. Nabzım terk ediyor bedenimi.
ayriliyorum bu dunya denen Alem den artik..
Şehrin boş lakırdılarını susturarak, insanların anlamsız vıdı vıdılarını keserek, dolduruyor can kulağımı:

"Rabbin seni ne terk etti ne de sana küstü. "Seni başkaları terk etti diye, Rabbin de terk edecek mi sandın?
Yüzünü en sevdiklerin bile bakılmaz bilse bile, Rabbin sana küsmedi. Kendi ellerin terk ediyor seni; ama elini elsizken de tutan Rabbin yine tutacak elinden. Kendi gözlerin körleşiyor sana; ama seni gözün yokken de gören Rabbin seni asla gözden çıkarmayacak."

Hiçbir günümü yarının kucağına tamamlanmış olarak koyamadım ki.
Nasılsa yarın var diye eğretileştirdim, ıskaladım "bugün"lerimi!
Dudağımın hepten susmasına razı olacak, o son cümleyi hiç kurmadım ki.
Diyeceğim var hâlâ. Defterimi hepten kapatmaya razı olacak en amelimi yapmadım ki!
Edeceğim var yarınlarda. Nereye böyle! İstemeden, elimde olmadan hem de. Karşı konulmaz bir sürüklenme bu!
Ne istersem onu yapardım şimdiye kadar.
Şimdi hiç itirazsız toprağa uzanacağım ha!
Ama nasıl? Daha hazır değilim!
Hesap vermeyi hep ertelemiştim!
Hep "gelecek"ti nasılsa! Şimdi gelecek de geldi mi yani?
Ölümden beteri gelmedi kimsenin başına bu dünyada..
Rabbin ve sen razı olacaksın!
"Öyle çok verecek ki sana, artık daha isteyemez olacaksın. Öyle fazla verecek ki fazlından, sen başka bir şey daha istemeyi akıl edemeyeceksin.
İsteyebileceklerinin hepsi elinde olacak. Hiçbir eksiğin olmayacak.
Aradıklarının hepsi yanında olacak. Hiçbir korkun olmayacak. Yitirdiklerin bir bir seni bulacak. Ve artık hiç mahzun olmayacaksın."
Duam o ki, Duha Sûresi çınlayacak âlemde. Ağlamaların hepsini bastıracak. Korkuların hepsini susturacak. Hüzünlerin hepsinin yerine müjdeler koyacak.

Merhumun Günlüğünden

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz