- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185

Ağlarken Baktım güle nasılda güzeldi, yağmur inmiş kalbine.
Canıma can kattı güzelliğiyle...
Ben niyazkâr halimle sığındım Rabbin merhametine...
Yağmurun sesiyle irkilip fısıldadım sırrımı güle...
Açtı bağrını da aldı sırrımı içine...
Dedi Yitme kederinde! Bak rengime ümide gebe..
Bülbül onu nasıl sevmesindi?...
Nasıl yanmasındı seherlerde?...
Ruhum yıkandı yağmurla, hasret içimde büyüdü ve çoğaldı.
Bir kez daha baktım kalbime...
Yeşerdin yağmurla,Rahmet ile bir gül olup kök saldın.
Acıyordu her yanım lakin bir yanım yenileniyordu seninle...
Büyüyordu,sanki sevgimde hasretinle...
Bir buseyle veda edipte güle...
İndirdim hasretinle bir âhı akşamın rahmetle yıkanmış kalbine...
Ve yürüdüm kendi kuytularıma binbir ümitle...